Tip 2 diabetes mellituslu renal disfonksiyonu olmayan nefropatili hastalarda albuminüri ile serum sistatin c ilişkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 419808
- Danışmanlar: DR. METİN ACAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: İstanbul Okmeydanı Eğitim. ve Araştırma. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 60
Özet
Kronik böbrek yetmezliğinin önde gelen sebeblerinden olan diabetik nefropatinin erken tanınması ve tedavi edilmesinin önemi açıktır. Halen GFH'daki azalmaya kadar olan süreçteki renal rezervin kaybını ortaya koyabilecek ideal bir marker bulunmamıştır. Mikroalbuminüri diabetik nefropatinin ilk ve altın standart bulgusu olarak kabul edilir. Ancak dinamik bir süreç olan böbrek incinmesine göre daha sabit olan mikroalbuminüri hastaların prognostik değerlendirmesinde ve GFH azalmalarını belirlemede yetersiz kalmaktadır. (90) Serum kreatinin düzeyi ve kreatinin klirensi ölçümlerinin böbrek dışı faktörlerden etkilenmesi, kreatinin tübüler sekresyonu, ekstra renal eliminasyonu, kişiler arası biyolojik varyasyonları, analitik metodlardaki problemler ve eksik idrar toplanması gibi faktörler idael bir fonksiyonel böbrek markerı olmalarını engellemektedir. Exojen markerların klirensi (İnülin, 99mTc-DTPA, 51Cr-EDTA, iyotalamat, iyohexol vb) yoluyla ölçülen GFH ölçüm yöntemleride zor ve pahalı yöntemlerdir. Nefropati tanı ve takibinde ve GFH ölçümünde, bir marker olarak takdim edilen sistatin C ekzojen markerlar yoluyla ölçülen GFH ile yüksek korelasyon göstermektedir ve serum kreatinin düzeyi, kreatinin klirensi ve diğer düşük molekül ağırlıklı proteinlerden (RBP, B2-mikroglobulin, α2-mikroglobulin vb) daha üstün bulunmuştur. Dinamik bir süreç olan diabetik nefropati sürecinde sistatin C'nin GFH'daki azalma meylini erken belirlemede mikroalbuminüriden daha iyi olduğu bildirilmiştir. Nitekim Perkins BA ve arkadaşlarının yaptığı ve hastaları 4 yıl izlediği çalışmada, seri sistatin C ölçümlerinin kronik böbrek yetmezliğine gidişi mikroalbuminüri, serum kreatinin düzeyi ve kreatinin klirensinden daha iyi yansıttığı görülmüş (94), Shimuzu ve arkadaşları ise serum sistatin C düzeylerinin renal disfonksiyon olmadan bile makroalbuminürik dönemden itibaren yüksek olduğunu bulmuştur ve nefropatili hastalarda prognostik evrelemede erken bir marker olabileceğini bildirmiştir.(99) Çalışmamızdaki veriler bu çalışma ile uyumluydu. Çalışmamızda normoalbuminürik hastalar ile mikroalbuminürik hastaların ortalama sistatin C düzeyleri açısından anlamlı bir fark yoktu. Bu veri mikroalbuminürinin diabetik nefropatinin erken tanısında halen altın standart bir test olduğu yönündedir. Serum sistatin C düzeyleri albuminüri düzeyleri ile istatistiksel olarak anlamlı korelasyona sahipti (r=0.496, p
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Diyabetik nefropatili hastalarda adropin düzeyi ve epikardiyal yağ ölçümü ile proteinüri arasındaki ilişki
The relationship between the level of proteinuria and adropin, epicardial adipose tissue in patient with diabetic nephropathy
ZELİHA ADEMOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE BİNNETOĞLU
- Mikroalbuminürisi olan ve olmayan Tip1 Diyabetes Mellituslu hastalarda endotel disfonksiyon belirteçlerinden akım aracılı dilatasyon,çözünebilir ICAM-1, VCAM-1 ve Endotelin-1 düzeylerinin değerlendirilmesi
Evaluation of markers of endothelial dysfunction such as serum ICAM-1, VCAM-1, Endothelin-1 and flow mediated dilation and their correlation with urinary albumin excretion in patients with type 1 diabetes mellitus
ŞEFİKA BURÇAK POLAT
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2013
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık BakanlığıEndokrinoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BEKİR ÇAKIR
- Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda N-terminal beyin natriüretik peptid (NT-proBNP) düzeyleri
Başlık çevirisi yok
UZAY GÖRMÜŞ
- Hemodiyaliz hastalarında sol ventrikül hipertrofisine etki eden faktörler; otonom nöropatinin rolü
The factors affecting left ventricular hypertrophy in haemodialysis patients; the effect of autonomic neuropathy
LÜTFİYE DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Nefrolojiİstanbul ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
PROF. DR. ALAATTİN YILDIZ
- Tip 2 diyabetik hastalarda diyastolik disfonksiyon ve endotel disfonksiyonu ile serum beta-2 mikroglobülin düzeyi arasindaki ilişki
The relationship between serum level of beta-2 microglobulin and diastolic dysfunction/ endothelial dysfunction among patients with diabetes mellitus
GAFFAR KARADOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
KardiyolojiAdnan Menderes ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TARKAN TEKTEN