Geri Dön

Renal transplantlı hastalarda graft fonksiyonu üzerine etki eden faktörler

Factors affecting the graft function in renal transplant patients

  1. Tez No: 437559
  2. Yazar: ÇİĞDEM ÇETİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALAATTİN YILDIZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Graft sağkalımı, proteinüri, sistatin C, donör, böbrek transplantasyonu
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Giriş ve Amaç: Düşük nefron kitlesi uzun dönem graft sağkalımı ile ilişkili olabilir. Sistatin C düzeyinin önemi gebelerde, sirotik veya geriatrik vakalar gibi çeşitli hasta gruplarında incelenmiştir. Bu çalışmanın amacı nefron kitlesinin bir göstergesi olarak donör serum sistatin C düzeylerinin allograft sağkalımı üzerindeki prognostik değerini incelemektir. Hastalar ve yöntem: Bu çalışmaya transplantasyon sonrası 1.ayda graft fonksiyonu stabil olan 435 canlı vericili renal transplant alıcısı (287 erkek, 148 kadın, ortalama yaş 41 ± 13 yıl) dahil edildi. Erken graft disfonksiyonu olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Transplantasyon sonrası ilk 5 gün içinde her gün ölçülen takrolimus düzeylerine göre serum ortalama takrolimus düzeyleri ve takrolimus değişkenliği (varyansı) hesaplandı. Çalışmanın primer sonlanım noktaları; graft kaybı ve transplantasyon sonrası 1.aydaki kreatinin düzeyine göre serum kreatinin düzeyinin iki katına çıkması olarak belirlendi. Çalışmanın sonlanım noktalarının öngörülmesi için transplantasyon sonrası 1. ayda serum kreatinin, ürik asit, hs-CRP düzeyleri, serum takrolimus düzeylerinin ortalaması ve değişkenliği ve transplantasyon öncesi donörün serum sistatin C düzeyi, kreatinin klirensi, 24 saatlik proteinürisi ve mikroalbuminürisi incelendi. Bulgular: Alıcılar medyan değere göre donör serum sistatin C düzeyi < 0.73 mg/dl olanlar (n=218) ve ≥ 0.73 mg/dl olanlar (n=180) olarak gruplandırıldı. İki grup arasında 5 yıllık graft sağkalımı açısından anlamlı bir fark saptanmadı. (p=0,25). İki grup arasında serum kreatinin düzeyinin iki katına çıkması açısından olaysızlık 5 yıllık graft sağkalımı arasında anlamlı bir fark saptandı. (% 85'e %76, p = 0,05). Transplantasyon sonrası erken dönemde bakılan takrolimus düzeylerinin ortalaması ve değişkenliği, 1.aydaki serum ürik asit, kreatinin ve hs-CRP düzeyleri, donör bulguları (kreatinin klirensi, proteinüri ve mikroalbuminüri) ile çalışmanın primer sonlanım noktaları arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. Cox regresyon analizinde sadece donör serum sistatin C düzeyinin olaysızlık graft sağkalımının öngörülmesinde anlamlı bir faktör olduğu bulundu. (p= 0.028) Sonuç: Canlı donörlerden yapılan transplantasyonlarda donör serum sistatin C düzeyinin uzun dönem graft sağkalımının öngörülmesinde yararlı olduğu hatta donör kreatinin kliresinden daha iyi bir öngörücü olduğu bulundu. Bu nedenle canlı donörlerden yapılan nakillerde donör serum sistatin C düzeyinin ölçülmesini öneriyoruz.

Özet (Çeviri)

Low nephron mass may be related to long-term graft survival. The value of cystatin C levels has been examined in different patient groups such as pregnant, cirrhotic or geriatric cases. Aim of the study was to investigate the prognostic value of donor cystatin C levels as a surrogate of nephron mass, on allograft survival. Patients and Method: In this study 435 living donor renal transplant recipients ( 287 male, 148 female, mean age 41 ± 13 years) with stable graft function on the 1stmonth after transplantation were included. Patients with early graft dysfunction were excluded. Average and variance of serum tacrolimus levels were calculated from the levels measured daily for the first 5 days after transplantation. Study primary end points were graft loss and doubling of serum creatinine from post transplant 1st month creatinine levels. Serum creatinine, uric acid, hs-CRP levels at the 1st month after transplantation, average and variance of serum tacrolimus levels, and pretransplant donor cystatin C, creatinine clearence, daily proteinuria and microalbuminuria, were examined for predicting the study endpoints. Results : With respect to the median values of donor serum cystatin C, the recipients were grouped as those with a value of < 0.73 mg/dl (n=218), and those with a value of ≥ 0.73 mg/dl (n=180). The 5-year graft survival did not differ significantly between the two groups (p=0.25). The 5-year eventless graft survival differed significantly between the groups, with a two-fold elevation in serum creatinine levels being observed (85% vs 76%, p=0.05). The mean value of tacrolimus levels assessed in early period after transplantation and their variance; the levels of serum uric acid, creatinine and hs-CRP in the first month; and the findings from the donor (creatinine clearance, proteinuria and microalbuminuria) did not correlate significantly with the primary endpoints of the study. Cox regression analysis revealed that only the donor serum cystatin C level was a significant factor for predicting eventless graft survival (p=0.028) Conclusion : It was determined that the donor serum cystatin C level was helpful in predicting long-term graft survival, and that it was even a better predictor than the donor creatinine clearance in the living-donor transplantations. We thus recommend the measurement of donor serum cystatin C level in transplantations from living donors. Key words : Graft survival, proteinuria, cystatin C, donors, kidney transplantation.

Benzer Tezler

  1. Canlı donör böbrek nakli yapılan hastalarda sıcak iskemi ve soğuk iskemi sürelerinde etkili faktörler ve iskemi süresinin greft fonksiyonu üzerine etkisi

    Factors affecting the duration of warm ischemia and cold ischemia and the effect of ischemia duration on graft function in living donor kidney transplant patients

    MERTCAN AKÇAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Genel CerrahiSakarya Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FEHMİ ÇELEBİ

  2. Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature

    Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu

    NADİR ULU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ROBERT HENK HENNING

  3. Akut rejeksiyonda ve kronik allograft nefropatisinde panel reaktif antikor ve Fcγ reseptör gen polimorfizmi

    Başlık çevirisi yok

    NEŞE ÖZKAYIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    NefrolojiEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVGİ MİR

  4. Kronik allogreft nefropatisi saptanan hastalarda renal allograft prognozuna etki eden parametrelerin incelenmesi

    Evaluation of the parameters on renal allograft prognosis in the patients diagnosed as chronic allograft nephropathy

    CEVDET DURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Nefrolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. AYDIN TÜRKMEN

  5. Böbrek nakilli hastalarda kalsinörin inhibitörleri ve sirolimus kullanımının etkileri

    The comparison of the effects of inhibitors and si̇rolimus in renal transplatation patients

    GÖKHAN ATAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    NefrolojiBaşkent Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CİHAT BURAK SAYIN