Geri Dön

Kadınlarda meme kanseri risk değerlendirme araştırması

Breast cancer risk assessment in women

  1. Tez No: 487187
  2. Yazar: HALİME DİLBER BALCI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DİLEK TOPRAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Amaç: Meme kanseri dünyada kadınlar arasında en sık görülen malign tümör olup, kadınlarda görülen tüm kanserlerin yaklaşık %30'unu oluşturmaktadır. Meme kanseri risk düzeyi belirlenmesi ile birlikte göğüs bölgesine ışın tedavisi alma, menopoz sonrasında hormon tedavisi alma, aşırı alkol tüketme, emzirmeme, obezite gibi meme kanseriyle ilgili ortalama/düşük derecede risk oluşturan faktörleri ve meme kanseri tarama yöntemlerini sorgulamayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Haziran 2017'den itibaren SBÜ Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH ve Şişli Hamidiye Etfal EAH Aile Hekimliği Polikliniklerine başvuran 18-70 yaş arası kadınlardan çalışmaya katılmayı kabul eden 300 kişi çalışmaya dahil edildi. Anket sorularına cevap vermeye engel oluşturacak dil sorunu veya psikiyatrik problemi olmanlar, erkek cinsiyette olanlar çalışmadan hariç tutuldu. Katılımcılara yüz yüze anket yöntemi uygulanarak sosyodemografik özellikleri, meme kanseri risk düzeyleri (Meme Kanseri Riskinin Değerlendirilmesi Formu), meme kanseri ile ilişkili risk faktörleri ve tarama yöntemlerini değerlendiren sorular yöneltildi. Kategorik değişkenlerin gruplar arasındaki oranları“Ki Kare Analizi”ile test edildi. Koşulların sağlanamadığı durumlarda“Monte Carlo Simulasyonu”kullanılarak verilerin analizleri yapıldı; p≤0,05 anlamlı olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya katılan 300 bireyin yaş ortalaması 38,99(±13,26) idi ve yaşla birlikte risk düzeyi anlamlı şekilde artmaktaydı(p=0,001). Katılımcıların %93,7(n=281)'si düşük risk grubundaydı. Eğitim düzeyi, doğum kontrol hapı kullanımı, hormon tedavisi kullanımı ve göğüs bölgesine ışın tedavisi ile risk düzeyi arasında anlamlı ilişki bulundu (p=0,001, p=0,001, p=0,015, p0,05). En az 6 ay emzirme oranı %92,6 (n=188) idi. Klinik meme muayenesi oranı %30,7 (n=92) iken, risk düzeyiyle anlamlı şekilde artmaktaydı (p=0,003). Kendi kendine meme muayenesi en az 1 kere yapma oranı %71,3 (n=214) iken, klinik meme muayenesi ve mamografi yaptırma ile anlamlı şekilde artmaktaydı (p=0,001, p=0,04). Sonuç: Çalışmamızda her 100 kadından yaklaşık 7'sinin yüksek riskli olduğu, risk düzeyinin yaş, eğitim düzeyi, kişisel ve ailesel meme kanseri öyküsü, ilk doğum yaşı, menstruasyon başlama yaşı, doğum kontrol hapı kullanımı, hormon tedavisi kullanımı, göğüs bölgesine ışın tedavisi ile anlamlı şekilde ilişkili olduğu görüldü. Sigara, gelir düzeyi, BKİ yüksekliği, kişisel ve ailesel kanser öyküsü ile risk puanının arttığı gözlemlendi ancak bu ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildi. Klinik meme muayenesi, kendi kendine meme muayenesi ve mamografi oranlarının yeterli olmadığı gözlemlenirken klinik meme muayenesini oranları ile kendi kendine meme muayenesi ve mamografi oranları arasında anlamlı bir ilişki saptandı.

Özet (Çeviri)

Objective: Breast cancer is the most common malign tumor among women in the world, accounting for about 30% of all cancers in women. We aimed to investigate breast cancer screening methods and average/low risk factors related to breast cancer such as breast irradiation treatment, postmenopausal hormone treatment, excessive alcohol consumption, failure of breastfeeding and obesity. Materials and Methods: Starting from June 2017, 300 people who were accepted to participate in the study were included in the study from the 18-70 year old women who applied to SBU Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH and Şişli Hamidiye Etfal EAH Family Medicine Polyclinics. Language problems or psychiatric problems that would prevent them from responding to the questionnaire were excluded, while those of male gender were not taken study. Questionnaires were used to evaluate sociodemographic characteristics, breast cancer risk levels (breast cancer risk assessment form), risk factors associated with breast cancer, and screening methods by face-to-face survey with participant. The ratios of the categorical variables among the groups were tested by“Chi Square Analysis”. Where conditions were not met, analyzes of data were performed using“Monte Carlo Simulation”; p≤0.05 was accepted as significant. Results: The mean age of the 300 subjects in the study was 38.99 (± 13.26) and risk level was increasing significantly (p = 0.001). 93.7% (n = 281) of the participants were in the low risk group. There was a significant correlation between risk level and level of education, contraseptive pill usage, use of hormone therapy, radiation therapy to the chest (p=0,001, p=0,001, p=0,015, p 0,05). Ratio of at least 6 months of breatfeeding was 92.6% (n = 188). While the clinical breast examination ratio was 30.7% (n = 92), it increased significantly with level of risk. While ratio of doing self breast examination at least once was 71.3% (n = 214), it increased significantly with clinical breast examination and doing mamography examination (p = 0.001, p = 0.04). Conclusions: In our study, approximately 7 out of every 100 females had a high risk, and the level of risk was significantly correlated with age, education level, personal and familial breast cancer history, age at first child birth and first menstrual period, use of contraceptive pill, hormone therapy. Increased risk scores were observed with smoking, income level, high BMI, personal and familial cancer histories but this relationship was not statistically significant. Clinical breast examination, self breast examination and mammography rates were found inadequate and a significant relationship was found between the rates of clinical breast examination with the rates of breast self-examination and mammography.

Benzer Tezler

  1. Variant detection in inflammatory diseases

    İnflamatuvar hastalıklarda varyant belirlenmesi

    GİZEM ALKURT

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GİZEM DİNLER DOĞANAY

  2. Ailesel meme kanseri risk gruplarında genetik danışmanlık:Türkiye'de mevcut durum ve bir öneri

    Genetic consultancy for women who have risk of familial breast cancer:Baseline situation in Turkey and a model suggestion

    PEMRA CÖBEK ÜNALAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Aile HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. A.İLTER GÜNEY

  3. Meme kanserli kadınların, birinci derece akrabalarının bilgi arama davranışlarının değerlendirilmesi ve bilgi gereksinimlerinin giderilmesinde eğitimin etkinliği

    The evaluation of information search behaviours of first degree relatives of women having breast cancer and the effectiveness of education in meeting the information needs

    NURAN GENÇTÜRK (TEKE)

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Hemşirelikİstanbul Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NERİMAN AKYOLCU

  4. Kadına özgü kanserlerden korunma ve erken tanıda hemşirelerin etkinliği

    Effectiveness of nurse in early detection and protection from cancer belonging to the women

    GÜLTEN ÇAY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    HemşirelikHacettepe Üniversitesi

    Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. LALE TAŞKAN

  5. Adolesan ve erişkin polikistik over sendromlu hastalar arasındaki klinik, endokrinolojik ve biyokimyasal farklılıkların değerlendirilmesi

    Evaluating the clinical, endocrinological and biochemical differences between adolescents and adults with polycystic ovary syndrome

    EBRU YÜCE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Kadın Hastalıkları ve DoğumUfuk Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RECAİ PABUÇCU