Geri Dön

Vankomisin ve daptomisinin ratlarda oluşturduğu renal hasarın karşılaştırılması

The comparison of renal damage created by vancomycin and daptomycin in rats

  1. Tez No: 489674
  2. Yazar: FATMA SELVİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KADİR SERVİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Fırat Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Farmakoloji ve Toksikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Ülkemizde son yıllarda artış gösteren metisiline dirençli Stapyhlococcus aureus (MRSA) özellikle nozokomiyal enfeksiyonlarda sıkça karşımıza çıkmaktadır. Mortalite oranı yüksek olan MRSA için kullanılan antibiyotiklerden vankomisin ve daptomisinin tedavideki yeri oldukça önemlidir. Ancak vankomisinin 1950'lilerdeki keşfinden sonra zamanla vankomisine karşı direnç oluşumu, uygulama sıklığı, uygulama sırasında yoğun ağrı oluşumu ve nadiren de olsa red man sendromu oluşması gibi birçok nedenden ötürü alternatif antibiyotik bulma eğilimi baş göstermiştir. 2009 yılında Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) onayıyla beraber piyasaya sürülen daptomisin kullanımının günde tek doz olması, ağrısız olması ve direnç gelişiminin az olması nedeniyle kısa sürede popülarite kazanmıştır. Ancak her iki antibiyotiğin de hastalarda belli oranlarda nefrotoksisite gösterdiği gözlenmiştir. Bu tez çalışmasında amaç, ratlara 2 hafta süreyle vankomisin ve daptomisin verilerek oluşan böbrek hasarının derecelerini ilgili parametreler kullanarak tespit etmektir. Araştırmada 21 adet, 8 haftalık, ortalama 200-250 g ağırlığında Spraque Dawley ırkı erkek rat kullanıldı. Ratlar, her grupta 7 hayvan olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. 1. gruba (kontrol grubu) serum fizyolojik, 2. gruba vankomisin 200 mg/kg, 3. gruba daptomisin 4 mg/kg günde bir kez periton içi yolla 14 gün boyunca uygulandı. Enjeksiyonların bitiminden 24 saat sonra ratlar sakrifiye edildi. Ratlardan alınan idrar örneklerinden kreatinin (CR) ve üre, alınan kan örneklerinden kan üre nitrojeni (BUN) ve CR değerleri tespit edildi. Bu değerlerden yola çıkılarak kreatinin klirensleri hesaplandı. Böbrek dokularında N-asetil glikozaminidaz (NAG), katalaz (CAT) enzim aktiviteleri ile malondialdehit (MDA) ve redükte glutatyon (GSH) düzeyleri saptandı. Ayrıca böbrek dokusu histopatolojik olarak incelendi ve immunohistokimya ile apoptotik hücreler tespit edilip böbrekteki bulgular ortaya konuldu. Çalışmanın sonunda, vankomisin ve daptomisin uygulanan ratlarda böbrek hasarı gözlendi. Kontrol grubunda ise böbrek hasarı gözlenmedi. Ancak vankomisinin daptomisine oranla oluşturduğu renal hasar seviyesinin daha yüksek olduğu elde edilen bulgularla ortaya konuldu.

Özet (Çeviri)

Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), which has increased in our country in recent years, is frequently confronted with nosocomial infections. Vancomycin and daptomycin are of great importance in the treatment of antibiotics used for MRSA with a high mortality rate. However, after the discovery of vancomycin in the 1950s, over time, there has been a tendency to find alternative antibiotics for many reasons such as resistance to vancomycin, application frequency, intense pain during application and, rarely, red man syndrome. The use of daptomycin, marketed in conjunction with the approval of the FDA in 2009, has quickly gained popularity due to the single dose daily, painlessness and low resistance development. However, it was observed that both antibiotics showed nephrotoxicity in a certain proportion of patients. The aim of this thesis study is to determine the ratios of renal damage caused by administration of vancomycin and daptomycin to rats for 2 weeks using related parameters. 21 male Sprague Dawley rats weighing 200-250 g, 8 weeks old were used. The rats were divided into 3 groups with 7 animals in each group. 1. group (control group) was administered with saline, group 2 vancomycin 200 mg / kg, group 3 daptomycin 4 mg / kg once daily intraperitoneally for 14 days. Twenty-four hours after the end of the injections, the rats were sacrificed. CR (creatinine) and urea from urine specimens obtained from rats, BUN (blood urea nitrogen) and CR values were determined from blood samples taken from rats. Creatinine clearances were calculated from these values. NAG (N-acetylglucosaminidase), CAT (catalase) and GSH (reduced glutathione) enzyme activities and MDA (malondialdehyde) levels were detected in kidney tissues. In addition, renal tissue was examined histopathologically and immunohistochemistry revealed apoptotic cells and findings in the kidney. At the end of our study, kidney damage was observed in rats administered vancomycin and daptomycin. In the control group, kidney damage was not observed. However, we found that vancomycin had a higher level of renal damage than daptomycin.

Benzer Tezler

  1. Kateter örneklerinden izole edilen staphylococcus suşlarında biyofilm oluşumunun, antibiyotiklerin biyofilmler üzerine etkisinin ve meca geninin araştırılması

    Investigation of biofilm formation, effect of antibiotics on biofilms and the meca gene in staphylococcus strains isolated from catheter samples

    YAĞMUR EKENOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    MikrobiyolojiÇukurova Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AKGÜN YAMAN

  2. Metisilin dirençli staphylococcus aureus ve vankomisin dirençli enterokok suşlarında daptomisine duyarlılıklarının invitro e-test yöntemiyle araştırılması

    Investigation of sensitivity of daptomycin with invitro e-test method in strains of vancomycin-resistant enterococcus and methicillin resistant staphylococcus aureus

    NURAY ARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Tıbbi BiyolojiFırat Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZÜLAL AŞÇI TORAMAN

  3. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen enterokok türlerinin belirlenmesi ve Kinupristin/ Dalfopristin, Tigesiklin ve Daptomisine duyarlılığın araştırılması

    Determination of enterococci species isolated from various clinical samples and investigation their susceptibilities to quinupristin/dalfopristine, tigecycline and daptomycin

    DİLEK BİLİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    MikrobiyolojiAtatürk Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN AKTAŞ

  4. Kan ve kateter kültürü örneklerinden izole edilen corynebacterium afermentans ve corynebacterium mucifaciens bakterilerinin tanımlanmasında konvansiyonel yöntemler, otomatize sistemler ve DNA dizi analizi yöntemlerinin karşılaştırılması

    Comparison of conventional methods, automated systems and dna sequence analysis methods for identification of corynebacterium afermentans and corynebacterium mucifaciens bacteria isolated from blood and catheter culture samples

    SERPİL ÖLMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    MikrobiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN GÜDÜCÜOĞLU

    PROF. DR. BANU SANCAK

  5. Kan kültürlerinden izole edilen metisiline dirençli Staphylococcus aureus izolatlarında seftarolinin tek başına ve kombine halde in vitro etkinliğinin araştırılması

    Investigation of the in vitro activity of ceftaroline alone and incombination on methicillin-resistant Staphylococcus aureus isolates isolated from blood cultures

    GÖKNUR KARA ALTAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Mikrobiyolojiİstanbul Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. LÜTFİYE ÖKSÜZ