Performatif iletişimin diyalektiğindeki deneysel ve öznel sanat
Experimental and subjective art in dialectical of performative communication
- Tez No: 481164
- Danışmanlar: PROF. DR. FERHAT ÖZGÜR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Plastik Sanatlar Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 75
Özet
Günümüz çağdaş sanatının bugün geldiği nokta, sanat kimlere hizmet ediyor, neden bir sanatçı dehası oluşturduk, sanatın belirli kurumlar tarafından yönetilmesi mümkün müdür gibi birçok soruları da beraberinde getirmektedir. Bu soruların cevaplarını bulabilmemiz için sanat tarihinin içinde bir gezinti yaparak, sanatın oluşumunda öznelliğin rolüne değinecek, gelişimindeki toplumsal bileşenleri, bilim ile arasındaki alışverişi irdeleyerek cevaplarla ilgili bir fikir oluşturmamızı sağlayacak bir temel oluşturacak, dijital çağda öznelliğin yok oluşuna ve akabinde sanatın köklerini sorgulayarak kaybolmuş olan öznelliğini ve yeniden öze dönüşümün nasıl mümkün olacağını göstermeye çalışacağım.Hümanizmin, insanı dünyanın merkezine yerleştirmesi ile doğan bugünkü post-hümanist insan, doğal insanı yok etmiştir. Bireyin, deneyimden, duygularından uzaklaşarak, ekran aracılığıyla bilgiye ulaşması, bireyi olduğu kadar günümüz sanatını da teknolojiye bağımlı bir hale getirirken, dijital sanat ise sanatla değil, teknoloji ile ilişki kurmamızı sağlayan yeni bir biçim olarak karşımıza çıkmaktadır. Algılamanın eşitlendiği görsel ve nesnel ortamlardan kaynaklanan bu bağımlılık, bireyin öznelliğini tehdit altına alırken, sanatın da kısır döngü içerisine girmesine neden olmaktadır. Aklın ve bilginin oluşumunun temelinde öznenin hareketliliğinin, deneyimlerinin, duygulanışlarının bulunmasını, öze ve öznelliğe giden yolun ampirizm den geçtiğini düşünürsek, çağdaş sanatın, toplumsal ve yaratıcı olabilmesi için duygu ve deneyimin ön planda olduğu toplumsal ve devinimsel iletişimi güçlendiren fenomenler geliştirmesi kaçınılmaz olmuştur. Bu bağlamda sanatın gelişimi ve sanatçının üretiminde etkili bir faktör olan öznelliğin oluşumu için gerekli olan doğanın diyalektiği, özdevinim ve fiziksel iletişimin, sanatın yaşamla en yakın olduğu noktalarda geliştiğini göstererek, günümüz çağdaş sanatında nasıl ele alındığını incelemeye çalışacağım.
Özet (Çeviri)
İn this thesis work,, I will refer to the role of subjectivity in the formation of art; by examining the social components in the development of art, and the interaction between art and science.By touching upon the disappearence of subjectivity in digital age, and immediately after by questioning the roots of art I hope that I will show up the disappeared subjectivity in art, and I will try to create a line about how it could be possible to make art to return to it's raw nature.Because of the fact that the humanism has put the human being into the center of the world, post-humanist human has destroyed the natural person. The person, who has been moved away from real experience and his/her emotions, is supposed to reach information via displays. This made not only the person become addicted to the technology, but also the art. Thus, the digital art emerges as a new form of a relation enabled with technology, instead of a new form of relation with art. This dependency; which stems from perceptions exposed to equalization in visual and objective environments; while threatening the subjectivity of individuals, also cause the art be in a vicious circle. If we consider the fact that, there are mobility of the subject, experiences, and emotional affects in the basis of the formation of mind and knowledge; also beside when we thought that the way to self and subjectivity passes through emprism, in order to contemporary art be social and creative it has become inevitable to develop a phenomena that is strengthened by social and kinesthetic comunication, emphasizing the emotions and experiences. In this context, by demonstrating the fact that art and the work of artist are developing when dialect of nature, self-motion, and physical contact with real life is in the nearest point, which is also a necessity for the formation of subjectivity.
Benzer Tezler
- Employing Grids: A Discursive Account of Spatial and Performative Skills
Gridi Çalıştırmak: Mekânsal Ve Performatif Becerilerin Tartışılması
HATİCE CANSU CÜRGEN GÜRPINAR
Doktora
İngilizce
2022
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN LÜTFÜ KAHVECİOĞLU
- Silence acts: Pragmatics of silence in communication
Sessizlik edimleri: İletişimde sessizliğin pragmatiği
MARIA TAIAI
Doktora
İngilizce
2022
Sosyolojiİbn Haldun ÜniversitesiMedeniyet Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RECEP ŞENTÜRK
- Tiyatro ve performans sanatlarında bilişsel kırılma: Yeni beden fenomeni 'Soma' ve enaktif oyunculuk teorilerine doğru hareket odaklı bir eğitim önerisi olarak somatik yaklaşım
Cognitive turn in theater and performing arts: 'Soma' the new body phenomenon and the somatic approach as a movement based acting training towards enactive theories
BİLGE SERDAR GÖKSÜLÜK
Doktora
Türkçe
2020
Sahne ve Görüntü SanatlarıAnkara ÜniversitesiTiyatro Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ABDULKADİR ÇEVİK
- Bir uzlaşma ortamı olarak tuval-mekan
Canvas-space as a medium of reconciliation
ATIL AGGÜNDÜZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN LÜTFÜ KAHVECİOĞLU
- İşlemsel tasarım süreçlerinde temsilin dönüşümü
Transformation of representation in computational design processes
SİNEM KUŞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
MimarlıkYıldız Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERAL ERDOĞAN