Geri Dön

Increasing visual detail for tv watchers with color vision deficiencies by using image processing methods

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 519213
  2. Yazar: GAMZE KIRGIZ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA FURKAN KIRAÇ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Elektrik ve Elektronik Mühendisliği, Electrical and Electronics Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Özyeğin Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Elektrik-Elektronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

İnsanın retinasında farklı ışık frekanslarına cevap veren üç tip koni hücresi bulunmaktadır. Renk körlüğü veya renk görme eksikliği, normal ışık koşullarında renkleri görme veya renk farklılıklarını algılama yeteneğini kaybetme durumudur. Renk körlüğünün en yaygın türleri, kırmızı koninin veya yeşil koninin foto pigment kaybı veya sınırlı işlevinden kaynaklanmaktadır ve kırmızı-yeşil renk körlüğü olarak adlandırılmaktadır. Bu tezde, kırmızı-yeşil renk körlüğüne sahip TV izleyicilerinin detay erişilebilirliğini artırmak için, görüntü işleme yöntemleri kullanılarak, renk aralığının ayırt edilebilir bölgeye çekilmesi ve bu değişiklik yapılırken renk görme bozukluğu bulunmayan bireyler için resmin minimum değişimi hedeflenmektedir. Bu metotta, Y'CbCr renk uzayı kullanılmış ve Y'CbCr verilerine göre yedi ayrı renk kanalı tanımlanmıştır. Bu kanal bilgisi, bağımsız ton, doygunluk, parlaklık kontrolü ve 2 boyutlu keskinlik video bloklarında, Y bileşeni ise dinamik parlaklık kontrol bloğunda kullanılmıştır. Önerilen yöntemin başarı oranını elde etmek için, bir televizyon seti kullanarak, yedi kırmızı-yeşil renk görme eksikliği olan kişiye ve sağlıklı görüşe sahip on kişiye iki ayrı deney uygulanmıştır. İlk deneyde, yedi kırmızı-yeşil renk görme eksikliği olan kişiye 38 test plakası içeren Ishihara test plakalarının dijital versiyonları uygulanmış ve testlerin sonuçları, önerilen yöntemin, renk görme eksikliği olan kişilerin doğru cevap oranını geleneksel yöntemle karşılaştırıldığında % 49.62 oranında artırdığını göstermiştir. İkinci deneyde, sağlıklı görüşe sahip on kişiye 103 adet gerçek görüntü uygulanmış ve yapılan testlerin sonucunda, önerilen yöntemin, renk görme eksikliği teşhisi çözümü olarak ortaya çıkan karşılaştırmalı yöntemler arasında en çok tercih edilen yöntem olduğu görülmüştür.

Özet (Çeviri)

There are three types of cone cells in the human retina that respond to different color spectrums. The signals generated by these cone cells are combined and the color information is interpreted. Color blindness, or color vision deficiency is the inability or decreased ability to see color or perceive color differences, under normal lighting conditions. The most common types of color blindness result from the loss or limited function of the red pigment or the green pigment. Such color blindness is commonly referred to the red-green color blindness. This thesis introduces a method to increase the accessibility to image detail of TV viewers with red-green color blindness while not changing the image dramatically for people that have healthy trichromatic vision. In this thesis, Y'CbCr signal was used and seven separate color channels were defined according to Y'CbCr data. Information from defined channels were used in independent hue control, independent saturation control, independent brightness control and 2-dimensional peaking video blocks while Y component is used in dynamic luminance control block which includes histogram equalization part. For obtaining success rate of proposed method, two separate experiments were applied to seven red-green color vision deficient people and ten people with healthy vision by using a television set. At the first experiment, digital versions of Ishihara test plates that include 38 test plates were applied to seven red-green color vision deficient people and conclusion of tests showed that proposed method increased correct answer rate of color vision deficient people by 49.62% compared to conventional TV. At the second experiment, 103 real images were applied to ten people with healthy vision and conclusion of tests showed that proposed method is the most preferable method among the comparative methods that are released as color vision deficiency display solution.

Benzer Tezler

  1. İletişim uyumu kuramı temelinde törensel karşılaşmalar: Yerli televizyon dizilerine yönelik bir analiz

    Ceremonial encounters based on communication accommodation theory: An analysis on local television series

    SELMA DİDEM ÖZŞENLER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Halkla İlişkilerEge Üniversitesi

    Halkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE DEMET GÜRÜZ

  2. Türkiye'de sosyal medya influencerlarının sinemaya olan etkisi

    The effect of social media influencers on cinema in Turkey

    HİLAL SATICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Radyo-Televizyonİstanbul Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İLKAY NİŞANCI

  3. Yapay Zeka'nın robot görmesi üzerine uygulanması

    An Application of robot vision in artificial intelligence

    FUNDA PEHLİVAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Makine Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF. DR. TALHA DİNİBÜTÜN

  4. Self-supervised deep convolutional neural network training for low-dose CT reconstruction

    Düşük dozlu BT geriçatması için derin evrişimli sinir ağlarının öz denetimli eğitimi

    MEHMET OZAN ÜNAL

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Teknik Üniversitesi

    Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSA YILDIRIM

  5. Havaalanı kent bağlantılarında karayolu peyzaj düzenlemesi

    Landscape planning along the airport-city highway routes

    ESRA ASLIHAN AY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik Üniversitesi

    Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET OCAKÇI