Geri Dön

Poli(etilen oksit)-su sistemlerinde gama ışınları ile hidrojel elde edilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 47153
  2. Yazar: HÜLYA SAVAŞ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. OLGUN GÜVEN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Kimya, Chemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1995
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 92

Özet

iv ÖZET Bu çalışmada, 78.000 ve 115.000 molekül ağırlığındaki poli(etilen oksit)'in(PEO) sulu çözeltilerinin gama ışınları ile jelleşmesi incelenmiştir. Bu amaçla, sulu polimer çözeltileri için polimer - jel, % dönüşüm eğrileri gravimetrik olarak oluşturulmuştur. Işınlama dozu arttıkça %jel miktarının arttığı, ancak maksimum jelleşmenin üstündeki ışınlama dozuna çıkıldığında ise %jel miktarının azaldığı görülmüştür. Bunun nedeni, doz hızının düşük olması(0.47 kGy/saat) ve oksijen etkisinden dolayı oksidatif bozunmanın meydana gelmesidir. Oksidatif bozunma sonucunda zincir kesilmesi çapraz bağlanmaya kıyasla giderek baskın olmuştur. Dolayısıyla %jel miktarı azalmıştır. Ayrıca herbir sistem için % maksimum jel miktarının artan çözelti derişimi ile arttığı gözlenmiştir. Jelleşme eğrileri ve Charlesby-Pinner eşitliği kullanılarak oluşturulan grafiklerden, Dg, jelleşme dozları tesbit edilmiştir. Çözelti derişiminin artması ile jelleşme dozunun azaldığı görülmüştür. 78.000 molekül ağırlığındaki PEO'in 0.4, 0.6, 1.0 ve 1.5 g/dL'lik sulu çözeltileri için jelleşme dozu değerleri sırasıyla 30, 2.2, 1,8 ve 1.9 kGy olarak bulunmuştur. 115000 molekül ağırlığındaki PEO'in 0.6, 0.8 ve 1.0 g/dL'lik sulu çözeltileri için bulunan jelleşme dozu değerleri 4.1, 39 ve 2.6 kGy'dir. Çalışmamızın ikinci bölümünde, PEO hidrojellerinin su buharı geçirgenlik özellikleri araştırılmıştır. Su buharı geçirgenlik testleri ASTM E96-93 standardına göre hazırlanan bir düzenek ile yapılmıştır. Bu amaçla, hazırlanan hidrojellerin desorpladığı su buharının zamanla değişimi incelenmiştir. Çalışılan 4 ayrı sıcaklıkta desorpsiyon hızının sıcaklıkla arttığı gözlenmiştir. Bunun nedeni, sıcaklık artışı ile sistemdeki moleküler hareketliliğin artması ve bunun sonucunda difüzyonun daha hızlı gerçekleşmesidir. Bütün çalışılan sistemler için SBG değerleri 44 - 124 g/m2s arasında bulunmuştur.Su buharı geçirgenliğinin incelendiği hidrojeller iki ayrı do2 hızında(0.47 kGy/saat) Ye (6.1 kGy/saat) ışınlanarak elde edilmişlerdir. Böylece. SBG üzerine doz hamın etkisi incelenmiştir. Sonuçta, yüksek doz hızında ışınlanarak elde edilen hidrojeller İçin bulunan su buhar geçirgenliğinin diğerine kıyasla daha düşük olduğu görülmüştür. Bunun nedeni ise yüksek doz hızında ışınlama sonucunda elde edilen hidrojellerin çapraz bağ yoğunluğunun daha fazla olması ve polimerin içindeki suyun difüzyonunun zorlaşmasıdır. Çalışmamızın son bölümünde ise PEO hidrojellerinden aktif madde salımı araştırılmıştır. Bu amaçla, aktif madde olarak salisilik asit, ftalik asit ve resorsinol içeren PEO hidrojelier hazırlanmıştır. Aktif madde salımı denemelerinde, düşük doz hızında(0.47 kGy/saat) ye yüksek doz hızında(6.1 kGy/saat) ışınlanarak elde edilen hidrojellerden salım sonucunda çözücüye geçen aktif madde miktarlarının zamanla arttığı, bir süre sonra ise hiç değişmediği gözlenmiştir. Salımın ftalik asit içeren hidrojellerden en az, salisilik asit içerenlerden daha fazla ve resorsinol içeren hidrojellerden ise en fazla olduğu görülmüştür. Salımın bu şekilde değişmesinin nedeni, aktif maddeler ile PEO arasında oluşan hidrojen bağının kuvvetidir. Hidrojen bağının kuvveti azaldıkça salım artmıştır. Yüksek doz hızında ışınlanarak elde edilen hidrojellerden aktif madde saliminin, düşük doz hızında ışınlanarak elde edilen hidrojellere kıyasla daha az olduğu görülmüştür. Bu durum doz hızı etkisinden kaynaklanmıştır. Yüksek doz hızına sahip kaynakta ışınlanarak elde edilen hidrojeller diğerine kıyasla daha fazla çapraz bağlanmıştır ve gözenekleri küçülmüştür. Dolayısıyla salım azalmıştır.

Özet (Çeviri)

vi ABSTRACT la this study, gamma ray induced gelation of aqueous solutions of poiy(ethyiene oxide), (PEO)'s with 78.000 and 115000 molecular weight has been studied. % conversion of polymer solutions into gels have been followed gravimetrically. It has been observed that the amount of gel increased with the dose of irradiation up to maximum gelation, when the dose given was above the maximum gelation dose the amount of gel decreased. This is assumed to be due to low dose rate and consequent degradation effect of oxygen. As a result of oxidative degradation chain scission becomes significant as compared to crosslinking. Additionally, it has been observed that % maximum gel amount for every system has increased with increasing solution concentration. From the graphics that were constracted by using gelation curves and Charlesby-Pinner equation, gelation doses Dg have been established. ît has been observed that gelation dose has decreased with increasing solution concentration. It has been found that gelation dose values for aqueous solutions of PEO with concentrations of 0.4, 0.6, 1.0 and 1.5 g/dL with 78.000 molecular weight are 3.0, 2.2, 1.8 and 1.9 kGy respectively. The similar values for aqueous solutions of PEO with 115.000 molecular weight are 4.1, 3.9 and 2.6 kGy for concentrations of 0.6, 0.8 and 1.0 g/dL respectively. In the second part of our investigation water vapour permeability(SBG) of PEO hydrogels has been studied. Tests of water vapour permeability have been made according to ÂSTM E96-93 standard. It was observed that desorption rate increased with temperature for 4 different temperatures the studied. This is probably due to the increased molecular mobility of chains with increasing temperature. SBG values have been found to lie between 44-124 g/m2s for every systems studied in this work.vii Hydrogels were prepared by two different dose rates(0.47 kGy/hour and 6.1 kGy/hour). Thus, the effect of dose rate on SBG have been studied. Consequently, the water vapour permeability for hydrogels obtained at high dose rate were found to be lower than those obtained in low dose rate. This is explained to be due to higher crosslink density of hydrogels prepared at high dose rate conditions. In the last part of this research, active substance release from PEO hydrogels was investigated. For this purpose, PEO hydrogels containing salicylic acid, phthalic acid and resorcinol were prepared as active substance. It has been observed that in active substance release experiments, the amount of active substance that passes into water from hydrogels that were obtained by irradiation at both low and high dose rates increased in time, and didn't change after a while. It has also been found that release was lowest in hydrogels containing phthalic acid, more in those with salicylic acid and highest in those with resorcinol. The reason of release difference is the extent of hydrogen bond between PEO and active substances. With decreasing hydrogen bond strength, the release increased. Active substance release obtained from hydrogels by irradiation at high dose rate was lower than hydrogels obtained by irradiation at low dose rate. Hydrogels obtained by irradiation from the source with high dose rate were comparetiveiy more crosslinked and their pores became smaller, causing a decrease in release rate.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    101337

    Mikrodalga ile kür edilmiş silikon içeren epoksi reçineler

    Microwave curing of siloxane containing epoxy resins

    MURAT KARADAYI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Kimyaİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. NURSELİ UYANIK

  2. Tez No

    709488

    Development of interlayer based thin-film nanofibrous composite membranes adjusted by functionalized carbon nanotubes for effectual water purification

    Etkili su arıtma için fonksiyonelleştirilmiş karbon nanotüplerle ayarlanan iç tabaka bazlı ince film nanolifli kompozit membranların geliştirilmesi

    SEYEDEHNEGAR ARABI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Nanobilim ve Nanomühendislik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİHTER ZEYTUNCU GÖKOĞLU

    DOÇ. DR. HÜLYA CEBECİ

  3. Tez No

    637281

    Controlled release of tetracycline hydrochloride from copolymer/gelatin nanofibers

    Kopolimer/jelatin nanoliflerinden tetrasiklin hidroklorür antibiyotiğinin kontrollü salımı

    AYŞE METİN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    Polimer Bilim ve Teknolojisiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Polimer Bilim ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATOŞ YÜKSEL GÜVENİLİR

  4. Tez No

    733226

    Biopolyester / natural polymer blends for biomedical applications

    Biyomedikal uygulamalar için biyopoliester / doğal polimer harmanları

    CANSU ÜLKER TURAN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Kimya Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATOŞ YÜKSEL GÜVENİLİR

  5. Tez No

    352480

    PEO-PPO-PEO triblock copolymers in aqueous solutions: Micellization & self-assembly into fiberlike aggregates

    Su içinde PEO-PPO-PEO triblock kopolimerleri: Miselizasyonları ve fiber şeklindeki çökeltilere kendinden yapılanmaları

    ECE AYTAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    KimyaKoç Üniversitesi

    Malzeme Bilimi ve Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM LEVEND DEMİREL

Geri Dön