Geri Dön

Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesinde, solid organ transplantasyonu yapılan hastalarda post-transplantasyon diabetes mellitus sıklığının ve risk faktörülerinin araştırılması

The investigation of post-transplantation diabetes mellitus specificity and risk factors in solid organ transplantation in Başkent University Ankara Hospital

  1. Tez No: 502133
  2. Yazar: MEHMET GÖKTÜRK KABAN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ÖZLEM TURHAN İYİDİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Başkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 47

Özet

Post-transplant diabetes mellitus (PTDM) solid organ transplantasyonunun sık görülen bir sonucudur. Post Transplant Diabetes Mellitus hastaları ve allogreft sağkalımı olumsuz yönde etkilemektedir. Post Transplant Diabetes Mellitus farklı teşhis kriterleri kullanılan farklı nakil gruplarında daha büyük mortalite ve artmış enfeksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Post Transplant Diabetes Mellitus transplantasyondan sonra herhangi bir zamanda, transplantasyon yapılmayan popülasyon ile benzer semptomlara sahip hastalarda rastgele plazma glikozun ≥200 mg / dL (11.1 mmol / L) olması; açlık plazma glikozun ≥126 mg / dL (7.0 mmol / L) olması veya oral glikoz tolerans testi (OGTT) sırasında 2. Saat glikozun ≥200 mg / dL (11.1 mmol / L) olması ile tanı konur. Tüm transplant alıcılarının, nakilden sonraki ilk dört hafta boyunca, daha sonra nakil sonrası üçüncü ve altıncı aylarda ve daha sonra yılda bir kez açlık kan şekeri ölçülmelidir. HbA1), özellikle de açlık plazma glikoz düzeylerini elde etmek güç olduğunda, nakilden 3 ay sonra kontrol edilebilir. Glukokortikoidler, kalsinörin inhibitörleri ve sirolimus PTDM riskini arttırır. Siklosporin ile karşılaştırıldığında, takrolimus daha diyabetojeniktir. Azatioprin ve mikofenolat mofetil (MMF) ise diyabetojenik etkisi yoktur. Post-transplant Diabetes Mellitus tedavi yönetimi için, non farmakolojik tedavi başlayarak, ardından oral monoterapi, oral kombinasyon tedavisi ve nihayetinde metabolik dekompansasyon meydana gelmesi durumunda insülin, aşamalı bir yaklaşım önerilir. Post-transplant Diabetes Mellitus hastalarının çoğunda günde 2.5 ila 5 mg arasında glipizid ile oral tedaviye başlanır ve sonra HbA1c seviyesinin

Özet (Çeviri)

Post-transplant diabetes mellitus (PTDM) is a frequent consequence of solid organ transplantation. Post-Transplantation Diabetes Melitus(PTDM) adversely affects patients and allograft survival. Post-transplant diabetes has been associated with greater mortality and increased infections in different transplant groups using different diagnostic criteria. Post-transplant diabetes mellitus (PTDM) may be diagnosed at any time after transplantation based upon diagnostic criteria similar to those used in the nontransplant population by symptoms plus a random plasma glucose of ≥200 mg/dL (11.1 mmol/L), fasting plasma glucose of ≥126 mg/dL (7.0 mmol/L), or a two-hour plasma glucose of ≥200 mg/dL (11.1 mmol/L) during an oral glucose tolerance test (OGTT). All transplant recipients should have a fasting blood glucose measured weekly during the first four weeks posttransplant, then at three and six months posttransplant, and then yearly. A glycated hemoglobin (HbA1c) can be checked after three months posttransplant, particularly if it is difficult to obtain fasting plasma-glucose levels. Glucocorticoids, calcineurin inhibitors, and sirolimus increase the risk of PTDM. Compared with cyclosporine, tacrolimus is more diabetogenic. Azathioprine and mycophenolate mofetil (MMF) are not diabetogenic A stepwise approach is recommended for the management of PTDM, starting with nonpharmacologic therapy, followed by oral monotherapy, oral combination therapy, and finally insulin, providing metabolic decompensation has not occurred. Among most patients with PTDM, we initiate oral therapy with glipizide at a dose of 2.5 to 5 mg per day and then advance to 10 mg twice per day, as necessary, to maintain the HbA1c level at

Benzer Tezler

  1. Solid organ transplantasyonu sonrası gebeliklerden doğan bebeklerdeki neonatal morbidite ve mortalitenin değerlendirilmesi

    Perinatal and neonatal morbidity of the newborns who was born after pregnancies of solid organ transplant

    BURAK CERAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBaşkent Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE NUR ECEVİT

  2. Böbrek nakli alıcı ve alıcı adaylarınınhla tipleri ve immünolojik duyarlılık ile ilişkisi

    Relation between HLA TYPES and immunological susceptibility of kidney transplant recipients and recipient candidates

    PIRIL BÜYÜKAŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç HastalıklarıBaşkent Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UĞUR HACI MUŞABAK

  3. Metastatik beyin tümörlerinde difüzyon MR görüntüleme bulguları

    Diffusion MR imaging findings in metastatic brain tumors

    ÖZGE ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Radyoloji ve Nükleer TıpBaşkent Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLİN YILDIRIM

  4. Ultrasonografi (US) kılavuzluğunda ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) ile benign sitolojik tanı almış tiroid nodüllerinde tekrar iiab ile takibin us özellikleri ile birlikte değerlendirilmesi

    Us-gui̇ded cytology i̇n the management of beni̇gn thyroi̇d nodules di̇agnosed by fna;followi̇ng and evaluation wi̇th us properties

    ALEV DOLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Radyoloji ve Nükleer TıpBaşkent Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EŞREF UMUT ÖZYER

  5. 60 yaş üzeri hemodiyalize giren hastalarda intradiyalitik beslenmenin etkileri

    Effects of intradialytic nutrition in patients undergoing hemodiaylsis over 60 years

    İREM OLCAY EMİNSOY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Beslenme ve DiyetetikHacettepe Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. H. TANJU BESLER