Bir ortaokulda çocuğun sosyal çevresine yönelik girişimlerin çocuğun beslenme bilgi düzeyi ve beslenme alışkanlığı üzerine etkisinin incelenmesi
Evaluation of interventions towards social environment of a child on nutrition knowledge and habits in a secondary school
- Tez No: 507697
- Danışmanlar: PROF. DR. BELGİN ÜNAL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Halk Sağlığı, Public Health
- Anahtar Kelimeler: Beslenme Bilgi Düzeyi, Beslenme Alışkanlıkları, Eğitim, WhatsApp, Nutrition Knowledge Level, Nutrition Habits, Education, WhatsApp
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 129
Özet
Amaç: Bu çalışma, ilköğretim öğrencilerinde olumlu beslenme davranışlarının geliştirilmesinde, öğrenci velisi ve öğretmen ile iletişime geçilerek yapılan bir beslenme eğitimi ile sadece öğrenciye yönelik yapılan eğitimin etkinliğini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, İzmir'in Karabağlar ilçesinde bulunan Cemil Midilli Ortaokulu'nda okuyan beşinci sınıf öğrencileriyle yapılan bir girişim çalışmasıdır. Öğrenciler girişim (n=75) ve kontrol (n=70) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. 145 öğrencinin verisinin değerlendirildiği çalışmada önce tüm öğrencilerin başlangıçtaki beslenme bilgi düzeyi ve beslenme alışkanlıkları belirlenmiştir. Daha sonra tüm sınıflara ikişerli gruplar halinde beslenme eğitimi verilip“myplate uygulaması”gerçekleştirilmiştir. Girişim grubundaki öğrencilerin velilerine birer eğitim broşürü dağıtılıp çalışmanın amacı ve işleyişi anlatılmıştır. İzleyen üç ay boyunca her gün, araştırmacı tarafından tüm velilerin dahil olduğu“WhatsApp”grubuna ve sınıf öğretmenine beslenme ile ilgili mesajlar iletilmiştir. Üç aylık müdahale sonunda girişim ve kontrol gruplarında bilgi düzeyi ve beslenme alışkanlıkları düzeyleri karşılaştırılmıştır. Araştırmada öğrencilerin beslenme bilgi puanları ve beslenme alışkanlıkları bağımlı değişken; girişim ya da kontrol grubunda olmak ise bağımsız değişken olarak nitelendirilmiştir. Girişim ve kontrol grubundaki öğrencilerin beslenme bilgi düzeyi açısından karşılaştırılmalarında bağımsız gruplarda t testi; beslenme alışkanlıkları açısından karşılaştırmalarında ki-kare testi ile kullanılmıştır. Girişim ve kontrol gruplarının kendi içindeki değerlendirmelerinde ise bağımlı gruplarda t testi ve Mc Nemar testi kullanılmıştır. Bulgular: Girişim grubunun başlangıçta beslenme bilgi puanı ortalaması 72,9 ± 11,4, kontrol grubununki 73,4 ± 16,4'tür (p=0,82). Girişim sonrası ise sırasıyla; 74,4 ± 14,6 ve 73,5 ± 17,1'dir (p=0,74). Araştırmanın başında ve sonunda girişim ve kontrol grupları arasında beslenme bilgi puanı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Başlangıçta kontrol grubunda ekmek tüketimi daha fazlayken (p=0,02), girişim sonrasında bu fark ortadan kalkmıştır. Girişim sonrası yapılan değerlendirmelere göre girişim grubunun kahvaltı yeri olarak evi tercih etmesi (p=0,01) ve kahvaltıda mısır gevreği tüketmesi (p=0,03) kontrol grubuna göre fazladır. Fakat diğer beslenme alışkanlıkları ve besin tüketim sıklıkları açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Çocuklara olumlu beslenme alışkanlıkları kazandırmak için hem kendisine hem de içinde bulunduğu sosyal çevreye eğitim verilmiştir. Çocukların annelerine“WhatsApp”uygulaması üzerinden yapılan hatırlatmaların çocuğun bilgi ve davranışını değiştirmede etkin bir yol olmadığı saptanmıştır. Çocuğa ve çocuğun sosyal çevresine yönelik olarak yapılacak eğitimlerin yüz yüze yapılması ya da sosyal medya kullanılacaksa belirli aralıklarla yüz yüze yapılacak görüşmelerin de programa dahil edilmesi daha olumlu sonuçlar elde edilmesini sağlayacaktır.
Özet (Çeviri)
Introduction: The aim of this study was to investigate the effectiveness of nutrition education which given to the child, child's parents and teachers with only to the child in the development of positive nutrition behaviors in the secondary school. Methods: Fifth grade students who studied at Cemil Midilli Secondary School in Karabağlar, Izmir were evaluated in this study. It was a intervention study. The study group included 145 secondary school students. The children were separated into two groups as control (n=75) and intervention (n=70). At the start, all of the children were evaluated on their nutrition knowledge and habits. An education on nutrition was given to all classes followed by a“myplate practice”applied the students as group of two. An informative brochure was distributed to and the aim of the study was explained to the parents of intervention group. Messages from the“WhatsApp aplication”were texted to parents every day for three months by the investigator. After these messages, nutrition knowledge level and habits were compared between intervention and control groups. In this study, student's nutrition knowledge score and nutrition habits were dependent variables; being in the control or intervention group was the independent variable. Independent samples t test was used to compare nutrition knowledge level and chi-square test was used to compare nutrition habits of students who were in the intervention and control groups. For the same parameters, groups were evaluated with paired samples t test and Mc Nemar in themselves. Results: The mean nutrition knowledge scores were 72,9 ± 11,4 for the intervention group and 73,4 ± 16,4 for the control group at the beginning (p=0,82). The score was 74,4 ± 14,6 and 73,5 ± 17,1 respectively at the end of the study (p=0,74). There was no a significant difference between the groups' nutrition knowledge scores at the beginning and in the end. At the beginning, bread consumption was higher in the control group (p=0,02) but after the intervention this difference disappeared. In the and, intervention group preferred home (p=0,01) and consumping cereals (p=0,03) for breakfast more than the control group. There were no significant difference found between groups on other nutrition habits and food consumption. Conclusion: Nutrition education was given to the child and their social environment to make positive nutrition habits. In this study, reminders of healthy nutrition advices given to mothers through“WhatsApp”application were not effective in changing the childrens' nutrition knowledge and habits. Face to face education can be more effective to provide healthy nutrition knowledge and habits.
Benzer Tezler
- Etik davranma becerisinin ilkokul - ortaokul öğrencilerinde gelişme düzeyi üzerine öğretmen görüşlerinin incelenmesi: Muğla ili örneği
Investihating teacher views about progress of ethical behaving ability of elementary and middle school students: Sample of Muğla
YILDIRAY AYDIN
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Eğitim ve ÖğretimMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜR YILDIZ
- Ebeveynlerin duygu düzenleme becerileri ve ebeveyn çocuk ilişkisi ile 4-6 yaş çocukların sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler: Bir yapısal eşitlik modellemesi
The relationships between parents' emotion regulation skills and parent-child relationship and 4-6 years old children's social problem solving skills: A structural equation modeling
RÜMEYSA ÇAKIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimBalıkesir ÜniversitesiTemel Eğitim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KAZIM BİBER
- Türkiye'de 0-18 yaş grubu çocuklara yönelik büyüme referans değerlerinin oluşturulması
Construction of growth reference values in children aged 0-18 years in Turkey
BERNA ERTUĞRUL ÖZENER
- Ortaokul öğrencilerinin sanat gelişiminde müzelerin etkisi
The effect of the museums in the art development of the secondary school students
HÜSNİYE YILDIRIM
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Eğitim ve Öğretimİstanbul Arel ÜniversitesiGrafik Tasarımı Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. BAHATTİN ODABAŞI
- Örgün eğitime devam eden otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuklarda akran zorbalığı
Başlık çevirisi yok
MEHTAP EROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriAnkara ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİRİM GÜNAY KILIÇ