Otomobil radyatöründe TiO2 esaslı nanoakışkan kullanımının ısı transfer performansı üzerine etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect of TiO2 based nanofluid usage on heat transfer performance in automobile radiator
- Tez No: 521396
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM ATMACA
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Makine Mühendisliği, Mechanical Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Termodinamik Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 175
Özet
Bu tez çalışması kapsamında otomobil radyatörlerinde nanoakışkan kullanımının ısı transfer performansı üzerine etkisi araştırılmıştır. 4 farklı türde nanopartikül, nanoakışkanlarda kullanılmak üzere hazırlanmıştır; (i) saf TiO_2, (ii) %0.1 Ag katkılı TiO_2, (iii) %0.3 Ag katkılı TiO_2, (iv) %0.1 Cu katkılı TiO_2. İlgili nanopartiküller temel akışkan içerisine (hacimce 50:50 oranında etilen glikol – su çözeltisi) %0.3, 0.5, 1 ve 2 oranlarında eklenmiştir. Deneyler gerçek bir otomobil radyatörünün kullanıldığı ve uygulamadaki sistemlere mümkün olan en yakın şartlarda tasarlanmış bir düzenekte farklı debi değerleri (17, 19, 21, 23 ve 25 l/dk) için gerçekleştirilmiştir. İlgili debi değerlerine karşılık gelen Reynolds sayıları (Re); temel akışkan için 337 – 496 aralığında değişirken, nanoakışkanlar ise 370 – 830 aralığında değerler almıştır. Radyatörün hava tarafında ise 3500 m3/h'lik sabit debi (Re=930) ile çalışılmıştır. Deney düzeneğinde performansı test edilen akışkanların aynı şartlar altında karşılaştırılabilmesi için tüm deneyler yaklaşık 8.6 kW sabit ısıtıcı gücü ile yapılmıştır. Tez çalışmasının ana hedefi, otomobil radyatörlerinde kullanılan geleneksel soğutma sıvılarının yerine nanoakışkanlar kullanarak ısıl performansın arttırılmasıdır. Böyle bir çalışma gerçekleştirerek ulaşılmaya çalışılan fayda ise motor soğutma sistemlerinin boyutlarını küçülterek, daha hafif ve daha az yakıt tüketen araçlar geliştirilmesine katkı sağlamaktır. Böylece ulaşım endüstrisi gibi çok geniş bir kullanım alanına yönelik önemli bir iyileştirme yapılmış olacaktır. Bu hedefe yönelik olarak yapılan çalışmada, birçok yenilikçi yaklaşım ile hareket edilmiştir. Metal katkılanmış metal oksit yapıların saf hallerine kıyasla daha iyi veya tamamen farklı özellikler sergilediği bilinmektedir. Ancak Cu ve Ag gibi yüksek ısı iletim katsayısına sahip metallerin katkılandığı TiO_2 temelli nanoakışkanların hazırlanması ve bunların ısıl sistemlerde kullanılmasına dair bir çalışmaya literatürde rastlanmamıştır. Bu tip yeni tür nanoakışkanların, nanoakışkan kullanımının bile henüz çok yeni olduğu otomobil radyatörü model soğutma sisteminde denenmesi ve partikül özelliği – motor soğutma sistem parametreleri ilişkilerinin incelenmesi bütünüyle yeni, özgün ve kapsamlı bir çalışmadır. Nanoakışkanlar gerek içerdikleri nanopartiküller gerekse hazırlanma yöntemleri açısından birbirlerinden oldukça farklıdır. Dolayısıyla termofiziksel özelliklerin ampirik denklemler ile tespiti oldukça zordur ve önemli hatalara yol açar. Bu nedenle tez çalışması kapsamında özgün olarak hazırlanıp kullanılan tüm nanopartikül ve nanoakışkanların termofiziksel özellikleri, sıcaklığa bağlı değişimleri de göz önünde bulundurularak deneysel ölçümler ile tespit edilmiş, hesaplarda hassas şekilde kullanılmış ve literatüre kazandırılmıştır. Nanoakışkanlar hazırlanırken kararlılık sağlamak amacıyla ek kimyasallar kullanılmamıştır. Çünkü süspansiyon içerisine eklenen her yeni kimyasal, karışıma başka özellikler kazandırarak incelenmek istenen nanoakışkanı sadelikten uzaklaştırmaktadır. Bu yönleriyle mevcut tez çalışması, literatürde karşılaşılan çalışmaların büyük bir çoğunluğundan ayrılmaktadır. Çalışmanın sonuçları hem deneysel hem de teorik analizler ile değerlendirilmiştir. Deneysel sonuçlara göre konsantrasyon artışına bağlı olarak ısıl iletkenliğinde net bir değişim gözlenen grup %0.3 Ag katkılı nanoakışkanlar olmuştur. İlgili nanoakışkanlarda nanopartikül konsantrasyonu arttıkça, logaritmik ortalama sıcaklık farkı düşmüş, toplam ısı transfer katsayısı artmıştır. En büyük artış, %1 ve %2 konsantrasyona sahip akışkanlarda sırasıyla %5.615 ve %11.094 olarak tespit edilmiştir. Isı transferindeki artışı basınç kayıpları ile bir arada değerlendiren performans analizinin sonuçlarına göre, deneysel performans faktörünün 1'den büyük olduğu (η>1) akışkanlar, aynı akışkanlar olmuştur. Uygulamada yaşanan problemlerin çözülmesi halinde nanoakışkanların ulaşabilecekleri maksimum potansiyelin tespiti amacıyla teorik analizler gerçekleştirilmiştir. Akışkanları termofiziksel özellikleri temelinde kıyaslayan Mouromtseff sayısına göre, 13 nanoakışkanın tamamının, temel akışkandan daha iyi olduğu sonucuna varılmıştır. Bu potansiyel en düşükten en yükseğe doğru olmak üzere saf TiO_2'den % 0.1 ve %0.3 katkılı akışkanlara doğru sıralanmaktadır. Ag katkısının sentezlenen nanopartiküllerin ısı transfer özelliklerini iyileştirmede en başarılı olduğu ve katkı oranı arttıkça sağlanan faydanın arttığını söylemek mümkündür. Akışkanların ısıl iletkenlik ölçümleri de bu sonuçları destekler niteliktedir. Teorik analiz sonuçlarına göre taşınım katsayısındaki artışlar %0.3 Ag katkılı %1 ve %2'lik nanoakışkanlarda sırasıyla %26.15 ve %27.72 olarak tespit edilmiştir.
Özet (Çeviri)
In the context of this thesis, effects of using nanofluids on heat transfer performance in automobile radiators was investigated. 4 different types of nanoparticles were prepared to be used in nanofluids; (i) pure TiO_2, (ii) TiO_2 doped with 0.1% Ag, (iii) TiO_2 doped with 0.3% Ag, (iv) TiO_2 doped with 0.1% Cu. These nanoparticles added into base-fluid (50:50 ethylene glycol – water mixture by volume) with ratios of 0.3, 0.5, 1 and 2%. The experiments were carried out for different flow rates (17, 19, 21, 23 and 25 l/min) in an experimental setup where a real automobile radiator was used and specifically designed to simulate the real – environment as best as it could. With the given flow rates, Reynolds number (Re) were calculated for base-fluid and nanofluids and found to be varying from 337 to 496 (base fluid) and from 370 to 830 (nanofluids). Air side of the radiator had constant air flow rate (V ̇=3500 m^3/h,Re=930). To compare heat transfer performance of each nanofluid under same conditions, all experiments were conducted with a constant power heat source (8.6 kW). The main goal of this thesis is to substitute the traditional cooling fluids that are used in automobile radiators with nanofluids to increase thermal performance. The benefit of this study is to contribute to the development of an automobile with lesser weight and thus lesser fuel consumption due to the downsizing of its cooling system. In a broader scope, outcomes of this thesis will aid to transportation industry. To achieve this goal, several innovative approaches were taken. It is known that metal oxides doped with another metal show completely different and sometimes better characteristics when compared to their pure forms. However, literature is in absence of studies that are focused on preparation of nanofluids based on TiO_2 doped with metals with high heat transfer coefficient such as Cu and Ag and usage of these nanofluids in cooling systems. Applications of new types of nanofluids in model engine cooling system (automobile radiator) where even the usage of nanofluids are innovative, investigation of relationship between particle features and engine cooling system parameters ensures this thesis to be innovative, unique and comprehensive. Each nanofluid is different than the other one. This is can be due to their nanoparticle composition or their chosen preparation method. Thus, it is difficult to calculate their thermophysical properties with empirical equations and this often leads to serious errors. Due to this threat, thermophysical properties of nanofluids and nanoparticles that prepared and used in context of this thesis are calculated from experimental observations while considering changes in the temperature and used for precise calculations and presented to the scientific community. In the process of preparation of nanofluids, no additional chemicals are used to increase stability. As any chemical that is used adds a new feature to the mixture departs nanofluids from simplicity. With all these aspects, this thesis is different than the majority of the literature. Results of this study evaluated as both experimentally and theoretically. According to experimental results a net change was observed in thermal conductivity of 0.3% Ag doped nanofluids. Increase in nanoparticle concentration of nanofluids decreased the log mean temperature difference and total heat transfer coefficient is increased. The highest increase for nanofluids with concentrations of 1% and 2% was found to be 5.615% and 11.094%, respectively. According to the results of performance analysis where increase in heat transfer and pressure losses are considered together, same nanofluids also fulfill η>1 condition (i.e. performance factor) experimentally. Theoretical analyses were conducted to deduce the maximum potential of nanofluids in the absence of operational problems. According to Mouromtseff number where nanofluids are compared on thermophysical property basis, all 13 nanofluids are determined to be better than the base-fluid. This potential can be order ascendingly from pure TiO_2 to 0.1% doped nanofluids and to 0.3% doped nanofluids. It is safe to say that doping with Ag improves heat transfer features of nanoparticles, and this improvement is consistent with increase in doping amount. Measured thermal conductivity of nanofluids also support these results. According to the results of the theoretical analysis, increase in convective heat transfer coefficient were determined to be 26.15% and 27.72% for 0.3% Ag doped nanofluids with concentration of 1% and 2%, respectively.
Benzer Tezler
- Improving car radiator performance by using TiO2-water nanofluid
TiO2-su nanoakışkan kullanarak araba radyatör performansının geliştirilmesi
SIRAJ ALI AHMED
Doktora
İngilizce
2019
EnerjiKarabük ÜniversitesiEnerji Sistemleri Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ÖZKAYMAK
- Bir otomobil radyatöründe farklı oranlarda su-etilen glikol karışımının kullanımının ısı transfer performansına etkisinin deneysel olarak incelenmesi
Experimental investigation of the effect of use of water-ethylene glycol mixture on different ratios in a car radiator on heat transfer performance
BAHADIR GEMİCİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Makine MühendisliğiKırıkkale ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TOLGA DEMİRCAN
- Nano akışkanların otomobil radyatörlerinde ısı transferi ve basınç kayıplarına etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect of nano fluids on heat transfer and pressure losses in car radiators
HARUN ÇİFCİ
Doktora
Türkçe
2023
Makine MühendisliğiHarran ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. REFET KARADAĞ
- Grafen tabanlı nanoakışkan kullanılan araç radyatöründe ekserji analizi
Exergy analysis by used graphen based nanofluid in car radiator
CİHAN ZEKİ UYGUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
EnerjiSivas Cumhuriyet ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FERHAT KILINÇ
- Düz tüplü otomobil radyatörlerinde ısı transferinin modellenmesi ve çeşitli motor soğutma sıvıları için deneysel doğrulaması
Modelling heat transfer in flat tube automobile radiators and experimental verification for various engine coolants
AHMET GÜNDEM
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Otomotiv MühendisliğiKocaeli ÜniversitesiOtomotiv Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT HOŞÖZ