Geri Dön

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda ilaçla tedavi sürecinin EEG analizleriyle değerlendirilmesi

Evaluation of drug treatment processes of children with attention deficit and hyperactivity by EEG analysis

  1. Tez No: 539815
  2. Yazar: RAMAZAN ALDEMİR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MAHMUT TOKMAKÇI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mühendislik Bilimleri, Engineering Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), metilfenidat, atomoksetin, EEG, KEEG, ortalama güç, Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD), methylphenidate, atomoxetine, EEG, QEEG, mean power
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 166

Özet

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) için kullanılan uyarıcı ilaçlar oldukça yaygın tedaviler olmasına rağmen, tedavi edilen çocukların yaklaşık % 20'si kullanılan ilaçlara klinik olarak yanıt vermemektedir. Yapılan bu çalışma, DEHB tanısı konulmuş 20 gönüllünün tedavi sürecinde kullanılan Metilfenidat (MPH) ve Atomoksetin (ATX) ilaçlarının tedavi edici niteliklerinin klasik tıbbi değerlendirmesi ile birlikte elektroensefalografi (EEG) sinyalleri üzerinden analiz edilerek, bu iki ilacın birbirine göre üstünlük veya eksikliklerini, klinik izlem ve ölçek değerlendirilmesi ile belirlenecek tedaviye yanıtı ve direnci tespit etmeyi hedeflemektedir. DEHB grubuna yapılacak olan ilk EEG çekimini takiben uzun etkili metilfenidat dozu veya atomoksetin dozu 0,5 mg/kg/gün olarak başlanmış, 1,2 mg/kg/gün olarak titre edilmiştir. Genel olarak bakıldığında optimum doza ulaşmak için geçen süre 4-6 hafta civarındadır. Bu nedenle tedaviye başlanılmasından 3 ay sonra tedaviye yanıt ve yanıtsızlık değerlendirilmiştir. EEG verileri, delta, teta, alfa ve beta bantları için ortalama ve maksimum güç değerlerini elde etmek üzere analiz edilmiştir. Metilfenidat ilaç tedavi sonrası genel olarak delta, teta ve alfa bantlarında EEG güç spektrumları özellikle frontal bölgede azalmış ve kontrol grubu değerlerine yaklaşmıştır. Beta bandında ise özellikle oksipito-temporal bölgelerde EEG güç spektrumları metilfenidat öncesi ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak artma göstermektedir. Atomoksetin ilaç tedavi sonrası genel olarak delta, teta, alfa ve beta bantlarında EEG güç spektrumu dansiteleri metilfenidat ile benzer bulguları göstermiştir. İstatistiksel olarak anlamlı çıkan elektrotların genliğin maksimum olduğu frekans değerleri değişkenlik gösterse de genel olarak hem metilfenidat hem de atomoksetin için daha çok frontal ve temporal bölgelerde ortaya çıkmıştır. Kantitatif Elektroensefalografi (KEEG) oranlarında hem metilfenidat ve hemde atomoksetin sonrası Fz-Cz elektrotu delta/beta oranında, C4-P4 elektrotu ise delta/alfa oranında istatistiki olarak anlamlı bulunmuş ve özellikle atomoksetin KEEG oranları metilfenidat oranlarına göre, frontal bölge elektrotlarında daha fazla istatistiki anlamlılık değerleri göstermiştir. Yapılan bu çalışmalar etiyolojiye katkıda bulunmanın yanı sıra tedaviye yanıt ve dirençte EEG ilişkisinin klinik kullanıma girmesi ile erken tanı konulmasında fayda sağlayabilir.

Özet (Çeviri)

Although stimulants have been widely used for the treatment of attention- deficit hyperactivity disorder (ADHD), the drugs that have been used for this purpose clinically don't respond to the treatment of about 20% of children that receive that treatment. This study aims to determine the superiorities and deficiencies of methylphenidate (MPH) and atomoxetine (ATX) drugs to each other, and the response and resistance to the treatment that will be determined by clinical observation and scale evaluation by analyzing methylphenidate (MPH) and atomoxetine (ATX) drugs through electroencephalography (EEG) signals, as well as with the classical medical evaluation of the therapeutic properties of these drugs used in the treatment process of 20 volunteers diagnosed with ADHD. Following the first EEG shooting of ADHD group, long-acting methylphenidate dose or atomoxetine dose was applied as 0,5 mg / kg / day at the beginning, and titrated to 1,2 mg / kg / day. The time to achieve optimal dose is about 4-6 weeks in general. Therefore, the response and lack of response to treatment were evaluated 3 months after the on set of treatment. The EEG data were analyzed to obtain mean and maximum power values for delta, theta, alpha and beta bands. After methylphenidate drug treatment, EEG power spectra in delta, theta and alpha bands decreased especially in the frontal region as a whole, and approximated to control group values. Especially in occipito-temporal regions in the beta band, EEG power spectra show a significant increase in reference to pre-methylphenidate and control group. After atomoxetine drug treatment, the EEG power spectrum densities in delta, theta, alpha and beta bands yielded similar findings with methylphenidate. Although statistically significant frequency values of the electrodes where amplitude was maximum varied, they mostly emerged at both frontal and temporal regions for methylphenidate and atomoxetine in general. At to be Quantitative electroencephalography (QEEG) ratios as a whole, Fz-Cz electrode was found statistically significant at delta / beta ratio after both methylphenidate and atomoxetine use, C4-P4 electrode was found to be statistically significant at delta/alpha ratio; and especially atomoxetine QEEG rates were found statistically significant at frontal area electrodes compared to methylphenidate rates. With clinical use of EEG involvement in response and resistance tothe treatment; as well as making contribution to etiology, it can also be benefited from these studies in early diagnosing and treatment of ADHD in children.

Benzer Tezler

  1. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocukların tedavisinde kullanılan ilaçların kardiyovasküler yan etkilerinin belirlenmesi

    Başlık çevirisi yok

    NUBAR MUSTAFAYEVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAYFUN UÇAR

  2. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan 6-11 yaş çocuklarda parents plus children's ebeveynlik programının etkinliğinin incelenmesi

    Investigation of the effectiveness of the parents plus children's parenting program in children of ages 6-11 who have adhd

    BAHADIR TURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikiyatriAtatürk Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ONUR BURAK DURSUN

  3. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun tedavisinde doğal biyoaktif bileşiklerin belirlenmesi üzerine ın-sılıco bir çalışma

    An in-silico study on the determination of natural bioactive compounds in the treatment of attention deficit hyperactivity disorder

    RÜMEYSA RABİA ERDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyokimyaÜsküdar Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. VİLDAN ENİSOĞLU ATALAY

  4. (9-12 yaş) dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almış ve tanı almamış çocukların annelerinin tutumlarının ve kaygı durumlarının çocuklardaki benlik algısına etkisi

    The effects of the attitude and anxiety state of the mothers of the children who are aged between 9 and 12 and diagnosed with hyperactivity and attention deficit disorder and who are not diagnosed with such disorder on the self-perception of the children

    AYŞE BEDEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikolojiBeykent Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. NESLİM GÜVENDEĞER DOKSAT

  5. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde otistik özelliklerin tedavi yanıtına ve yan etkilere olan etkisinin boylamsal olarak incelenmesi

    A longitudinal study of the effect of autistic traits on treatment response and side effects in children and adolescents with attention deficit hyperactivity disorder

    AYŞEGÜL AKGÜL DOĞRU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriAnkara Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİDEM BEHİCE ÖZTOP