Geri Dön

Tip 1 diyabetli ergenlerde sigara içme sıklığı ve ilişkili faktörler

Smoking frequency and related factors in type 1 diabetes mellitus adolescents

PDF İndir

  1. Tez No: 511761
  2. Yazar: SÜMEYYE KÜBRA KILIÇ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜZİN CİNEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Tip 1 Diyabetes Mellitus, Sigara, Mikro-Makrovasküler Komplikasyonlar, Type 1 Diabetes Mellitus, Cigarette, Micro-Macrovascular Complications
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Çocuk Sağlığı ve Has. Hematoloji Onkoloji Eğt. Arş. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 90

Özet

Tip 1 Diyabetli Ergenlerde Sigara İçme Sıklığı Ve İlişkili Faktörler Amaç: Tip 1 Diyabetes Mellitus (Tip 1 Dm), çocukluk çağının sık görülen, etyolojisinde genetik etmenler, çevresel etmenler ve otoimmünitenin rol aldığı kronik hastalıklardandır. Sigara içimi diyabette oluşan kronik mikro ve makrovasküler komplikasyonlar için bilinen bir risk faktörü olmakla birlikte diyabet sigara ilişkisi üzerine yapılan çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmada hastanemiz Çocuk Endokrin Kliniğinde Tip 1 Dm tanısıyla izlenen hastalarda sigara içme sıklığının belirlenmesi ve bu durumun makro ve mikrovasküler komplikasyonlar üzerine etkilerini saptamak amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmaya Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Çocuk Endokrin Anabilim Dalına Haziran 2017- Mayıs 2018 tarihleri arasında başvuran 10 ile 18 yaş arası, tip 1 diyabetes mellitus tanısı ile takipli veya başvuru esnasında tanı alan 147 vaka dahil edildi. Hastaların demografik verileri, sigara içme, pasif sigara içme durumları anketle öğrenilip, laboratuvar bulgularına poliklinik izlem dosyalarından ulaşıldı. Olgular pasif sigara içiciliği olup olmamasına ve sigara içme durumuna göre hiç sigara içmeyen, halen sigara içen, denemiş bırakmış olarak gruplandırılarak karşılaştırıldı. Sonrasında sigara içen 13 kişi ile sigara içmeyen ve maruz kalmayan 13 kişi ile eşit sayıda hasta alınarak oluşturulan alt grup karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmada 83 erkek (%56,5), 64 kız (%43,5) bulunmakta olup çalışma anındaki yaş ortancası 175 ay (120-216), olguların ortalama diyabet süreleri 62,67±43,96 aydır. Hastaların 17'sinde (%11,6) obezite, 4'ünde (%2,7) hipertansiyon, 33'ünde (%22,4) Hashımato tiroiditi, 15'inde (%10,2) Çölyak hastalığı, 15'inde (%10,2) hipotiroidi saptanmıştır. İzlemde hastaların 18'inde (%12,2) hipoglisemi görülmüş, 20'si (%14,6) diyabetik ketoasidozla hastaneye yatırılmıştır. Nöropati varlığı açısından EMG yapılan 39 hastadan 7'sinde (%17,9) nöropati saptanmıştır. Mikroalbuminüri ile saptanan diyabetik nefropati olan 13 hasta (%11,3) olup bu hastaların 11'inde pasif içicilik saptanmıştır. Hastaların hiçbirinde retinopati saptanmamıştır Hastaların 124'ü (%84,4) hiç sigara içmemiş, 10'u (%6,8) her gün en az bir adet içiyor, 3'ü (%2) haftada 1-2 kez sigara içiyor, 10'u (%6,8) daha önce deneyip bırakmıştır. Düzenli sigara içen 13 hastanın sigara içtiği sürenin ortancası 12 (1-36) aydır. Ne kadar sigara içtikleri sorgulandığında en fazla sigara içen 1 paket/gün 2 hasta, en az sigara içen 1-2 kez/hafta 2 hastadır. Hastalara sigaraya nasıl başladıkları sorulduğunda en çok arkadaş çevresinden etkilendikleri görülmüştür. Hiç sigara içmeyen grubun yaş ortancası 170 ay (120-215), sigara deneyip bırakmış olan grupta yaş ortancası 186 ay (155-209), sigara halen içmekte olan grupta yaş ortancası 201 ay (165-216) dır. Sigara içen grupta yaş ortalaması sigara içmeyen gruptan yüksek bulunmuştur (p=0,001). Sigara içen grupta erkek yüzdesinin daha yüksek olduğu görülmüştür (p=0,032). Sigara içen grubun pubertal dönemde tanı konma yüzdesinin hiç sigara içmeyen gruptan daha yüksek olduğu gözlenmiştir (p=0,012). Sigara içen grupta aile hikayesi olma ihtimalinin sigara deneyip bırakan gruba göre daha yüksek olduğu saptanmıştır (p=0,044). Sigara içen ve sigara denemiş grupta hiç içmeyen gruba göre Tanner evresinin daha yüksek olduğu saptanmıştır (p sırasıyla 0,005; 0,047). Hastaların 113'ü (%76,9) pasif içicidir. Pasif içici olan 74 hastanın 24 saatlik idrarda bakılan mikroalbumin ortancası 7,5 mg/gün (0-63,2), pasif içicilik olmayan grupta (n=24) ise mikroalbumin ortancası 5,4 mg/gün (0-36,7) olup pasif içicilere göre daha azdır. Pasif sigara içiciliği mikroalbuminüri açısından incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanamasa da pasif sigara maruziyeti olan grupta mikroalbumin atılımı daha yüksek saptanmıştır. Sigara içen 13 hasta ile hiç sigara içmeyen ve sigara maruziyeti olmayan 13 hastalık alt grupta (yaş, cinsiyet ve diyabet süresi uyumlu olan 13 hasta seçilerek) tüm değişkenler arasında yapılan karşılaştırmalardan kilo başına alınan insülin dozunun sigara içmeyen grupta daha yüksek çıkması (p=0,048) dışında istatistiksel anlamlı bir fark saptanamamıştır. Sonuç: Sigara içiminin erkeklerde ve pubertal dönemde daha fazla olması nedeniyle özellikle bu grupta sigara içiminin zararları üzerinde durulması gerekmektedir. Bu konunun diyabet hasta eğitimlerinin önemli bir parçası haline gelmesi gereklidir.

Özet (Çeviri)

Smoking Frequency and Related Factors in Type 1 Diabetes Mellitus Adolescents Aim: Type 1 Diabetes Mellitus (Type 1 DM) is a chronic disease that is frequently seen in childhood; genetic factors, environmental factors and autoimmunity takes part etiologically. Even though smoking is a known risk factor for chronic micro and macrovascular complications which occur in diabetes, studies on diabet and smoking relationship are limited. In this study, to determine the prevalence of smoking and to investigate the effects of this on macro and microvascular complications is aimed in patients with Type 1 DM in our pediatric endocrine clinic. Method: This study includes 147 cases new diagnosed or followed by type 1 diabetes mellitus between the ages of 10 and 18 who applied between June 2017 and May 2018 to the University of Health Sciences, Ankara Child Health and Diseases Hematology Oncology Training and Research Hospital Child Endocrine Department. Demographic data, smoking habits and passive smoking of the patients were learned with questionnaire and laboratory findings were obtained from the outpatient clinic files. The cases were grouped as non-smokers, still smokers, and tried-stopped smokers according to their smoking pattern and passive smoking. Then 13 cigarette smokers and 13 non-smokers who non-exposed to smoking were compared in subgroup that was composed with equal numbers patients. Results: There are 83 males (56.5%) and 64 females (43.5%) in the study. The median age at the time of the study is 175 months (120-216) and the mean duration of diabetes is 62.67 ± 43.96 months. Obesity was observed in 17 patients (11,6%), hypertension in 4 patients (2,7%), Hashimoto thyroiditis in 33 patients (22,4%), Celiac disease in 15 patients (10.2%) and hypothyroid in 15 patients (10.2%). In follow-up, hypoglycaemia was observed in 18 (12.2%) of the patients and 20 (14.6%) patients were hospitalized with diabetic ketoacidosis. Neuropathy was detected in 7 of the 39 patients (17.9%) who underwent EMG for neuropathy. Thirteen patients with diabetic nephropathy (11,3%) who were diagnosed with microalbuminuria and 11 of these patients had passive smoking. Retinopathy was not detected in any of the patients. 124 (84.4%) of the patients had never smoked, 10 (6.8%)have smoking at least a cigarette each day, 3 (2%) have smoking 1-2 times a week, 10 6.8%) have already tried and left. The smoking period median is 12 (1-36) months for 13 still smokers. When questioned about how much cigarettes are smoking, have learned at most is 1 package / day 2 patient, at least is 1-2 cigarettes / week 2 patient. When asked how they started smoking cigarettes, it was seen that they were most affected by friends. The median age is 170 months (120-215) for the non-smoking group, 186 months (155-209 for the quited smokers group and 201 months (165-216) for the still smoking group. The median age of the smoker group was found higher than the non-smoker group (p = 0.001). The percentage of males in the smoker group was seen higher (p = 0.032). The percentage of diagnosed during the pubertal period was higher in smokers than non-smokers (p = 0.012). It was found that the probability of having a family story in the smokers was higher than that of the quited smokers group (p = 0.044). Smoker and smoking trial group were found to have a higher Tanner stage than non-smoker group (respectively p 0.005, 0.047). 113 patients (76.9%) are passive smokers. for 74 passive smokers, The microalbumin median was 7,5 mg/day(0-63,2) that was searched in 24 hours urine 5.4 mg/day(0-36.7) for non-passive smokers (n = 24) which is less than that of passive smokers. Although there was no statistically significant difference when passive smoking investigated about microalbuminuria, microalbumin excretion was determined higher in passive smoking group. 13 smokers and 13 non- smokers who non-exposed to smoking were compared (13 patients with age, gender and duration of diabetes compatible were chosen) except the insulin dose per kilogram was higher in the non-smoking group (p= 0.048) a statistically significant difference was not detected in comparison between all the factors. Conclusion: Because of smoking is more common in male and in pubertal period, it is necessary to focus on the harms of smoking especially in this group. This issue need to become an important part of diabetes patient education.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    326317

    Pulmoner barotravma riski yaratan lezyonların varlığında hiperbarik oksijen tedavisi kararının değerlendirilmesi

    Assesment of hyperbaric oxygen treatment in pulmonary barotrauma risk groups

    NAMŞAN YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göğüs Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. MUSTAFA ERELEL

  2. Tez No

    108246

    Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda homosistein düzeylerinin diabet komplikasyonları ve transplantasyonla ilişkisi

    The relation between homocysteine levels and diabetic complications, transplantation in patients with type 2 diabetes mellitus

    ALEV ALTINOVA (EROĞLU)

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. İLHAN YETKİN

  3. Tez No

    491918

    Bir aile sağlığı merkezine başvuran tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda tedaviye uyum ile sağlık okuryazarlığı arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Relationships between treatment compliance and health literacy for individuals with type 2 diabetes mellitus referral to a family health center

    ECE ÖZONUK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Hemşirelikİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEDİNE YILMAZ

  4. Tez No

    359134

    Diyabetik olmayan prehipertansif hastalarda mikroalbuminüri sıklığı ve ilişkili risk faktörlerinin tespiti

    The frequency of microalbuminuria and associated risk factors in non diabetic patients who have prehypertension

    ELİF ANIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    NefrolojiDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ KEMAL KADİROĞLU

  5. Tez No

    141608

    Malatya Yeşilyurt Sağlık Ocağı bölgesinde 40 yaş ve üzeri nüfusta diabetes mellitus prevalansı ve bazı risk faktörlerinin saptanması

    Başlık çevirisi yok

    GÜLŞEN GÜNEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Halk Sağlığıİnönü Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERKAN PEHLİVAN

Geri Dön