Geri Dön

Kronik hepatit B tanısıyla bir yıl veya daha fazla süre ile tenofovir veya entekavir tedavisi alan hastalarda tedavi öncesi ve sonrası histopatolojik, biyokimyasal ve virolojik parametrelerin karşılaştırılması

Comparison of histopathological, biochemical and virological parameters between before and after treatment in chronic hepatitis b patients, who received tenofovir or entekavir therapy for one year or more

PDF İndir

  1. Tez No: 487175
  2. Yazar: DUYGU ÇERÇİOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SALİH CESUR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Kronik hepatit B, tenofovir, entekavir, histolojik yanıt, HAI skoru, fibrozis skoru, Chronic hepatitis B, tenofovir, entecavir, histological response, HAI score, fibrosis score
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 93

Özet

Kronik hepatit B (KHB) hastalarında tedavinin amacı, hastalığın progresyonuyla oluşabilecek siroz, karaciğer yetmezliği ve hepatosellüler karsinoma gibi komplikasyonların önlenerek hastalığa bağlı mortalite ve morbiditeyi azaltmaktır. Kronik hepatit B hastalarında antiviral tedavi ile histopatolojik iyileşme görüldüğünü bildiren çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmanın amacı, bir yıl veya daha fazla süre ile tenofovir veya entekavir tedavisi alan kronik hepatit B hastalarında tedavi öncesi ve sonrası histopatolojik, biyokimyasal (ALT), serolojik (HBeAg, HBsAg) ve virolojik parametreler (HBV-DNA) ile tedavi yanıtlarının karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya tenofovir tedavisi alan 56 hasta (32 tedavi naif, 24 tedavi deneyimli) ile entekavir tedavisi alan 31 hasta (18 tedavi naif, 13 tedavi deneyimli) olmak üzere toplam 87 KHB hastası dahil edildi. Hastaların tedavi başlangıcındaki, 3'er aylık kontrollerindeki ve tedavi sonundaki HBV-DNA, ALT, HBsAg ve HBeAg değerleri kaydedildi. Bir yıl veya daha fazla süre ile tenofovir veya entekavir tedavisi alan hastalara kontrol karaciğer biyopsisi yapıldı. Histopatolojik evreleme modifiye Knodell Sistemine göre skorlandı. Hastaların histolojik, virolojik, serolojik ve biyokimyasal yanıt oranları ile Knodell nekroinflamatuvar skorları ve fibrozis skorlarındaki değişimi araştırıldı. Çalışmanın istatistiksel analizi SPSS versiyon 23.0 programı kullanılarak yapıldı. P değerinin 0,05'in altında olduğu değerler istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Tedavi grupları arasında yaş, cinsiyet, HBeAg pozitif hasta oranları, tedavi öncesi ortalama ALT, serum HBV-DNA değerleri ile histolojik aktivite indeksi (HAI) ve fibrozis skorları benzerdi (p>0,05). Tedavi süresi tenofovir grubunda median 40 ay, entekavir grubunda median 45 aydı. Tedavi sonunda her iki grupta HBV-DNA, ALT değerleri ve HAI skorları ortalamalarında anlamlı olarak azalma görüldü (sırasıyla p=0,000, p=0,000, p=0,000); ancak fibrozis skorlarında istatistiksel olarak anlamlı değişiklik saptanmadı (p>0,05). Tüm hastalarda %62,1, tenofovir grubunda %66,1 ve entekavir grubunda %54,8 oranında histolojik yanıt elde edildi. Tenofovir alan hastaların %12,5'inde, entekavir alan hastaların %12,9'unda fibrozis skorlarında iyileşme görüldü. Tenofovir grubunda %14,3, entekavir grubunda %22,6 oranında fibrozis skorunda kötüleşme saptandı. Tedavi başlangıcında fibrozis evresi orta - ileri evre (fibrozis skoru:3-6) olanlarda, histolojik yanıt, HAI ve fibrozis skorlarında iyileşme, fibrozis evresi hafif (fibrozis skoru:1-2) olanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (sırasıyla p=0,005, p=0,049, p=0,000). Lojistik regresyon analizi yapıldığında; fibrozis evresinin orta-ileri olması, histolojik yanıt sağlanmasında ve fibrozis skorunda iyileşmede bağımsız belirleyici faktör olarak bulundu (sırasıyla OR=3,99, p=0,01; OR=31,67, p=0,002). Tedavi süresi beş yıldan uzun olanlarda nekroinflamatuvar skorda iyileşme daha yüksekti (p=0,014) ; lojistik regresyon analizinde de, tedavi süresinin beş yıldan uzun olması nekroinflamatuvar skorda iyileşme için bağımsız belirleyici faktör olarak bulundu (OR=5,79, p=0,02). Entekavir alan hastaların tümünde, tenofovir kullanan hastaların %98,2'sinde virolojik yanıt elde edildi. Tenofovir grubunda %75, entekavir grubunda %83,3 oranında biyokimyasal yanıt sağlandı. HBeAg kaybı tenofovir grubunda %33,3, entekavir grubunda %50 oranında; HBeAg serokonversiyonu tenofovir grubunda %16,7, entekavir grubunda %33,3 oranında görüldü. Entekavir grubunda HBsAg kaybı ve serokonversiyonu gelişen bir hasta (%3,2) mevcuttu. Tenofovir ve entekavir grupları arasıda virolojik, serolojik, biyokimyasal ve histolojik yanıtlar ile HAI ve fibrozis skorlarında iyileşme açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Literatürde kronik hepatit B hastalarında histolojik yanıtları ve histolojik iyileşmeye etki eden faktörleri araştıran az sayıda çalışma mevcuttur. Sonuç olarak, antiviral tedavilerin karaciğer histolojisindeki iyileşmeye etkilerinin anlaşılabilmesi için uzun süreli tedavi alan, daha fazla sayıda hastayı kapsayan çalışmalara ihtiyaç olduğu düşüncesindeyiz.

Özet (Çeviri)

The aim of the treatment for chronic hepatitis B (CHB) patients is to reduce the mortality and morbidity; by preventing the complications such as cirrhosis, hepatic failure and hepatocellular carcinoma, which might be the result of progression of the disease. There are some studies reporting that histopathologic improvement of chronic hepatitis B patients has been acquired by antiviral therapy. The aim of this study is to make comparison between before and after treatment status of chronic hepatitis B patients, who received tenofovir or entecavir therapy for one year or more, in terms of histopathological, biochemical (ALT), serologic (HBeAg, HBsAg), virologic parameters (HBVDNA) and their responses to the treatment. A total of 87 CHB patients were enrolled, including 56 patients (32 treatment naive, 24 treatment experienced) receiving tenofovir and 31 patients receiving entecavir therapy (18 treatment naive, 13 treatment experienced). HBV-DNA, ALT, HBsAg and HBeAg values were recorded in the beginning of the treatment, at quarterly controls and at the end of the treatment. Control liver biopsies were performed on patients who received tenofovir or entecavir therapy for one year or more. Histopathologic grading was scored according to modified Knodell system. The histological, virological, serological and biochemical response rates of the patients and changes in Knodell necroinflammatory and fibrosis scores were investigated. SPSS 23.0 was used for statistical analysis and p values below 0.05 were considered as statistically significant. Patients in two treatment groups were similar in terms of basic parameters: age, gender, ratios of HBeAg positivity, pre-treatment mean ALT, serum HBVDNA levels and mean histological activity index (HAI) and fibrosis scores (p>0,05). The median duration of the treatment was 40 months in the tenofovir group and 45 months in the entecavir group. At the end of the treatment, there was a significant decrease in mean values of HBV-DNA, ALT and HAI scores for both groups (p=0,000, p=0,000, p=0,000; respectively); however, not any statistically significant change was observed in fibrosis scores (p>0,05). Histological responses were obtained from 62,1% of all patients, 66,1% from the tenofovir group and 54,8% from the entecavir group. While the treatment with tenofovir resulted in improvement of Ishak fibrosis scores by 12,5 percent of the patients, the treatment with entecavir resulted in improvement of Ishak fibrosis scores by 12,9 percent. For 14,3 percent of the tenofovir-treated patients and for 22,6 percent of the entecavir-treated patients, the Ishak fibrosis scores worsened. The patients who were in intermediate/advanced fibrosis stage (fibrosis score:3-6) in the beginning of the treatment had a significantly higher histological response and improvement in HAI and fibrosis scores than patients with mild stage (fibrosis score:1-2) (p=0,005, p=0,049, p=0,000, respectively). Middle/advanced fibrosis stage was also found as independent determinant factor on histological response and improvement of fibrosis score, in logistic regression analysis (OR=3,99, p=0,01; OR=31,67, p=0,002; respectively). Improvement of necroinflammatory score was higher in those with treatment duration longer than 5 years (p=0,014). It is also found by the logistic regression analysis that treatment duration longer than 5 years is an independent determinant for improvement of necroinflammatory score (OR=5,79, p=0,02). Virological response was obtained from 98,2% of the patients using tenofovir and from all of the patients using entecavir. 75% of the tenofovir group and 83,3% of the entecavir group provided biochemical response. HBeAg loss was 33,3% in the tenofovir group and 50% in the entecavir group and HBeAg seroconversion was 16,7% in the tenofovir group and 33,3% in the entecavir group. One patient (%3,2) had HBsAg loss and seroconversion in the entecavir group. There was no significant difference in the virological, serological, biochemical and, histological responses and improvement of HAI and fibrosis scores between tenofovir and entecavir groups (p>0,05). There are few studies in the literature that investigate histological responses and factors affecting histologic recovery in patients with chronic hepatitis B. In conclusion, further studies involving a large number of patients receiving long- term therapy should be done to understand the effects of antiviral treatments on healing of liver histology.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    647931

    Kronik hepatit B nedeniyle uzun süreli tenofovir disoproksil fumarat ve entekavir kullanan hastaların renal toksisite ve kemik mineralizasyonu üzerine etkileri açısından karşılaştırılması

    Comparison of the effects on renal toxicity and bone mineralization of patients WHO used tenofovir disoproxyl fumarate and entecavir for A long time due to chronic hepatitis B

    SİNEM TAŞTAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN YILDIZ

  2. Tez No

    666865

    Kronik hepatit B enfeksiyonunda tedavi deneyimsiz ve nükleotid-nükleozid analogu tedavisi açısından naif hastalarda tenofovir ve entekavir tedavisi sonuçlarının karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    BURAK ŞEKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELMA TOSUN

  3. Tez No

    508884

    Van yöresinde yaşayan kronik hepatit B hastalarındagenotip / subgenotip analizi ve pol / S geni mutasyonlarının değerlendirilmesi

    Genotype / subgenotype analyses and determining polymerase / S gene mutation in chronic hepatitis B patients and in Van region.

    ÜMİT YAKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    MikrobiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. MAHMUT SÜNNETÇİOĞLU

  4. Tez No

    256236

    Hepatit delta virüsü (HDV) tanısında 'real time' PZR temelinde yeni bir yöntem geliştirilmesi

    Development of a new method based on real time PCR in the diagnosis of hepatitis delta virus (HDV)

    YASEMİN ÇELİK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    BiyoteknolojiAnkara Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. İRFAN SOYKAN

  5. Tez No

    384937

    Design of inorganic peptide bonded fusion biomolecules for tracking disease related proteins

    Hastalıkla ilişkili proteinlerin izlenmesinde anorganik peptit bağlarla füzyon biyomoleküllerin tasarımı

    BERTAN KORAY BALCIOĞLU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Biyomühendislikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CANDAN TAMERLER

    DOÇ. DR. BERRİN ERDAĞ

Geri Dön