Geri Dön

Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda N-terminal beyin natriüretik peptid (NT-proBNP) düzeyleri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 171274
  2. Yazar: UZAY GÖRMÜŞ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. DİLEK ÖZMEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Biyokimya, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 130

Özet

ÖZET Beyin Natriüretik Peptid (BNP) düzeylerinin konjestif kalp yetmezliği, kronik böbrek yetmezliği ve esansiyel hipertansiyon durumlarında normalden daha yüksek olduğu belirlenmiş, ancak önemli renal ve kardiyak komplikasyonlara yol açan diabetes mellitusta serum BNP 'sinin ve devlerinin serumdaki değişimleri yeterince irdelenmemiştir. insülin salınımının mutlak veya göreceli olarak eksikliği ve/veya insülin rezistansı ile seyredip, hiperglisemi ile süregiden, karbonhidrat, yağ ve protein metabolizması bozukluklarıyla karekterize bir hastalık olan diabetes mellitus(DM), kontrol altına alınmadığı takdirde nefropati, retinopati, nöropati gibi ciddi kronik komplikasyonlarla hastaların yaşam standardım düşürebilmekte, ölüme dahi yol açabilmektedir. Diyabetik hastalarda en sık görülen ve önemli kronik komplikasyonlar kardiyovasküler ve renal kaynaklıdır; bu komplikasyonların erken dönemde saptanması, engellenebilmeleri açısından önemlidir. Bu çalışmada, kardiyak yetmezliğin erken teşhisi amacıyla kullanılan bir BNP türevi olan proBNP'nin serum düzeylerindeki değişimlerinin renal ve kardiyak komplikasyonlara yol açan tip 2 diyabetik hastalarda irdelenmesi amaçlandı. Çalışmaya ek bir kronik hastalığı veya semptomatik kardiyovasküler sorunu olmayan 43 diyabetik hasta(Grup 2) ve 30 kontrol bireyi(Grup 1) dahil edildi. Her iki grup da elektrokardiyografik ve ekokardiyografik açıdan değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilmesi düşünülen tüm bireylerden laboratuar değerlendirmeleri için serum ve plazma örnekleri alındı; bu örneklerden karaciğer fonksiyon testleri, lipid profilleri, hemogram değerlendirmeleri yapıldı ve çalışma kriterlerine uymayan bireyler çalışmaya alınmadı. Çalışma grubu belirlendikten sonra tüm çalışma grubu kan örneklerinden böbrek fonksiyonlarının saptanmasına yönelik serum kreatinin, sistatin C, beta 2 microglobulin değerleri ölçüldü, ayrıca tüm bireylerden alınan 24 saatlik idrar örneklerinden mikroalbümin ve kreatinin ölçümleri yapıldı. Diyabetik hasta grubu, ekokardiyografik değerlendirme sonrası kardiyak hipertrofisi olan, diyastolik disfonksiyonlu, ejeksiyon fraksiyonu %58'in altında olan diyabetik hasta grubu(Grup 4; n=22) ve bu bulguların hiçbirine sahip olmayan, ekokardiyografik açıdan normal diyabetik hasta grubu(Grup 3; n=21) olmak üzere iki gruba ayırıldı. Kan şekeri kontrolünün proBNP düzeyleri üzerine etküerinin irdelenmesi amacıyla tüm diyabetik hasta grubu ayrıca HbAlc< 7 olan diyabetikler (Grup 5; n=21) ve HbAlc>7 125olan diyabetikler (Grup 6; n=22) olmak üzere iki gruba ayırıldı. Diyabet süresi açısından hiçbir grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. Elde ettiğimiz sonuçlara göre:. Aşikar kardiyovasküler hastalığı olmayan tip 2 diyabetik olgular ekokardiyografi bulgularına göre gruplandırıldığında anormal ekokardiyografi bulguları olan grupta (AE) normal ekokardiyografi bulgularına sahip gruba(NE) göre daha yüksek NT-proBNP düzeylerinin izlenmesi ve AE grubunda idrar rnikroalbümin ve kreatinin düzeylerinde anlamlı olmasa da bir artış bulunması ve ayrıca artmış olan proBNP düzeyleriyle MAU ve serum lareatinin düzeyleri arasında anlamlı korelasyonların tespit edilmesi, yüksek proBNP düzeylerinin kardiyak fonksiyonlardan çok kardiyorenal fonksiyonlar hakkında fikir verebileceği görüşüne destek sağlamaktadır.. Normal ekokardiyografi bulgularına sahip grupta da kontrollere göre anlamlı yüksek proBNP düzeylerinin bulunuşu, asemptomatik kardiyovasküler hastalığı olup, ekokardiyografîden yarar sağlayabilecek tip 2 diyabetik olguların belirlenmesinde NT-proBNP testinin tarama testi olarak hizmet edebileceğini göstermektedir.. HbAlc>7 olan tip 2 diyabetik olgularda daha yüksek proBNP düzeylerinin gözlenişi ise proBNP düzeylerinin glisemik kontrole bağlı olarak değişebileceğini de akla getirmektedir. Sonuç olarak, nıikroalbüminürisi olmayan normotansif tip 2 diyabetik hastalarda BNP düzeylerinde artış olduğunda, altta yatabilecek bir subklinik kardiyak hastalık olabileceği düşünülerek; hastaların, kardiyak fonksiyonlar açısından ayrıntılı olarak incelenmesi uygun olacaktır. 126

Özet (Çeviri)

SUMMARY It is known that Brain Natriuretic Peptide(BNP) levels are higher than normal in patients with congestive heart disease, chronic renal disease and essential hypertension; but the alterations in serum levels of BNP and its derivatives in diabetes mellitus, which can itself cause important renal and cardiac complications, are not examined enough. Diabetes mellitus(DM) can be characterized by complete or incomplete defficiency of insulin release and/or insulin resistance, causing hyperglycemia and several other abnormalities in carbonhydrate, lipid and protein metabolism. If DM is not treated, it can result in many serious chronic complications such as nephropathy, retinopathy and neuropathy causing decreased quality of life and even death. The most common and most important chronic complications of DM are cardiovascular and renal ones, and it is very important to determine early complications in order to prevent them. In this study, we aimed to evaluate the changes in serum proBNP levels in type 2 diabetic cases. All cases were carefully chosen not to have symptomatic cardiovascular problem or any other chronic disease. We used 43 type 2 diabetic cases without any diabetic complication and 30 healthy control subjects. Both groups were examined by electrocardiogram and echocardiogram. Serum and plasma specimens were taken from all cases and evaluated to exclude the cases with abnormal liver function tests, lipid levels or hemogram. After this exclusion phase, to evaluate the renal state in our chosen cases, we used serum creatinine, serum cystatin C, serum beta 2 microglobulin measurements ; and we also measured microalbumin and creatinine levels in 24-hour urine specimens. Due to echocardiographic evaluation, diabetic group were divided into two groups as the group with echocardiographical abnormalities, including the cases with cardiac hypertrophy, diastolic dysfunction or ejection fraction of 7 levels(Group 6; n=22). There was no significant difference according to diabetes duration between any of all those groups. 127Due to our results:. When the diabetic cases were divided into two according to the echocardiographic results, it was seen that the group of patients with abnormal echocardiographic results(AE) have higher NT-proBNP levels than the group with normal echocardiographic findings(NE). And AE group has, although not significant statistically, higher urine microalbumin and serum creatinine levels; and there is also significant correlation between NT-proBNP levels and urine microalbumin and serum creatinine levels in this group. All these findings support that proBNP levels cannot be evaluated as only the marker of cardiac functions, but also of cardiorenal functions.. The diabetic patient group having normal echocardiographic findings has significantly higher proBNP levels than the healthy control group. This finding can prove that proBNP measurement can be used to discriminate diabetic patients that have asymptomatic cardiovascular disease.. In diabetic group which has HbAlc > 7, proBNP levels were higher than all other groups. So, it is possible for proBNP levels to change due to glycemic control of the patients. So, when elevated BNP levels exist in type 2 diabetic patients without microalbuminuria and without hypertension, all cardiac functions have to be checked in order to exclude subclinical cardiac problems. 128

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabetli çocuklarda oksidatif stres, antioksidan kapasite ve kemik döngüsü biyomarkerları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between oxidative stress, antioxidant capacity and bone turnover biomarkers in children with type 1 diabetes

    MERVE SENA TOPKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Beslenme ve DiyetetikSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ TUĞBA KÜÇÜKKASAP CÖMERT

  2. Medikal onkoloji servisinde takip edilen kanser tanılı hastaların ölüm sebepleri

    Death causes of hospitalized cancer patients in medical oncology clinic

    MUHAMMET EMİN KIZILCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    OnkolojiTrakya Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERNAZ UZUNOĞLU

  3. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda sol ventrikül diyastolik disfonksiyon ve Nt-proBNP nin değerlendirilmesi

    Evaluation of left ventricular diastolic dysfunction and Nt-proBNP in type 2 diabetes mellitus

    SEDAT ÇİFTEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıCumhuriyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SERHAT İÇAĞASIOĞLU

  4. Tip 1 diyabetes mellituslu hastalarda speckle- tracking görüntüleme ile atriyal ve ventriküler disfonksiyonun değerlendirilmesi; p dispersiyonu, nt-probnp (n-terminal probrain natriüretik peptid) düzeyleri ile arasındaki ilişki

    Atrial and ventricular dysfunction evaluation, with speckle-tracking imaging in type 1 diabetes mellitus and the relation ship with p dispersion, nt-probnp (n-terminal-probrain natriuretic peptide) levels

    AYŞE ŞİMŞEK

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FIRAT KARDELEN

  5. Gestasyonel diyabetes mellituslu gebelerde, fetal aortik isthmus doppler incelemesi

    Fetal aortic isthmus doppler examination in pregnancy with gestational diabetes mellitus

    SARPER SAPCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEHRA VURAL YILMAZ