Kaygı bozukluğu tanısı olan ergenlerde davranış problemleri ile empatik yanıtlılığın ve duygu tanımanın ilişkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 519572
- Danışmanlar: DOÇ. DR. NEŞE PERDAHLI FİŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Kaygı bozukluğu, yüz duygu tanıma, empati, davranış problemi, ergen
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 112
Özet
Kaygı bozuklukları çocuk ve ergen psikiyatrisinin en yaygın problemlerinden biri olup, gençlerin yaklaşık %10'u kaygı bozukluğu kriterlerini karşılamaktadır. Kaygı bozukluğu yaşayan bireylerin daha olumsuz kişilerarası ilişki tarzına sahip oldukları, daha fazla kişilerarası öfkeyle ilintili davranışlar yaşadıkları bulunmuştur. Sosyal kaygı düzeyinin yüksek oluşunun, empati becerisinin yeterli olmayışının ve olumsuz değerlendirilme korkusunun, ilişkisel saldırganlığın artması ile ilişkili olabileceği; yüksek düzey empatinin de daha düşük düzeyde ilişkisel saldırganlığı öngörebileceği ileri sürülmüştür. Bilgi işlemenin eksik oluşu, kişilerarası tehdit ve güvenlik sinyallerini okuma becerisini bozarak kaygıyı arttırabilir. Kaygı bozukluğu olan çocuk ve ergenlerin yüz duygu tanıma becerilerinde eksiklik olduğu ve davranış problemleri olan bireylerin, empati becerilerinde eksiklik ve duygusal ifadeleri tanımakla ilgili güçlükleri olduğu bilinmektedir. Fakat kaygı bozukluğu ve davranış problemleri birlikte görüldüğünde, empati ve yüz duygu tanıma becerilerinin nasıl etkileneceği konusunda bilgiler yetersizdir. Bu çalışmada, kaygı bozukluğu tanısı olan ergenlerde, davranış problemlerinin varlığında empati ve yüz duygu tanıma becerisinin ne derece etkilendiğini değerlendirmeyi ve sonuçlarını sağlıklı kontrollerle karşılaştırmayı amaçladık. DSM-5 kriterlerine göre kaygı bozukluğu tanısı almış 11-17 yaş arası 58 ergen, kaygı bozukluğu grubunu; bu grup ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş, herhangi bir psikiyatrik tanısı olmayan sağlıklı 29 ergen, kontrol grubunu oluşturdu. Katılımcılara, genel psikiyatrik değerlendirme ve tanıların saptanması için okul çağı çocukları için duygulanım bozuklukları ve şizofreni görüşme çizelgesi-şimdi ve yaşam boyu versiyonu–Türkçe uyarlaması (ÇDŞG-ŞY-T) uygulandı. ÇDŞG-ŞY-T ile taranamayan tanılar, araştırmacının DSM-5'e dayalı klinik görüşmesi ile değerlendirildi. Ergenlerin değerlendirilmesinde, sosyodemografik form, Çocukluk Çağı Davranış Değerlendirme Ölçeği (ÇDDÖ), Sosyal Cevaplılık Ölçeği (SCÖ), Griffith Empati Ölçeği, Güçler ve Güçlükler Anketi (GGA), KA-Sİ Çocuk ve Ergenler İçin Empatik Eğilim Ölçeği kullanıldı ve ergenlere Sözel Olmayan İfadelerin Tanısal Analizi (SİFTA) uygulandı. Veriler kaygı bozukluğu ve kontrol grubu olmak üzere önce iki grup üzerinden; daha sonra davranış problemlerinin eşlik edip etmemesine göre oluşturulan üç grup üzerinden değerlendirildi ve sonuçlar gruplar arasında kıyaslandı. Katılımcılar arasında ÇDDÖ suça yönelik davranışlar ve/veya saldırgan davranışlar alt ölçeklerinden en az birinden T≥55 üzerinde puan alanlar, davranış problemi olan gruba dahil edildi. Ergenlerin yaşları ortalamaları 14,07±2,13 yıl arasında olup, grupların %58,6'sını kızlar oluşturmaktaydı. Kaygı bozukluğu grubunda en sık tanı özgül fobi idi. İki grup üzerinden yapılan analizlerde, ÇDDÖ somatik yakınmalar, anksiyete/depresyon, düşünce sorunları alt ölçek puanları ve içe yönelim sorunları puan ortalaması ve GGA duygusal sorunlar ile toplam güçlük puanı, SCÖ sosyal, DEHB benzeri alt grup ve toplam puan ortalamaları kaygı bozukluğu grubunda anlamlı olarak yüksek bulundu. KASİ bilişsel empati alt boyutu puanı kaygı bozukluğu grubunda anlamlı olarak daha düşüktü. SİFTA alt test ve toplam puan ortalamaları bakımından iki grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Üç grup üzerinden yapılan analizlerde SİFTA sonucunda sadece kaygı bozukluğu olan grupta kızgın ifade hata puanlarının fazla olduğu saptandı. KASİ duygusal, bilişsel, toplam puan ve Griffith toplam puan ortalaması sadece kaygı bozukluğu olan grupta en düşük; kaygı bozukluğu ve davranış problemlerinin birlikte olduğu grupta en yüksek bulundu, gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı. SCÖ tüm alt grup ve toplam puan ortalamaları üç grup arasında benzerdi. Kaygı bozukluğuna grubunda ÇDDÖ ile ölçülen internalizan problemlerle ilişkili parametrelerin yüksek çıkması tanı ile uyumlu olup beklenilen bir sonuçtur. Sadece kaygı bozukluğu olan grupta kızgın ifadeleri tanımakta güçlük bulunması, kaygı düzeyi yüksek olan bireylerin tehdit ipuçlarından kaçmaya eğilimli olmasıyla ilişkili düşünülebilir. Kaygı bozukluğuna davranış problemi eklenmesi ile kızgın ifadeyi tanımaktaki güçlüğün azaldığı görülmüştür. Kaygılı bireyler, sosyal ortamlarda inhibe davranışları nedeniyle diğer bireylerin düşünce ve duygularını anlamak için daha az çaba harcayabilirler, bu durum da empati puanlarının düşük çıkmasına neden olmuş olabilir. Dahası, eşik altı düzeyde davranış problemlerinin kaygı bozukluğuna eşlik etmesinin, bireylerdeki inhibe sosyal davranışları azaltarak, empati becerisinin artmasına katkıda bulunabileceği şeklinde yorumlanabilir.
Özet (Çeviri)
Anxiety disorders are one of the most common problems of child and adolescent psychiatry. Almost 10% of young people meet the criteria of anxiety disorder. Individuals experiencing anxiety disorders have been found to have more negative interpersonal relationships and to engage in more interpersonal anger-related behaviors. It has been suggested that the high level of social anxiety, the lack of empathy skills, and the fear of negative evaluation may be related to the increase in relational aggression. Moreover, it has been suggested that high levels of empathy can predict lower levels of relational aggression. The lack of information processing can increase the anxiety by disrupting the ability to read personal threats and safety signals. It is well-known that children and adolescents with anxiety disorder lack facial emotion recognition skills and that individuals with behavioral problems lack empathy skills and have difficulties in recognizing emotional expressions. However, information is lacking about how empathy and facial emotional recognition skills are affected when anxiety disorders and behavior problems coincide. In this study, we aimed to evaluate to what extend the empathy and facial emotional recognition skills are affected when behavioral problems co-occur in adolescents with anxiety disorders and to compare the results with those of healthy controls. According to DSM-5 criteria, 58 adolescents with anxiety disorder between the ages of 11 and 17 constituted the anxiety disorder group. Age and sex matched, 29 adolescents, without any psychiatric diagnosis, constituted the control group. Psychiatric evaluation and establishment of diagnoses were conducted by a semi-structured interview Kiddie-schedule for affective disorders and schizophrenia-present and lifetime version (K-SADS-PL). Diagnoses that could not be detected with K-SADS-PL, were evaluated by the researcher with a clinical psychiatric interview based on DSM-5. The Sociodemographic form, Childhood Behavior Checklist (CBCL), Social Responsiveness Scale (SRS), Griffith Empathy Measure, Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ) and Child and adolescent KA-Sİ empathic tendency scale were used and Diagnostic analysis of nonverbal accuracy (DANVA-2) was applied to the adolescents. The initial comparisons of data were based on two groups, namely anxiety disorder and control group. Second group of analyses were conducted between three groups; anxiety-only group, anxiety disorder group with behavioral problems, and the control group. The individuals whose CBCL subscale scores of either delinquent behaviors and/or aggressive behavior were T≥55 were included in the group with behavior problems. The mean age of adolescents was 14.07 ± 2.13 years and girls constituted 58.6% of the groups. The most common diagnosis in the anxiety group was specific phobia. The analysis performed on the two groups revealed that, the mean scores of CBCL somatic complaints, anxiety/depression, subscale scores and thought problems and SDQ emotional and total difficulty scores, SRS social, ADHD-like subgroup and total score were significantly higher in the anxiety disorder group. KASI cognitive empathy subscale score was found to be significantly lower in the anxiety disorder group. There was no significant difference between the two groups in terms of subtests and total scores in DANVA-2. In the analyses performed on the three groups, there were more errors in the angry facial expressions in the anxiety-only group. Average KASI emotional, cognitive, total scores and Griffith total score were found to be the lowest in the anxiety-only group, whereas the highest scores were found in the anxiety disorder group with behavioral problems. The difference between groups was statistically significant. All SRS subgroup scores and the total score were found to be similar among the three groups. The higher scores on parameters related to internalizing problems, as measured by CBCL, in the anxiety disorder group was consistent with the diagnosis and was an expected finding. The difficulty in recognizing angry facial expressions in anxiety-only group was thought to be related to the tendency of individuals with high anxiety levels to avoid threat clues. With the addition of behavioral problems to anxiety disorders, the difficulty in recognition of angry facial expression was decreased. Anxious individuals, due to inhibited behaviors in social settings, might have spent less effort to understand the thoughts and feelings of other individuals, therefore it might have resulted in the low empathy scores. Additionally, it can be argued that the co-occurrence of sub-threshold behavioral problems with anxiety disorder, may contribute to improvement of empathy skills, by reducing inhibitory social behaviors in individuals. Keyword: Anxiety disorder, face emotion recognition, empathy, behavior problems, adolescent
Benzer Tezler
- Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısı olan hastalarda davranım bozukluğu belirtilerinin öngörücüleri
Predictors of behavioral disorder symptoms in patients with attention deficit hyperactivity disorder
HAVVANA HOROZCU SALTIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PsikiyatriHacettepe ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLŞAD FOTO ÖZDEMİR
- Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısı alan çocuklarda dissosiyatif ve diğer belirtilerin ilişkisi
The association of dissociative symptoms and others among children with attention deficiency and hiperactivity disorder
BETÜL GÜL ALIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
PsikiyatriAnkara ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA AYLA AYSEV
- Otizm spektrum bozukluğu hastalarının pandemi sürecindeki davranış ve semptom profilindeki değişime etkili faktörlerin incelenmesi
Investigation of factors affecting the change in the behavior and symptom profile of autism spectrum disorder patients during the pandemic process
FAİK AZİZOV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
PsikiyatriEge ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NAZLI BURCU ÖZBARAN
- Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan ergenlerde kronotipin klinik ve eştanı ile ilişkisi
The relation of chronotype with clinic and comorbidity in attention deficit hyperactivity disorder adolescents
EZGİ EYNALLI GÖK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriÇukurova ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGE METİN
- COVİD 19 pandemisi sosyal izolasyon döneminde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocukların belirti şiddet ve işlevselliklerindeki değişiklikler
Changes in the symptom strength and functionality of children with attention deficit and hyperactivity disorder during the COVİD 19 pandemic social isolation period
ÇAĞRI ÜNAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
PsikiyatriMarmara ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE BURCU ERDOĞDU