Şiirin özgünlüğü bağlamında poetika sorunu
The problem of poetics in the context of uniqueness of poetry
- Tez No: 519419
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞABAN SAĞLIK, PROF. DR. BURHANETTİN TATAR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Türk Dili ve Edebiyatı, Philosophy, Turkish Language and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 177
Özet
Şiirin özgünlüğünü ihmal eden normatif, deskriptif ve anti-poetikacı poetika anlayışları, yirminci asırda soncu ve nihilistik teorilere zemin teşkil etmeye başlar. Bu anlayışlarda özgünlük ya şiirin üzerinde sabit bir dini, felsefi ve ahlaki gerçeklikte ya şiirin nesnel formel özelliklerinde ya da okurda uyandırdığı öznel tesirlerde aranmaktadır. Bu anlayışlar şiir ve poetika ilişkisini birini diğerine önceleyerek, tahakküm uygular tarzda gördükleri müddetçe, özgünlük ya okurun ya da şiirin ferdiyetini dışlayan bir hiyerarşi sorununa dönüşmektedir. Bu sorunu aşmanın yolu ise hermenötik perspektiften hareketle, özgünlüğün okurla şiir arasında soru-cevap yapısında gerçekleşen diyalogda, zamansal ve anonim olarak açığa çıkmakta olduğunu fark etmekten geçer. Bu ilişkiselliğin sağladığı dilin yaratıcılığı, kişinin kendisiyle yüzleşmesi ve geleceğe hazırlanma fikri, poetika tarihinin köklü mimesis, ifade ve gösterge kavramlarının da daha doğru şekilde yeniden yorumlanmasına imkân verir. Bu bağlamda poetika geleneğinde edebi modellerin taklidine ve orijinalite karşıtlığına indirgenmiş mimesis kavramı öteki ile diyalog ve taklit etme güçlüğünde açığa çıkan yaratıcı taklit; dışsal bir gerçekliğin dilsel tahrifi ve onun alegorik restorasyonu sorununa indirgenmiş ifade kavramı, eserin dünyasının okura gözünün önünde gerçekleşme tecrübesi yaşatan ışıyan imgesi ve bu imge sayesinde kişinin kendisiyle ahlaki yüzleşmesi; daima dışarıda bir nesne ve olayı ya da tam tersine kendi linguistik yapısını işaret eder tarzda araçsallık ve kendindelik kategorisine indirgenmiş gösterge kavramı okurun belirsiz gelecekten umut duyma ve geleceğe hazırlanma anlamlarıyla rehabilite edilmiştir.
Özet (Çeviri)
Normative, descriptive, and anti-poetic understandings of the concept of poetics, which neglect the notion of uniqueness of a poem, have paved way teleological and nihilistic theories in the 20th century. In these approaches, the notion of uniqueness of a poem was reduced either to prefixed religious, philosophical, and ethical ideas of reality which transcends the poem, or to objective-formal aspects of the poem, or to the effects of it on the readers. Since they usually take the relationship between a poem and poetics as a problem of priority which yields necessarily a problem of suppression of one by the other, the phenomenon of uniqueness of poem is turned to be a space of hierarchy among the individuality of reader and originality of poem. It will be claimed from the hermeneutical perspective that: in order to transcendent those above-mentioned problems, uniqueness and thus originality of a poem should be looked for within the dialogical relation, which has the structure of question and answer between a poem and its readers, where uniqueness reveals itself as a temporal and anonym process. Within the above dialogical relation, the creative language of poem becomes a medium in which reader is able to have a reflective thinking so as to develop a moral consciousness for his/her future existential condition. Moreover, this situation allows us to reconsider the time-honored conceptions of the history of poetics, like mimesis, expression, and sign, in a more correct and meaningful way. In other word, the notion of mimesis, which was taken to be an imitation of literary models and negative image of the original in the tradition of poetics, is rehabilitated to dialogue with other and creative reproduction of the original, which otherwise remains in its darkness; the notion of expression, which was reduced to lingual deformation of outer reality and its allegorical restoration, is rehabilitated to enárgeia as vivid or lightning image of world of poem, by which reader is able to experience its meaning before himself/herself and thus develop a moral consciousness in front of it; the notion of sign, which was reduced to a reference for exterior being and event, or to its own linguistic structure, and hence to the category of instrument where it appears to be something standing in itself and for others, is rehabilitated to an openness where reader gains his /her hope and gets prepared for the future.
Benzer Tezler
- Latîfî'nin eleştirel perspektifinden Osmanlı divan şiirinin poetikası
The poetics of the Ottoman divan poetry based on latifi's critical perspective
NAGİHAN GÜR
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Türk Dili ve Edebiyatıİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiTürk Edebiyatı Bölümü
YRD. DOÇ. DR. MEHMET KALPAKLI
- La Poetica di Dino Campana nei Canti Orfici
Orfeus Şarkıları'nda Dino Campana'nın Poetikası
BARIŞ YÜCESAN
Doktora
İtalyanca
2022
Batı Dilleri ve EdebiyatıAnkara ÜniversitesiBatı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NEVİN ÖZKAN SPEELMAN
- Divan şiirinde kaside nesiblerinin yansımaları ve anlatım teknikleri
Introduction parts of one's reclections and narrative techniques in Ottoman poetry
KAMİLE ÇETİN
Doktora
Türkçe
2014
Türk Dili ve EdebiyatıGazi ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET MERMER
- Di peywenda rexneya civakî da temayên sereke yên helbesta Cegerxwîn
Cegerxwîn'in şiirinde sosyal eleştiri bağlamında başlıca temalar
BEHCET ERÇAĞ
Yüksek Lisans
Kürtçe
2021
Doğu Dilleri ve EdebiyatıVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiKürt Dili ve Kültürü Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL EROL
- Klasik Arap Edebiyatında intihal olgusu ve şiirdeki yansımaları
The case of plagiarism and its presence in Classical Arabic Poetry
YUSUF SELLER
Doktora
Türkçe
2021
Dilbilimİstanbul ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ADEM YERİNDE