Geri Dön

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan erkek çocuklarında uzun etkili metilfenidatın nesfatin-1 düzeyleri üzerine etkisi

Effects of long acting methylphenidate on nesfatin-1 levels in male children with attention deficit hyperactivity disorder

  1. Tez No: 431576
  2. Yazar: HAMİYET İPEK TOZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZHAN YALÇIN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Has. Eğt. ve Arş. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 112

Özet

GİRİŞ VE AMAÇ: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) tedavisinde kullanılan psikostimülanlarla ilişkili iştahsızlık, kilo kaybı veya kilo alımında yavaşlamanın altındaki mekanizmalar henüz tam olarak aydınlatılabilmiş değildir. Nesfatin- 1, yeni keşfedilmiş hipotalamusta bulunan iştah regülasyonu, kilo kaybı ve metabolik regülasyondan sorumlu bir peptittir. DEHB' li erkek çocuklarında nesfatin-1'in DEHB etyopatogenezi, metilfenidat tedavi yanıtı ve metabolik yan etkileri ile ilişkili olup olmadığını belirleyebilmek için metilfenidat tedavisi öncesi ve sonrası serum nesfatin-1 seviyelerini karşılaştırmayı amaçladık. YÖNTEM: Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Polikliniği'ne başvuran ve DSM-IV TR ölçütlerine göre DEHB tanısı alan 33 erkek hasta çalışmaya alınmıştır. Bütün katılımcılara tarafından klinik görüşme ve K-SADS (DSM-IV Eksen I bozuklukları için yapılandırılmış klinik görüşme formu) uygulanmıştır. Hastaların iştah durumları“Çocukluk Çağı Yeme Davranışı Anketi”ile değerlendirilmiştir. DEHB belirtileri“Conners Öğretmen ve Ebeveyn Değerlendirme Ölçeği”ile değerlendirilmiştir. Hastaların tedavi öncesi ve sonrası serum nesfatin-1, biyokimyasal metabolik parametreleri, antropometrik ölçümleri yapılmıştır. BULGULAR: Hastaların tedavi öncesi ve sonrası serum nesfatin-1 seviyelerinde anlamlı fark saptanmamıştır. Hastaların metilfenidat tedavisi sonrasında vücut ağırlıkları, vücut kitle indeksleri (VKİ), VKİ persantilleri, bel çevreleri (BÇ) ve BÇ persantillerinde anlamlı derecede azalmıştır. Nesfatin-1 değerleri ile VKİ, VKİ persantili ve BÇ persantili arasında anlamlı ilişki saptanamamıştır. Tedavi öncesi ve sonrası iştah anketinin gıda hevesliliği, gıdadan keyif alma ve toplam iştah puanlarında anlamlı azalma olduğu saptanmıştır. Yavaş yeme alt ölçeği dışında tedavi öncesi ve sonrası iştah anketi alt ölçekleri ile nesfatin arasında anlamlı ilişki saptanamamıştır. SONUÇ: Çalışmamızın bulguları ışığında hastalarımızda metilfenidat ile ilişkili anoreksijenik yan etkiler gözlense de bu durumun direkt nesfatin üzerinden olduğuna dair bir kanıt bulunamamıştır. Metilfenidat sonrasındaki antropometrik beden ölçümlerinde değişikliklerin nesfatinin direkt etkisi ile ilişkili olabileceğine dair net bir kanıt elde edilememiştir. Yüksek anksiyete bozukluğu oranları karıştırıcı faktör olarak rol almış olabilir. Metilfenidat ve nesfatinin ödül merkezlerinde dopamin üzerine birbirine zıt etki göstermesi sonuçları komplike etmiş olabilir.

Özet (Çeviri)

INTRODUCTION AND OBJECTIVE: Underlying pathophysiological mechanisms of appetite and weight loss or decreased rate of weight gain related with psychostimulants for the treatment of attenttion deficit hyperactivity disorder (ADHD) have not been fully clarified yet. Nesfatin- 1, discovered in recent years, released by mainly hypothalamus, is a peptide responsible for the appetite regulation, weight loss and metabolic regulation. We aimed to investigate whether there is an association between nesfatin-1 and etiopathogenesis of ADHD, treatment response and metabolic side effects of MPH by comparing pre-and post-treatment serum levels of nesfatin-1 in prepubertal boys with ADHD. METHODS: 33 boys who were diagnosed with ADHD according to DSM IV-TR criterias in Bakirkoy Mental Health Research and Training Hospital, Child and Adolescent Psychiatry outpatient clinic, were included in the study. All participants were already applied to clinical interview and K-SADS (semi-structured clinical interview for DSM-IV Axis I Disorders for school-age children). The appetite level of the patients were evaluated by Turkish version of Children's Eating Behaviour Questionnaire (CEBQ). ADHD symptoms were evaluated by Conners' Teacher and Parent Rating Scale. The patients' nesfatin-1 levels, biochemical metabolic parameters, anthropometric measures were determined before and after MPH treatment. RESULTS: There was no significant change in serum nesfatin-1 levels between pre-and post treatment in the patient group. There was significant decreases in weight, body mass index (BMI), BMI percentile, waist circumferences (WC), WC percentiles of patients after the treatment. There was no significant correlation between nesfatin-1 levels and BMI, BMI percentile, WC. Food responsiveness and enjoyment of food subscales scores and total scores of CEBQ after the treatment were significantly lower than the pretreatment levels. There was no significant correlation between serum nesfatin-1 level and the subscales of CEBQ both pre-and post-treatment except for the slowness in eating subscale of CEBQ. CONCLUSION: In light of the findings of our study, although MPH associated loss of appetite was observed, there was no clear evidence that this anorexic side effect is through nesfatin directly. Although the variations in anthropometric body measures after the treatment was observed, there was no clear evidence that these changes could be related to direct effect of nesfatin. High rates anxiety disorders may have played a role as a confounding factor. Inverse effects of MPH and nesfatin on dopamin in the reward centers may have complicated the results.

Benzer Tezler

  1. Dikkat eksikliği ve hiperakivite bozukluğu olan çocuklarda metilfenidatın kardiyak etkilerinin değerlendirilmesi

    The evaluation of methylphenidate on cardiac functions in children with attention deficit hyperactivity disorder

    CEM KARADENİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARİF RUHİ ÖZYÜREK

  2. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan 6-8 ve 10-12 yaşlarındaki çocuklarda metilfenidat tedavisinin uyku yapısı üzerine etkisi: polisomnografik araştırma

    Effect of methylphenidate on sleep architecture in children aged 6-8 and 10-12 years with attention deficit hyperactvity disorder: polysomnographic investigation

    NURCİHAN KİRİŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    FizyolojiÇukurova Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. UĞUR SEÇİL BİNOKAY

  3. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda ilaçla tedavi sürecinin EEG analizleriyle değerlendirilmesi

    Evaluation of drug treatment processes of children with attention deficit and hyperactivity by EEG analysis

    RAMAZAN ALDEMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Mühendislik BilimleriErciyes Üniversitesi

    Biyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MAHMUT TOKMAKÇI

  4. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olgularında kan kortizol düzeyleri ve metilfenidat uygulamasının kortizol düzeylerine etkisi

    Blood cortisol leves of patients with attention deficit/hyperactivity disorder and effects of methylphenidate administration on cortisol levels

    DİLEK ALTUN VARMIŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PsikiyatriÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞEGÜL YOLGA TAHİROĞLU

  5. Metil fenidatın sıçanlarda beyin nitrik oksit ve antioksidan enzim düzeyleri üzerine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    MEHMET AYHAN CÖNGÖLOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    PsikiyatriGATA

    Çocuk Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı