Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütü yöneticilerinin öz yeterlilik düzeylerinin karar verme stilleri ile arasındaki ilişkisi
Relationship between self-efficacy level and decision-making styles of managers of the ministry of education central organization
- Tez No: 431273
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ BALCI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Öz-yeterlik, karar verme, yönetici, Self-efficacy, decision making, manager
- Yıl: 2016
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Eğitim Yönetimi ve Politikası Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Eğitim Yönetimi ve Teftişi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 159
Özet
Bu araştırmanın amacı, Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatında Daire Başkanı ve Şube Müdürü olarak görev yapan yöneticilerin görüşlerine göre, Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatı yöneticilerinin öz-yeterlik becerileri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak ve yöneticilerin sahip oldukları öz-yeterlik düzeylerinin alınan kararlar üzerindeki etkisini belirlemektir. Tarama modelinde ve nicel yöntem ile yapılan bu araştırmanın hedef evreni Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatında görev yapan tüm daire başkanları ve şube müdürleri oluşturmaktadır. Araştırmaya, Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatında aktif görev yapan 125 daire başkanından 88'i ve 109 şube müdüründen 61'i olmak üzere toplam 149 yönetici katılmıştır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen“Öz-yeterlik Ölçeği”ve“Karar Verme Stilleri Ölçeği”ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, yönetici kişisel özellikleri olarak cinsiyet, eğitim durumu ve yöneticilik kıdemi ile ilgili çözümlemeler için yüzde ve frekans kullanılmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatı yöneticilerinin karar verme stilleri ve öz-yeterlik inançlarının her bir alt boyutta nasıl olduğuna ilişkin çözümlemeler için aritmetik ortalama ve standart sapma değerlerine bakılmıştır. Bakanlık merkez teşkilatı yöneticilerinin sahip oldukları karar verme ve öz-yeterlilik inançlarının her bir alt boyutta unvana göre anlamlı bir şekilde faklılaşıp farklılaşmadığına ilişkin çözümlemeler için t testi; eğitim düzeyine ve yöneticilik kıdemine göre değişip değişmediğine ilişkin çözümlemeler için ise varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatı yöneticilerinin öz--yeterlik düzeylerinin her bir alt boyutta karar verme stilleriyle olan ilişki düzeyini belirlemek amacı ile korelasyon analizi yapılmıştır. Bakanlık merkez teşkilatı yöneticilerinin sahip oldukları öz-yeterlik inançlarının her bir alt boyutta karar verme stillerini ne düzeyde yordadığına ilişkin ise regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öz-yeterliğin alt boyutlarından bireyin kişisel deneyimleri öz-yeterliğin oluşmasında en kuvvetli birinci faktördür. İkinci faktör, sözel ikna boyutu, üçüncü faktör ise fizyolojik ve duygusal durum boyutu gelmektedir. Bakanlık merkez teşkilatı yöneticilerinin tercih ettikleri karar verme stili olarak birinci sırada klasik karar verme stili, ikinci sırada sezgisel karar verme stili, üçüncü sırada politik karar verme stili ve dördüncü sırada ise yönetsel karar verme stili gelmekt*edir. Bakanlık merkez örgütünde görev yapan yöneticilerin öz-yeterlik inançlarında ve karar verme stillerinde ünvana, eğitim düzeyine ve yöneticilik kıdemine göre anlamlı bir farklılık görülmemektedir. Bakanlık merkez teşkilatı yöneticilerinin öz-yeterlik düzeyleri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin pozitif yönde en yüksek olduğu değişkenler bireyin kişisel deneyimleri ile klasik karar verme stili arasında, negatif yönde ilişkinin en yüksek olduğu değişkenler ise bireyin kişisel deneyimleri ile politik karar verme stilidir. Korelasyonel ilişkinin en düşük olduğu değişkenler pozitif yönde bireyin kişisel deneyimleri ile yönetsel karar verme stili, negatif yönde en zayıf ilişkinin olduğu değişkenler ise fizyolojik ve duygusal durum ile sezgisel karar verme stilidir. Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde görev yapan yöneticilerin tercih ettikleri karar verme stili üzerinde yöneticilerin öz-yeterlik inançlarının etki düzeyi sonuçlarına göre klasik karar verme üzerinde bireyin kişisel deneyimleri en fazla etkiye sahiptir. Sezgisel ve yönetsel karar verme stili üzerinde öz-yeterliğin sözel ikna boyutu en fazla etkilidir. Politik karar verme stili üzerinde ise en fazla fizyolojik ve duygusal durum etkilidir. Sonuç olarak, yöneticilerin sahip oldukları öz-yeterlik inançları karar verme sürecinde etkilidir.
Özet (Çeviri)
The purpose of this study was to determine the relationship between the self-efficacy and decision making styles of the Department Heads and the Branch Managers of the Central Organization at the Ministry of Education by self-assessment survey. We also aimed to determine the effect of self-efficacy levels on their decision making. This research was conducted by screening models and quantitative methods. The target population of the survey was all branch managers and department heads in the Central Organization of Ministry of Education. A total of 149 of the Central Organization of Ministry of Education managers participated in this research, as 88 of 125 department heads and 61 of 109 branch managers. Data were collected by researcher-developed“Self-Efficacy Scale”and“Decision-Making Style Scale”questionnaire and were analyzed for gender, educational background and executive severance. Frequency and percentage analysis were used to analyze the data. Arithmetic mean and standard deviation values were considered to evaluate how managers' decision-making styles and sense of self-efficacy were at each subscale of the process. t-test results were used to understand whether managers' decision-making styles and sense of self-efficacy differed significantly in each subscale by their title. ANOVA results were used to understand whether their decision-making styles and sense of self-efficacy differed significantly in each subscale by their educational background and executive severance. Correlation analysis was used to determine the degree of relationship between the managers' self-efficacy levels and decision making at every subscale and regression was used to understand how their sense of self efficacy effects their decision making at each subscale. According to the results of the study, personal experience of the individual, which is one of the subscales of self-efficacy, was the most powerful factor in the formation of the self efficacy. The second factor was the verbal persuasion aspect and physiological and emotional situation came third. In managers' preferred decision-making style, classical decision making style ranked first, intuitive decision-making style ranked second, political in the decision-making style third and managerial decision making style ranked fourth. There was no significant difference, in their sense of self efficacy and decision making styles with respect to their educational background and executive severance. Highest positive variables for the relationship between Central Organization of Ministry of Education Managers' self-efficacy levels and decision making styles were between the individual's personal experience and classical decision making style. Highest negative variables for the relationship between their self-efficacy levels and decision making styles were between the individual's personal experience and managerial decision making style. Variables which were the lowest for a positive correlation were between personal experiences and managerial decision- making style of the individual. Variables which were the lowest for a negative correlation were between physiological and emotional state and intuitive decision-making style of the individual. In classical decision making, the individual's personal experience had the greatest effect on decision-making style preferred by the mangers of Central Organization of Ministry of Education, according to the results of managers' sense of self-efficacy level analysis. Verbal persuasion and aspects of self-efficacy was the most effective on intuitive and managerial decision-making style. Physiological and emotional state was the most effective on the political decision-making style. As a result, sense of self-efficacy of the managers is effective in their decision-making process.
Benzer Tezler
- Okulların örgütsel yapısı ve cinsiyetçilik: Örgütsel adalet, öz-yeterlik, iş-aile çatışması ve örgütsel sessizlik değişkenleri ile bir modelleme çalışması
Organizational structure of schools and sexism: A modeling study with the variables of organizational justice, self-efficacy, work-family conflict and organizational silence
ÇİĞDEM OKTAR
Doktora
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimEskişehir Osmangazi ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İLKNUR ŞENTÜRK
- Milli Eğitim Bakanlığı taşra yönetiminde iletişim sorunları
Communication problems in the provincal administration of Turkish ministry of education (the case of Van)
ASİYE AKİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Eğitim ve ÖğretimYüzüncü Yıl ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NECMETTİN TOZLU
- Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde iş doyumu ve örgütsel bağlılık
Job satisfaction and organizational commitment level at the central organization of the Ministry of National Education
ABDULKADİR MAHMUTOĞLU
Doktora
Türkçe
2007
Eğitim ve ÖğretimAbant İzzet Baysal ÜniversitesiEğitim Bilimleri Bölümü
PROF. DR. A. CANAN ÇETİNKANAT
- Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütü yöneticilerinin yerelleşme konusundaki görüşleri
National ministry of education central organisation adminastrators views on decentralisation
YASEMİN USLUEL KOÇAK
Doktora
Türkçe
1995
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. A. SUDİ BÜLBÜL
- Türkiye'de oniki yıllık zorunlu eğitim için bir model önerisi ve uygulanabilirliği
A Model proposal for twelve-year compulsary education in Turkey and its feasibility
AYSUN ERGİNER
Doktora
Türkçe
2004
Eğitim ve ÖğretimAnkara ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KASIM KARAKÜTÜK