Deneysel tip 1 diabetes mellitus'ta aralıklı hipoksinin kalpte hıf-1/vegf yolağı üzerine etkisi
Effect of intermittent hypoxia on cardiac hif-1/vegf pathway in the experimental type 1 diabetes mellitus
- Tez No: 455794
- Danışmanlar: PROF. DR. HAKAN FIÇICILAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Fizyoloji, Physiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Fizyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 125
Özet
Yüksek irtifa ve hipoksik ön koşullamanın kardiyoprotektif olduğuna ilişkin birçok çalışma vardır. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda aralıklı ve kronik hipoksinin koroner vaskülariteyi arttırdığı, iskemi sonrası enfarkt alanını azalttığı ve kalp fonksiyonlarında iyileşme sağladığı gösterilmiştir. Bu etkide temel mekanizmalardan birinin HIF aracılı olduğu düşünülmektedir. Aktif HIF kompleksi, önemli bir anjiyogenik faktör olan VEGF?nin transkripsiyonunu arttırır. Çalışmada; aralıklı hipobarik hipoksinin diabetik kardiyomiyopatide anjiyogeneze etkisinin ve bu etkide HIF-1/VEGF yolağının olası rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Deney hayvanı olarak; 34 adet, 10 haftalık, Wistar Albino cinsi, erkek sıçanlar bir haftalık laboratuvara adaptasyon sonrasında kontrol (n=7), aralıklı hipoksi (AH, n=9), diabetes mellitus (DM, n=8) ve diabetes mellitus+aralıklı hipoksi (DM+AH, n=10) olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Streptozotosin enjeksiyonunu takiben kan glukoz seviyeleri 250 mg/dL ve üzerinde olan sıçanlar DM olarak kabul edildi. 12. haftadan itibaren AH ve DM+AH gruplarındaki denekler hipobarik hipoksik kamarada, 6 hafta süresince, günde 6 saat, 3000 m?ye karşılık gelen 69,3 kPa/560 mmHg basınçta tutuldu. AH protokolünün tamamlanmasından 24 saat sonra sakrifikasyon işlemi uygulandı ve kalp dokusu çıkarıldı. Sol ventrikül apikal bölgesi ışık mikroskobu altında hematoksilen-eozin ile boyanarak histolojik olarak değerlendirildi. Moleküler çalışmalar için sol ventrikül homojenizatlarından modifiye tek basamaklı guanidiyum tiyosiyanat metodu ile total RNA elde edildi ve semikonservatif ters transkripsiyon PCR ile cDNA sentezlendi. Uygun primerler kullanılarak HIF-1, VEGF164 VEGF188 ve GAPDH PCR amplifikasyonunu takiben ürünlerin agaroz jel elektroforezi ve UV kamera görüntülerinden bant analizi yapıldı. STZ ile indüklenen diabetik sıçan kalbinde kapiller damar yoğunluğunda ve VEGF mRNA düzeylerinde (istatistiksel olarak önemli olmayan) azalma saptandı, HIF-1? mRNA düzeylerinde ise bir değişiklik bulunmadı. AH uygulaması kontrol ve DM grubu hayvanlarda damarlanma artışına yol açmakla birlikte, ne HIF-1? ne de VEGF mRNA düzeylerinde bir değişikliğe neden olmadı. Kapiller damar yoğunluğunda AH ile gözlenen artış anjiyogenik mekanizmaların aktive olduğunu göstermektedir. AH uygulamasının; diabetik hayvanlarda HIF-1? mRNA transkripsiyonunda -gösteremediğimiz- bir artışa yol açarak/ HIF-1? mRNA düzeyini değiştirmeksizin HIF-1? protein stabilizasyonunu ve transkripsiyonel aktivitesini arttırarak/VEGF de mRNA artışından bağımsız bir upregülasyona neden olarak/ VEGF dışında anjiyogenezle ilişkili diğer hedef genlerin aktivasyonuna yol açarak/ büyüme faktörlerinin potensini arttırarak etkili olması olasıdır.
Özet (Çeviri)
There are many studies indicating cardioprotective effects of high altitude and hypoxic preconditioning. In animal studies, it has been shown that intermittent and chronic hypoxia increases coronary vascularity, reduces post ischemic infarct area and improves cardiac function. One of the basic mechanisms of this effect is thought to be mediated by HIF. It has been shown that active HIF complex increases transcription of VEGF, which is one of the most important angiogenic factors. The aim of this study is to investigate the effect of intermittent hypobaric hypoxia on angiogenesis in diabetic cardiomyopathy with the possible role of HIF-1/VEGF pathway. Following a week of adaptation period to the laboratory, Wistar Albino male rats (n=34, 10 week-old) are divided into four groups as control (n=7), intermittent hypoxia (IH, n=9), diabetes mellitus (DM, n=8) and diabetes mellitus+ intermittent hypoxia (DM+IH, n=10). After streptozotocin (STZ) injection, rats with blood glucose levels of 250 mg/dL and above were considered as DM. Animals in IH and DM+IH groups were exposed to hypoxia 6 hours/day for 42 days in a hypobaric chamber in which the pressure was correspondent with 3000 m (69.3 kPa/560 mmHg) altitude. 24 hours after the completion of the IH protocol, sacrification was performed and hearth tissue was excised. Apical area of the left ventricule was stained with hematoxylin-eosin and histologically evaluated. For the molecular studies, total RNA was extracted from left ventricule homogenate with one step guanidinium thiocyanate method and cDNA was synthesized with semiconservative reverse transcription PCR. After PCR amplification of HIF-1, VEGF164, VEGF188 and GAPDH with the specific primers, agarose gel electrophoresis was done and band analysis was performed under UV camera. In STZ-induced diabetic rat heart, decreases in capillary vessel density and VEGF mRNA level (not statistically significant) were found. There was no difference in HIF-1? mRNA levels. Although IH exposure in control and DM groups led to increase in vascularity, neither HIF-1? nor VEGF mRNA levels changed. The increase in capillary density by IH indicates that angiogenic mechanisms were to be activated. It is possible that IH exposure in diabetic animals are effective by; increasing HIF-1? mRNA transcription (which couldn?t be shown in our study) / increasing protein stabilization and transcriptional activity without changing HIF-1? mRNA / causing an upregulation in VEGF independent of increase of mRNA / leading activation of other target genes related to angiogenesis other than VEGF / increasing the potencies of growth factors.
Benzer Tezler
- Deneysel tip 1 diabetes mellitusta kalp kası kalsiyum homeostazisi üzerine aralıklı hipoksinin etkisi
Effect of intermittent hypoxia on calcium homeostasis of experimental type 1 diabetes mellitus heart muscle
AYHAN TANYELİ
- Deneysel tip 1 diyabetes mellitus'ta aerobik egzersizin lipopolisakkarit ile hasar oluşturulmuş sıçan akciğerleri üzerine etkisi
The effect of aerobic exercise in TYPE 1 diabetes mellitus on lipopolysaccharide induced rat lung injury
GÖKTUĞ ÖMERCİOĞLU
- Deneysel diyabetes mellitus'ta selenyum katkılı beslenmenin oksidan hasarı önletici ve glukoz homeostazını düzenleyici etkisi
Effects of selenium supplemented nutrition on prevention of oxidative damage and regulation of glucose homeostasis in experimental diabetes mellitus
ZÜBEYDE ERBAYRAKTAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
BiyokimyaDokuz Eylül ÜniversitesiBiyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. CANAN ÇOKER
- Association between neudesin and irisin in newly diagnosed type-2 diabetes mellitus
Yeni tanılan tip-2 diyabet mellitus'ta neudesin irisın arasındaki ilişki
LARA ABDULKHUDHUR KADHIM KADHIM
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
BiyokimyaÇankırı Karatekin ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. VOLKAN EYÜPOĞLU
PROF. DR. MOHAMMED IMRAN HAMZAH
- Deneysel olarak oluşturulmuş tip 2 diyabette taurinin oksidan-antioksidan sistemler üzerine etkisi
The effects on taurine on oxidant and antioxidant systems in experimentally induced type 2 diabetes
SEDEF ZİYANOK AYVALIK