Kalp yetersizliği hastalarında digoksin tedavisinin disenkroni üzerine etkisi
The effect of digoxin therapy on dyssynchrony in patients with heart disease
- Tez No: 460123
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET OĞUZ BAKTIR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kardiyoloji, Cardiology
- Anahtar Kelimeler: İntraventriküler disenkroni, interventriküler disenkroni, digoksin, Intraventricular dyssynchrony, Interventriculardyssynchrony, digoksin
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
Giriş: Kalp yetersizliği mortalite ve morbiditesi yüksek bir hastalık olup 65 yaş üzeri hastalarda en sık hastaneye yatış nedenidir. Kalp yetersizliği patogenezinde önemli bir yere sahip olan yeniden şekillenme, hastaların yaklaşık % 30'unda sistolik fonksiyonları bozması ileti sistemini de etkileyerek sol ventrikülün lateral bölgesinin geç aktivasyonuna neden olur. Kalp yetersizliğine intraventriküler ileti gecikmesinin eklenmesi mortalitede artışa ve klinik bozulmaya neden olur. Standart kalp yetersizliği tedavisinde verilen digoksinin hastaneye yatışları azalttığı gösterilmiştir. Daha önce digoksinin intraventriküler ve interventriküler ileti gecikmesi üzerine etkisi ile ilgili litaratürde veri bulunmamaktadır. Bu nedenle digoksinin intraventriküler ve interventriküler disenkroni üzerine etkisini araştırdık. Hastalar ve yöntem: Kalp yetersizliği tanısı konan, intraventriküler ve interventriküler disenkroni tespit edilen 50 hasta çalışmaya alındı. Disenkronipuls-wave doku dopler metodu kullanılarak tespit edildi.Sol ventrikülün septum, lateral, posterior duvarlarında bazal bögelerinden yapılan pulse wave doku dopler ekokardiyografi ile ölçümlerde iki duvar arasında 60 ms'nin üzerinde fark olması intraventriküler disenkroni olarak tanımlandı. İnterventrikül disenkroni sağ ventrikülün serbest duvarı ile sol ventrikülün üç duvarının (septum, lateral, posterior) herhangi biriyle 56 ms'nin üzerinde fark olması olarak tanımlandı . Hastalar iki gruba randomize edildi. İlk gruba digoksin dışında kalp yetersizliği tedavisi verildi. İkinci gruba ise mevcut tedavisine ek olarak digoksin tedavisi verildi. Tüm hastalara tedavi öncesi ve tedavinin üçüncü ayında ekokardiyografik inceleme ve disenkroni değişimi değerlendirildi. İstatistiki değerlendirme Wilcoxon ve Mann Whitney U testi kullanılarak yapıldı. Bulgular:50 hastanın 49'u çalışmayı tamamladı. Kontrol grubunda 1 hastada ölüm gerçekleşti. İstatistiksel analiz 49 hasta üzerinden yapıldı(25 digoksin alan, 24 digoksin almayan).Ortalama digoksin dozu 0,187 mg/gün idi.Her iki gruptaki hastaların temel belirleyici özelikleri birbirine benzerdi. 3 ay sonunda ortalama intraventriküler gecikme kontrol grubunda 70,79 ms'den 64,50 ms'ye (p=0.013);digoksin grubunda 76,50 ms'den 63,8ms'ye (p0.05).Ejeksiyon fraksiyonu kontrol grubunda 39,41 ± 1,41 den 39,98± 9,19 'aanlamlı bir artış göstermedi (p=0.577). Digoksin grubunda ise 36,81 ± 1,45'den 40,28 ±7,85'eanlamlı düzeyde arttı (p=0.006). Sonuç:Bu çalışma, kalp yetersizliği hastalarında digoksin tedavisinin intraventriküler ve interventriküler disenkroniyi azalttığını göstermiştir.
Özet (Çeviri)
Inroduction: Heart failure is associated with high mortality, morbidity and still remains the most frequent cause of hospitalizations in patients over 65 years of age. In approximately 30 percent of patients with chronic heart failure, remodelling depresses cardiac contractility and also affects the conduction system and leads to late activation of the lateral regions of the left ventricular chamber. In patients with heart failure, the addition of intraventricular conduction delay is known to be associated with clinical instability andincreased risk of death.Data on the effect of digoxin onintraventricular and interventricular conduction delay have not been previously reported in literature. Therefore we investigated the effect of digoxin on intraventricular and interventricular dyssynchrony. Patients and Method:Fifty patients with the diagnosis of heart failure and intraventricular and interventriculer asynchrony evaluated. We identified dyssynchrony using puls-wave doppler method. Septum, lateral and posterior bazal tissue velocities were measured using pulse wave doppler echocardiography.Difference between onset of QRS and peak systole wave higher than 60 ms, we defined as intraventriculer dyssynchrony. If difference between two measurements, the free wall of right ventricul and any wall of the left ventrıcul (septum, lateral, posterior) was higher than 56 ms, we defined that interventriculerdyssynchrony. Patients were randomized into two groups. The first group was treated with other heart failure treatment except digoxin. The second group was treated with digoxin in addition to the current treatment.Echocardiographic examination and change in dyssynchrony were evaluated before treatment and during the third month of treatment. We used Wilcoxon test and Mann Whitney U Test in evaluation of statistics. Results:49 patients completed the study. One patient died during study. Statistic analysis was done with 49 patients (25 patients used digoksin,24 patients didn't use digoksin). Average dose of digoksin was 0,187 mg .The basic decisive features of patients in both groups were similar. Three months later intraventriculer delay in control group decreased from 70,79 ms to 64,50 ms.(p0.05). The EF did'nt show significantly increase from 39.41.± 1.41 to 39.98 ± 9.19 (p=0.577). The EF increased to significantly level in digoksin groupfrom 36.81 ±1.45 to 40.28 ±7.85 (p=0.006). Conclusion: The present study demonstrates the beneficial effects of digoksin therapy over intraventricular dyssynchrony.
Benzer Tezler
- Düşük ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetersizliği hastalarında kullanılan tedavi ne kadar optimal? (Epidemiyolojik çalışma)
How optimal is the medical treatment used in patients with low ejection fraction heart failure 'epidemiological study'
MEHMET SAİT COŞKUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
KardiyolojiDicle ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA OYLUMLU
- Akut romatizmal ateş tanısı ile izlenen çocukların sistemik velaboratuvar bulgularının retrospektif olarakdeğerlendirilmesi: On yıllık tek tez merkez deneyimi
Retrospective evaluation of systemic and laboratory findings in children with a diagnosis of acute rheumatic fever: A ten-year single-center experience
HÜRİYA ISLAMOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HELEN BORNAUN
- ACE inhibitörleri tedavisinin mitral yetmezliği bulunan çocuklarda egzersiz testi ve ANP düzeyleri üzerine etkisi
Başlık çevirisi yok
SERDAR KULA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Sol sağ şantlı doğumsal kalp hastalıklarına bağlı kalp yetersizliği tedavisinde digoksin etkinliğinin serum NT-PRO BNP düzeyi ile değerlendirilmesi
Left right shunt congenital heart disease with digoxin treatment of heart failure evaluation of the effectiveness of serum NT-PRO BNP level
AYŞE SANDIKKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Kardiyolojiİnönü ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLENDAM KOÇAK
- Soldan sağa şanta sekonder konjestif kalp yetersizliği olan infantlarda enalapril etkilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of enalapril effects in infants with congestive heart failure secondary to a left-to- right shunt
CANAN ŞULE TURGUT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
KardiyolojiDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜL SAĞIN SAYLAM