Geri Dön

II. Abdülhamid Dönemi eğitim politikası bağlamında yabancı okulların konumu

The status of foreign schools within the context of II. Abdülhamid Period education policy

  1. Tez No: 529957
  2. Yazar: TOLGA OKTAY
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ SEDA TAŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Tarih, History
  6. Anahtar Kelimeler: Ottoman Empire, II. Abdülhamid, Education, Foreign Schools, Modernization
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 156

Özet

Yabancı okulların II. Abdülhamid dönemindeki varlığının özel olarak önem arz etmesinin kuşkusuz birçok sebebi vardır. Varlıkları çok eski tarihlere dayanan bu okullar, II. Abdülhamid döneminde en önemli sorunlar arasında yer almıştır. Çünkü yabancı okullar bu dönemde, Osmanlı eğitim politikasının rotasını yönlendirmede doğrudan etki sahibi olmuşlardır. 1869 tarihli Maarif-i Umumiye Nizamnamesinin yayınlanmasına kadar yabancı okulların varlığını ve faaliyetlerini düzenleyen kararlar alınmamıştır. Yabancı okulların sayısının artması, bu okullarda misyonerlik faaliyetlerinin yürütülmesinin yanı sıra devlete ve hükümete karşı tepki kitleleri oluşturulması gibi nedenler artık bu okullar üzerinde bir düzenleme yapılmasını zorunlu kılmıştır. Fakat asıl sorun, nizamnamenin aldığı kararların bu gidişatı engelleyememesidir. 1869 tarihli Maarif-i Umumiye Nizamnamesi II. Abdülhamid devrinin sonuna kadar ufak tefek değişiklikler ile yürürlükte kalmasına rağmen tam olarak uygulanamamıştır. Bir nizamname ile yabancı okulların faaliyetlerinin ortadan kalkmayacağının anlaşılması ile II. Abdülhamid karşı propaganda unsurları oluşturmuştur. Yabancı okullara karşı talebi azaltmak için Müslüman okulların sayısını ve niteliğini artırma çalışmaları yapılmıştır. Teftiş işlerini hızlandırarak zararlı faaliyetlerin önü alınmak istenmiştir. Yabancı okullara olan talebi azaltmak için Müslümanlar dışında gayrimüslimlerde Osmanlı okullarına kabul edilmeye başlanmıştır. Böylece ilköğretimden sonra Müslümanlar ve gayrimüslimler ortak eğitim sistemine entegre edilmeye çalışılmıştır. Devlet, kendi ideolojik rotasından ayrılmayan bireyler yetiştirmek için eğitim üzerinden herkesi denetim altında tutma politikası takip etmek istemiştir. Anahtar Kelimler: Osmanlı İmparatorluğu, II. Abdülhamid, Eğitim, Yabancı Okullar, Modernleşme.

Özet (Çeviri)

There are undoubtedly many reasons for the existence of foreign schools in the II. Abdulhamid era. These schools, whose existence dates back a long time, were the most important problem in the II. Abdulhamid era because of the fact that foreign schools had a direct influence on the direction of the Ottoman Empire's educational policy in this era. Until the publication of the 1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesi, decision cornerning the foreign schools' existences and activities wasn't taken. Reasons such as the increase in the number of foreign schools, missionary activities of these schools and their activities that aim to create reaction masses against the state and the government made it necessary to for a new arrangement for these schools. But the main problem was that the decisions taken by the regulation of 1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesi couldn't prevent this. Although 1869 Maarif- i Umumiye Nizamnamesi remained in effect with minor changes until the end of the reign II. Abdülhamid, it was not fully implemented. II. Abdülhamid formed propaganda elements against him because of the understanding that the activities of foreign schools wouldn't be eliminated with a regulation. In order to reduce the demand for foreign schools, efforts had been made to increase the number and quality of Muslim schools. It was aimed to accelerate the inspections and prevent harmful activities. In order to reduce the demand for foreign schools, non-Muslims were accepted to the Ottoman schools besides Muslims. Thus, after primary education, Muslims and non-Muslims were tried to be integrated into the common education system. The state wanted to continue a policy of controlling everyone through education that aimed to train individuals in such a way that these people would follow the state's ideological route.

Benzer Tezler

  1. Osmanlı'nın son döneminde ve Erken Cumhuriyet döneminde eğitim politikaları bağlamında Talas Amerikan Koleji

    Talas American College in the context of education policies in the Late Ottoman and Early Republican period

    ÖZGÜR SANDALYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimMardin Artuklu Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ CANER YELBAŞI

  2. II. Meşrutiyet döneminde Bağdat'ta Osmanlı idaresi (1908-1917)

    Ottoman administration in Baghdad during the Second Constitutional era (1908-1917)

    EMİNE ŞAHİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Tarihİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET MERT SUNAR

    DOÇ. DR. BURCU KURT

  3. İttihat ve Terakki dönemi vatandaşlık eğitimi politikaları ve uygulamalarının değerlendirilmesi

    Evaluation of citizenship education policies and practices in the period of the Committee of Union and Progress

    HATİCE ADAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimNevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi

    Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ MEYDAN

  4. İstanbul'da Ermeni siyasi faaliyetleri (1876-1909)

    Poitical movements of Armenian (1876-1909)

    FATMA ŞİMŞEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    TarihAkdeniz Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSRAFİL KURTCEPHE

  5. Maarif Gazetesinin (51-60. sayıları) transkripti ve değerlendirilmesi

    Transcript and evaluation of Maarif Newspaper (Issues 51-60)

    ZEYNEP ÇULUN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    TarihBingöl Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMZA ALTIN