Geri Dön

Knowledge management and knowledge transfer in public-private partnerships

Kamu-özel işbirliği projelerinde bilgi yönetimi ve bilgi transferi

PDF İndir

  1. Tez No: 528836
  2. Yazar: FATMA ŞEYMA EROĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ ARTAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Yapı İşletmesi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 149

Özet

Kamu-Özel İşbirlikleri, kamunun ihtiyaç duyduğu altyapı yatırımlarının ve hizmetlerinin karşılanmasında tüm dünyada yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Model başlangıçta yalnızca yatırımlar için gerekli olan finansmanın sağlanması için kullanılırken, günümüzde devletler özel sektörün yatırım ve işletme alanlarındaki verimliliğinden faydalanmak amacıyla kamu-özel işbirliği modelini kullanabilmektedir. Teknoloji alanında meydana gelen gelişmeler, nüfus artışı gibi faktörlerin de devreye girmesiyle büyük altyapı yatırımlarına olan ihtiyaç artmış, bunun sonucunda da sahip olduğu kısıtlı kaynaklarla toplumun hizmet ihtiyacını karşılamaya çalışan devletler özel sektörün sermaye ve teknolojik birikiminden faydalanmak durumunda kalmıştır. Kamu ve özel sektör arasındaki işbirliğini öngören model için literatürde farklı yaklaşımlar ve tanımlamalar yapılmıştır. Kalkınma Bakanlığı tarafından 2017 yılında yayınlanmış olan rapora göre kamu-özel işbirliği;“bir sözleşmeye dayalı olarak, yatırım ve hizmetlerin, projeye yönelik maliyet, risk ve getirilerinin, kamu sektörü ve özel sektör arasında paylaşılması yoluyla gerçekleştirilmesi”olarak tanımlanmaktadır. Türkiye gibi gelişmekte olan ülkeler ise özel sermayeyi altyapı hizmetlerinin geliştirilmesi amacıyla kamu-özel işbirliği modelini benimsemişlerdir. Kamu-özel işbirliği ülkemizde genel olarak yap-işlet-devret modeliyle uygulanmaktadır. Kamu ve özel sektörün ortaklığı sayesinde 1984 yılından beri karayolu, havalimanı, hastane, köprü, hidroelektrik santral, liman gibi birçok proje hayata geçirilmiştir (Kalkınma Bakanlığı, 2017). Türkiye'deki kamu-özel işbirliği hukuki altyapısı yap-işlet-devret, yap-işlet, işletme hakki devri ve yap-kirala olmak üzere yalnızca dört modelin kullanıma olanak sağlamaktadır. Bilgi çağını yaşadığımız bu günlerde, birçok firma rekabet üstünlüğü sağlamak amacıyla bilgi yönetimi kavramını önemsemeye başlamıştır. Bilgiyi elde edebilen, yeni bilgi üretebilen ve firma kültürüne adapte edebilen firmalar büyük avantaj sağlayabilmektedir. İnşaat sektöründe her projenin birbirinden farklı ve özel olması, birçok farklı disiplinden insanın bir arada çalışmasını gerektiren bir sektördür. Bu da bilgi yönetimi kavramının inşaat sektörü için de gündeme gelmesine sebep olmaktadır. Kamu-özel işbirliği ise inşaat sürecinin de içinde yer aldığı oldukça karmaşık bir yapıya sahip ve birçok farklı organizasyonun bir arada çalışmasını gerektiren bir hizmet modelidir. Fizibilite sürecinden işletme dönemine hatta tesisin ya da hizmetin kamuya devredilmesi sürecine kadar; kamu, özel ve bunların yanında hukuk, finans, işletme gibi sektör paydaşlarının bir arada çalışmasını gerektiren bir yapıdır. Kalkınma Bakanlığı envanterine göre, son 20 yılda Türkiye'de farklı bakanlıklar tarafından 225 altyapı projesi kamu-özel işbirliği modeliyle hayata geçirilmiştir. Bu da projelerin hazırlık aşamasından itibaren; ihale, sözleşme, finansman, inşaat, işletme gibi tüm fazlar için büyük bir bilgi birikiminin ve deneyimin elde edildiğinin en büyük göstergesidir. Fakat kazanılan bu tecrübelerin farklı bakanlıklar ve kamu otoriteleri arasında paylaşılmasında problemler yaşandığını göstermektedir. Bu da mevcut olan bilginin yönetilmesi ve de projeler arasında bu bilgilerin transfer edilmesi konusunu ortaya çıkarmaktadır. Ayrıca elde edilen bu tecrübelerin doğru bir şekilde aktarılması oldukça dağınık halde olan kamu-özel işbirliği mevzuatının çerçeve bir kanun altında toplanmasında da büyük oranda etkili olacağı öngörülmektedir. Bu çalışmanın amacı; oldukça karmaşık bir sözleşme yapısına sahip olan ve çok fazla organizasyonun projeyi hayata geçirmek amacıyla bir arada bulunduğu kamu-özel işbirliği modelinde bilgi yönetimi ve bilgi transferinin ülkemizdeki hâlihazır uygulamalarını beraberinde de kullanılan sistemleri incelemektir. Bu kapsamda öncelikli olarak ayrıntılı bir literatür taraması yapılmış, ardından da bu literatür çalışması ışığında hazırlanan anketle kamu-özel işbirliği sektöründeki uzmanların görüşleri alınmıştır. Daha sonrasında da kamu-özel işbirliği projelerinde aktif olarak yer almış deneyimli uzmanlarla yapılan görüşmeler ile ülkemizdeki mevcut durum gözlenmeye çalışılmış, eksikliklerin giderilmesi adına kişilerin görüşleri alınmıştır. Altı bölümden oluşan bu çalışmanın amacı (1) kamu-özel işbirliği alanında bilgi yönetimi ve bilgi transferi gerektiren önemli konuların belirlemek, (2) bilgi transferi sürecini engelleyici ve destekleyici faktörlerin belirlemek, (3) organizasyonların hâlihazırda kullanılmakta oldukları bilgi transferi araçlarını ve bu araçların verimliliklerini saptamak ve (4) organizasyonların bilgi yönetimi ve transferi alanındaki yetkinliklerini belirlemektir. Çalışmanın birinci bölümünde; incelenen konuya ilişkin detaylı bir açıklama yapılmıştır. Ardından da tezin amacı ve yöntemi açıklanmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde kamu-özel işbirliği modeline ilişkin literatürde olan farklı tanımlamamalara yer verilmiş, daha sonrasında da sıklıkla kullanılan kamu-özel işbirliği çeşitleri açıklanmıştır. Ardından da dünyadaki ve Türkiye'deki kamu-özel işbirliği uygulamalarına ilişkin sayısal bilgiler ile ülkemizdeki konuya ilişkin yasalar verilmiştir. Bu bölümün son kısmında ise kamu-özel işbirliği projeleri uygulamalarına ilişkin bir takım zorluklar açıklanmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümünde bilgi ve bilgiye ilişkin kavramlar hakkında tanımlamalar yapılmış, ardından da bilgi türleri ve aralarındaki dönüşümü açıklayan model açıklanmıştır. Daha sonrasında bilgi yönetimi ve transferi, bilgi yönetimi teknikleri ve teknolojileri hakkında bilgi verilmiştir. Ardından da kamu-özel işbirliği projeleri için bilgi yönetimi ve bilgi transferi açıklanmış, ülkemizde bu alanda yapılan girişimlere değinilmiştir. Çalışmanın dördüncü bölümünde hazırlanan anket çalışmasına ilişkin detaylar verilmiş ve elde edilen sonuçlara göre analizler yapılmıştır. Sonrasında da kamu-özel işbirliği alanında aktif olarak görev almış kamu ve özel sektör çalışanları ile bu alanda danışmanlık hizmeti veren kimselerin görüşleri özetlenmiştir. Beşinci bölümde anket ve görüşmeye ilişkin sonuçlar değerlendirilmiş ve bulgular sıralanmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise çalışmaya ilişkin sonuçlar özetlenmiş olup, ileride yapılacak çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca kamu-özel işbirliği projelerinde yer alan organizasyonlar için de bazı öneriler sunulmuştur.

Özet (Çeviri)

Recent decades, public-private partnership procurement method has gained great attention from governments to satisfy the increasing demand for public infrastructure and services. Various countries have embraced PPP for different reasons such as fiscal constraints, inefficient public services, and the pressure of infrastructure demands. Governments also have adopted the PPP model, especially in developing countries like Turkey, with the purpose of using private capital to improve infrastructure services. PPP method was first introduced in Turkey, in 1984 and since then it has usually been used in the guise of the BOT model. Since then, 225 infrastructure projects have been realized in Turkey, with the collaboration of public and private sector to deliver roads, airports, hospitals, bridges, ports and so on (Ministry of Development, 2017) using four types of PPP as BOT, BO, BLT, and TOR. Public and private sectors collaborate during the different phases of the project that requires the expertise of both parties including lenders, construction contractors, governmental authority, facility management contractors and so forth. Knowledge management and knowledge transfer themes emerge due to this complex nature of the method. Because an average PPP lasts for 25 years and the consequences of any fault due to the lack of knowledge can be costly for both parties. Despite the realized high number of PPP projects in Turkey, it is a considerable problem to transfer the gained knowledge between projects. This study aims to determine (1) important issues requiring knowledge management and transfer in PPP projects, (2) the barriers and enablers of knowledge transfer processes in PPP projects, (3) current KT tools used in the industry and the efficiency of KT tools and (4) public and private organizations' competency for knowledge management and knowledge transfer in PPP projects This study consists of six chapters. In the first chapter, the study has been introduced. Then aim and the methodology have been explained. In the second chapter, public-private partnership model definitions have been given from the view of several institutions and academicians. After that, PPP types, the implementation of the model in the world and Turkey have been summarized. Subsequently, the legal framework of the model has been written, and some challenges of the model have been explained. In the third chapter, knowledge hierarchy and types of knowledge have been explained. Then, the types of knowledge, knowledge creation theory, knowledge mapping, knowledge management and tools, knowledge transfer have been defined. After that, KM and KT in PPP projects have been detailed. At the end of the chapter, attempts for KT in Turkey were given. In the fourth chapter, current practices of KM and KT in PPP in Turkey have been detailed with the results of a questionnaire survey. Then, the interviews with the experts of the sector have been shared. In the fifth chapter, the results of the survey have been evaluated, and the findings were presented. In the sixth chapter, conclusions and recommendations are presented.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    593687

    Kamu özel işbirliği projelerinde üst hakkı: Şehir Hastanesi örneği

    Construction right in public private partnershi̇ps projects: The City Hospital sample

    İLKAY SİNEM KUBİLAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HukukAnkara Üniversitesi

    Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞEBNEM AKİPEK ÖCAL

  2. Tez No

    878612

    Yap-işlet-devret modeli inşaat projelerinde eş zamanlı gecikmeler: Türkiye'den bir vaka analizi

    Concurrent delays in build-operate-transfer model construction projects: A case study from Turkey

    ÇAĞDAŞ ÇOLAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA PINAR ÇAKMAK

  3. Tez No

    66711

    Gelişmekte olan ülkelerde teknoloji politikalarının belirlenmesi ve Türkiye'deki durum

    Technology policies in developing countries and the situatiın in Turkey

    MEHPARE BARIŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mühendislik Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TUFAN V. KOÇ

  4. Tez No

    458870

    Kentsel planlama sürecinde mülkiyet haklarının değerlendirilmesinde kullanılabilecek bir uygulama aracı önerisi

    An implementation tool proposal that can be used in assessment of property rights in urban planning process

    NALAN ÖZBİLEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURAN ZEREN GÜLERSOY

  5. Tez No

    87057

    Enflasyonist ortamda hayat sigorta işletmelerinde yatırımlar ve kar payı hesaplanması

    Başlık çevirisi yok

    B. MÜGE BERKOL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    SigortacılıkMarmara Üniversitesi

    Sigortacılık Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SAADET TANTAN

Geri Dön