Geri Dön

Çocukluk çağı menenjit olgularının değerlendirilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 44131
  2. Yazar: KAMURAN AKSOY
  3. Danışmanlar: PROF.DR. GÜLTEN TANYER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1995
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 45

Özet

ÖZET Menenjit, mortalite ve sekelleriyle halen çok ciddi bir hastalıktır. Bakteriyel veya pürülan menenjit sıklık, sekel ve öldürücülük yönünden en önemli tiptir. Genellikle viruslarca oluşturulan aseptik menenjit daha sık ise de önemli sekeli nadirdir ve kendini sınırlayan bir hastalıktır. Bu çalışmada Sağlık Bakanlığı Ankara Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği'inde 1 Ocak 1989-31 Aralık 1993 tarihleri arasında menenjit tanısı ile yatırılarak tedavi edilmiş olan 105 olgu retrospektif olarak değerlendirildLDikkat edilmesi gereken yakınma, fizik muayene ve laboratuvar bulguları incelendi. Ayrıca menenjitlerin tipleri, mevsimlere ve cinsiyete göre dağlımı, yaşam durumu ve tedavi sonuçları da irdelendi. Menenjit olgularının % 62'sİ bakteriyel,%37'si aseptik, %1'i ise tüberküloz menenjiti idi;erkek-kız oranı 1.5/1 bulundu ; bakteriyel menenjitlerde ilerleyen yaşla birlikte insidansta azalma, aseptik menenjitlerin insidansında ise artış olduğu görüldü, son bahar mevsiminde diğer mevsimlere göre menenjit insidansı daha düşük bulundu(%13). Ateşin tüm yaş gruplarında en önemli yakınma olduğu saptandı, tüm yaş gruplarında en sık rastlanan fizik muayene bulgusu yüksek ateş idi, çocuğun yaşı ilerledikşe meningeal iritasyonu bulguları daha belirgin olduğu ortaya çıktı ; küçük şocuklarda atipik semptomların hakim okluğu görüldü. Olguların %51'inin primer odağı üst solunum yollarıydı, aseptik menenjitlerin prognozu bakteriyel menenjitlere göre daha iyi bulundu ; mortalite oranı %11'di. Gelişen erken komplikasyonlardan dissemine inuavasküler koagülasyon %4 oranında bulundu. 39. Ateşli bir çocuk ile karşılaşıldığında, ateşi açıklayan bir neden bulunmadığı zaman mutlaka menenjitten şüphelenmek gerektiği, zira tedaviye nekadar erken başlanırsa prognozun okadar iyi olacağı; korunma ile.ilgili tedbirlere gerekli önem verilmesi, rutin olarak fokal infeksiyon taramaları yapılmasının gerekli olduğu düşüncesindeyiz. 40

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Trakya Bölgesindeki tüberküloz tanılı çocuk hastaların izlemi

    Follow-up of children with a diagnosis of tuberculosis in Thrace Region

    REMZİYE AYDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE NEŞE ÖZKAYIN

  2. 2007-2017 yılları arasında akciğer tüberkülozu tanısı ile takip edilen olguların demografik ve klinik özelliklerinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospecti̇ve evoluati̇on of demographi̇c and cli̇ni̇cal characteri̇sti̇cs of pati̇ents followed-up wi̇th pulmonary tuberculosi̇s between 2007-2017

    BURAK YÜREK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA GÜLNAR ŞENSOY

  3. Çocukluk çağı menenjit olgularında radyolojik yöntemlerin komplikasyonların belirlenmesindeki yeri

    The Role of radiological modalities in the detection of complications in childhood meningitis

    MOHAMMED ELYAS ELOBEİD ELSIDDIG

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HALUK ÇOKUĞRAŞ

  4. Multiloküle hidrosefali (48 olgu üzerinde klinik araştırma)

    Multilocuhted hydrocephalus (A Clinical trial on 48 cases)

    CUMHUR KILINÇER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Nöroşirürjiİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. CUMHUR KILINÇER