Deneysel olarak sıçanlarda oluşturulan temporomandibular eklem osteoartritine deksametazon, botulinum toksini a ve hyaluronik asit enjeksiyonunun osteoartrit üzerine etkisinin histopatolojik olarak incelenmesi
Histopathologic examination of the effects of dexamethasone, botulinum toxin a and hyaluronic acid injections on experimentally induced osteoarthritis in rat temporomandibular joint
- Tez No: 444023
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET YALTIRIK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: TME osteoartriti, hyaluronik asit, deksametazon, botulinum toksini, monosodyum iyodoasetat, TMJ osteoarthritis, hyaluronic acid, dexamethasone, botulinum toxin, monosodium iodoacetate
- Yıl: 2016
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Ağız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 142
Özet
Palancıoğlu, A.(2016) Deneysel Olarak Sıçanlarda Oluşturulan Temporomandibular Eklem Osteoartritine Deksametazon, Botulinum Toksini A ve Hyaluronik Asit Enjeksiyonunun Osteoartrit Üzerine Etkisinin Histopatolojik Olarak İncelenmesi.İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ağız Diş Çene Hastalıkları Ve Cerrahisi ABD. Doktora Tezi. İstanbul. Amaç: Bu çalışma histopatolojik ve biyokimyasal inceleme yaparak, deneysel olarak osteoartrit oluşturulmuş sıçanların TME' sindeki değişiklikleri ve farklı ilaçların tedavi etkinliklerini kontrol gruplarıyla karşılaştırarak incelemek üzerine planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmamızda, 54 adet ortalama yaşı 8-10 hafta ve ortalama ağırlıkları 228 gram (193–264 gram) olan sprague dawley cinsi erkek sıçan kullanılmıştır. Çalışmamıza başlarken osteoartrit(OA) oluşturmadığımız deney hayvanlarından kan alınmış ve sıçanlar için üretilmiş Tnf-α elisa kiti ile biyokimyasal olarak incelenerek sağlıklı sıçanlarda referans Tnf-α değeri saptanmış ; ardından 5 gruba OA oluşturmak için TME'lere çift taraflı eklem içi monosodyum iyodoasetat enjekte edilmiştir. Başka bir grup sıçan ise hastalık oluşturulmadan eklem içi enjeksiyonun yarattığı travmayı araştırmak için seçilmiş ve çift taraflı eklem içine serum enjeksiyonu yapılmıştır. 4 hafta kadar OA oluşumu için beklenmiş ardından tedavi edilmeyen hastalık grubundan kan alınmış ve değişen serum Tnf-α değeri sayesinde OA oluştuğu ispat edilmiştir. Deney gruplarımızı oluşturan 24 deney hayvanından ilk 8 hayvanlık gruba gruba çift taraflı eklem içi HA, ikinci 8 hayvanlık gruba çift taraflı eklem içi DEX ve üçüncü 8 hayvanlık gruba çift taraflı eklem içi BTX A enjekte edilmiştir. Diğer bir 8 hayvandan oluşan grup kontrol grubu olarak ayrılmış ve OA yapılmış olan bu sıçanlara çift taraflı eklem içi serum enjekte edilmiştir. Tedavi süresi olan 6 hafta geçtikten sonra kalan tüm gruplar sakrifiye edilmiştir. Bu aşamada tüm hayvanların kanları alınarak biyokimyasal açıdan incelenmiş ayrıca TME ' leri diseke edilerek histopatolojik inceleme yapılmıştır. Gruplardaki sıçanların değişen Tnf-α değerleri ve histopatolojik incelemede çıkan sonuçlar değerlendirmeye alınmış ve sonuçlar karşılaştırmalı olarak yorumlanmıştır. Bulgular: OA oluşturulmamış sağlıklı sıçanların serum Tnf-α değerleri ve OA oluşturulmuş sıçanları yükselmiş Tnf-α değerileri baz alındığında; HA ve DEX ile tedavi edilmiş grupta istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlanmış, BTX A ile tedavi edilen grup ve serum enjekte edilen gruplarda anlamlı bir iyileşme görülmemiştir. Enjeksiyonun travması travma yaratıp yaratmadığını araştırmak için sağlıklı sıçanlara serum enjekte edilen grupta ise anlamlı bir eklem travması bulgusuna rastlanılmamıştır. Patoloji bulguları da biyokimyasal verileri desteklemektedir. Sonuç: Deneysel olarak oluşturulmuş TME OA'sının tedavisinde yapılan karşılaştırmalı incelemelerde HA' nın tedavide en başarılı olduğu ve güvenle kullanılabileceği, DEX' in eklemde antienflamatuar etkisi sayesinde bir fayda sağlasa da HA kadar etkin olmadığı, BTX A' nın ise eklem içi enjeksiyonda hiçbir etkinliğinin olmadığı gözlenmiştir. Ancak çıkan sonuçların kliniğe uyarlanabilmesi için hayvan çalışmalarının bazı kısıtlamalarından dolayı daha kapsamlı klinik araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Özet (Çeviri)
Palancıoğlu, A.(2016) Histopathologic Examination Of The Effects Of Dexamethasone, Botulinum Toxin A and Hyaluronic Acid İnjections On Experimentally İnduced Osteoarthritis İn Rat Temporomandibular Joint . Purpose: The aim of this study is to investigate the temporomandublar joint(TMJ) changes by experimentally induced osteoarthritis(OA) and treatment effectiveness of different drugs comparatively with control groups via histopathological and biochemical methods. Matherials and Methods: 54 male Sprague dawley rats aged 8 to 10 weeks were used in this study. Average weight of rats were 228gr(193-264). On the first day of study we harvested blood samples from healthy rats to determine the referance Tnf-alpha level with a specific rat Elisa kit. Then we injected intraarticular monosodium iodoacetate(MIA) solution bilaterally to 5 experimental groups to induce TMJ osteoarthritis. Another healty group was injected bilaterally only with sterile saline solution to investigate the trauma of intraarticular injection. Progression of experimental osteoarthritis took 4 weeks. After 4 weeks blood samples were harvested from MIA group and examined to prove induced osteoarthritis. First 8 rats from treatment groups were injected intraarticularly with hyaluronic acid(HA), second 8 with dexamethasone(DEX) and third 8 with botulinum toxin A(BTX A). Another OA induced 8 rats were choosen as a control group and injected bilaterally with intraarticular saline. After 6 weeks from treatment all groups were sacrified. Blood samples and TMJ harvested from all rats and examined histopathologically and biochemically. Changes of Tnf- alpha leves and pathologic findngs were evaluated comparatively. Results: Groups treated with HA and DEX showed statistically significant healing compared with untreated MIA group. BTX A and saline groups were also showed some improvements compared with untreated MIA group but it wasn't statistically significant. There was no sign of trauma in saline injected healthy group . Pathological findings also supported the biochemical results. Conclusion: The investigations showed that HA is a safe and most succesful drug to treate TMJ OA. With its antiinflammatroy effects DEX also showed improvements on healing but not effective like HA. BTX A was not succesful by treating OA and is not a proper selection when used intaarticularly. In conclusion this study showed some scientific datas but further investigations needed to use these informations in clinical practice.
Benzer Tezler
- Overektomize osteoporotik rat modelinde k1 vitamininin mandibular kondil trabeküler mikromimarisi üzerindeki etkilerinin incelenmesi: Histomorfometrik çalışma
The effect of vitamin k1 supplementation on the trabecular micro-architecture of mandibular condyle on ovariectomized osteoporotic rat model: A histomorphometric study
BURCU ÇAM
Doktora
Türkçe
2011
Diş HekimliğiÇukurova ÜniversitesiAğız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET KÜRKÇÜ
- Deneysel olarak sıçanlarda oluşturulan prematür over yetmezliği modelinde dehidroepiandrosteron'un etkisi
The effect of dehydroepiandrosterone on experimental rat model of premature ovarian failure
MEHMET KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Kadın Hastalıkları ve DoğumEskişehir Osmangazi ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HİKMET HASSA
- Deneysel olarak sıçanlarda oluşturulan selenyum kataraktında ortaya çıkan protein değişikliklerinin incelenmesi
Başlık çevirisi yok
TUNÇ OVALI
- Deneysel olarak sıçanlarda oluşturulan bakteriel peritonitte hiperbarik oksijen tedavisi ve pentoksifillinin etkisinin karşılaştırılması
The Effects of hiperbaric oxygen therapy and petoxifilline on bacterial peritonitis which performed experimentaly on rats
HALİT KOCAOSMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Genel Cerrahiİstanbul ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. İHSAN TAŞÇI
- Deneysel sıçan endometriozis modelinde ezetimib kullanımının endometriotik lezyonlar üzerine etkisi
The role of ezetimibe on endometriotic implants in experimental rat model
RAZIYYA TAPDIGOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Kadın Hastalıkları ve DoğumMersin ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAKAN AYTAN