Geri Dön

Diyabetik hastalarda sessiz myokardiyal iskemi sıklığının saptanmasında egzersiz elektrokardiyogram ve talyumlu myokard perfüzyon sintigrafisinin karşılaştırılması

Comparison of exercise electrocardiography and thallium myocardial perfusion scintigraphy for determining the frequency of silent myocardial ischemia in diabetic patients

  1. Tez No: 542115
  2. Yazar: FATMA DİLEK DELLAL
  3. Danışmanlar: ÖĞR. GÖR. BURHAN BEDİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Kardiyoloji, Endocrinology and Metabolic Diseases, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

DM'un ateroskleroza bağlı olarak gelişen ve önde gelen kronik makrovasküler komplikasyonu olan koroner arter hastalığı, DM'un ve DM sonucu ölümlerin temel sebebidir. KAH riski, normal nüfusla karşılaştırıldığında DM hastalarında daha fazla görülmektedir. Dahası KAH'nın prognozu, DM olmayanlara nazaran diyabetiklerde daha kötüdür ve MI süreci diyabetiklerde kısa ve uzun dönemde daha yüksek ölüm oranı doğurduğu için daha ciddidir. Bu nedenle SMI'nin erken tanısı hastaların prognozu açısından çok önemlidir. Tip II DM'ta SMI sıklığı, normal populasyona göre daha fazladır. Bu vakalarda diyabetik kardiyonöropati nedeniyle göğüs ağrısı algılanamamaktadır. Daha öncesinde bilinen bir koroner arter hastalığı bulunmayan; efor veya istirahat dispnesi, nefes darlığı tanımlamayan 97 diyabetik hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyabet Polikliniği'nden takip edilen hastalardı. Hastaların 33'ü erkek, 64'ü kadındı; yaşları 38 ile 73 arasındaydı. Yaş ortalaması efor gurubunda 53,61±7,86 , talyum gurubunda 57,13±8,09 idi. Hastaların rastgele seçilen 44'üne eforlu EKG (treadmill test), 53'üne talyumlu myokard perfüzyon sintigrafisi yapıldı. Çalışmamızın amacı; diyabetik hastalarda SMI saptanmasında iki testin etkinliğini değerlendirmek ve birbiriyle kıyaslama yapmaktı. Efor testi uygulanan 44 hastanın 4'ünde, talyum sintigrafisi yapılan 53 hastanın 7'sinde test sonucu pozitif olarak bulundu. Test sonuçları pozitif olan vakalara SMI'nin doğrulanması için koroner anjiografi yapıldı. Koroner anjiografide KAH kriteri olarak herhangi bir koroner arterde %40 ve üzeri darlık saptaması koşulu benimsendi. Efor testi pozitif 4 hastanın 2'sinde, talyum sintigrafisi pozitif 7 hastanın 6'sında koroner anjiografi SMI ile uyumlu olarak saptandı. Koroner anjiografi neticesinde efor testi pozitif 1 hastaya stent, 1 hastaya CABG; talyum testi pozitif olan 1 hastaya stent, 2 hastaya PTCA ve stent, 3 hastaya CABG uygulandı. Efor testi pozitif olan 2, talyum testi pozitif olan 1 hastaya medikal tedavi önerildi. Buna göre çalışmamızda noninvaziv testlerle (efor ve talyum) saptanan SMI sıklığı sırasıyla; efor testi yapılan grupta %9,1 , talyum sintigrafisi yapılan grupta %13,2 , tüm hastalar beraber ele alındığında %11,3'tür. Koroner anjiografik olarak doğrulanan SMI sıklığı sırasıyla; %4,5 , %11,3 , %8,2'dir. Buna 88 göre efor testinin yalancı pozitiflik oranı % 50,0 , talyum sintigrafisinin ise %14,3 ; efor testinin pozitif prediktif değeri %50,0 iken talyum sintigrafisininki %85,7'dir. Hastalar talyum testi negatif ve pozitif olanlar, efor testi negatif ve pozitif olanlar, noninvaziv testlerle (efor ve talyum gurubu hastalar bir arada) pozitif ve negatif sonuç saptananlar, koroner anjiografik olarak SMI olduğu doğrulanan ve SMI olmadığı tespit edilenler olarak kendi içinde kıyaslandı. Karşılaştırılan hiçbir gurupta SMI ile cinsiyet, aile öyküsü, sigara öyküsü ve hipertansiyon sıklığı; yaş, boy, kilo, BMİ, diyabet süresi, HbA1c, AKŞ, Total kolesterol, trigliserid ve kreatinin ortalamaları arasında bir ilişki gösterilemedi (p< 0,05). Fakat talyum grubunda OAD+insülin kullanımı sıklığı, yaş ve üre değeri ortalaması; efor grubuna göre belirgin derecede yüksekti (p > 0,05). Sonuç olarak SMI tanısı için efor testi ve talyumlu myokard perfüzyon sintigrafisinin birbirlerine istatistiksel olarak üstünlüklerini saptayamadık. Bu durumda kolay ulaşılabilen ve maliyeti düşük olan egzersiz EKG testinin SMI saptanması için daha mantıklı bir seçenek olduğu düşünülebilir. Ancak sayısal olarak bakıldığında talyum sintigrafisiyle daha fazla hastaya SMI tanısı koyabildik ve talyum testinin pozitif prediktif değerini efor testine göre çok daha yüksek bulduk. Hasta sayısı arttırıldığında talyum sintigrafisinin efor testine göre istatistiksel olarak ta üstün olduğunun görülebileceği kanaatindeyiz. Çalışmamıza göre KAH'nın herhangi bir faktörle ilişkisi bulunmamaktadır; ancak hasta sayısı arttırıldığında literatürle uyumlu bulguların elde edilebileceği kanaatindeyiz.

Özet (Çeviri)

The coronary artery diseases, that is the well known macrovascular complication of DM developing in association with the atherosclerosis, is the primary cause for DM and the deaths associated with DM. It is more common in the DM patients. Furthermore, the prognosis of KAH is worse in diabetics, when compared to the patients without DM, and MI process is more serious in diabetics because it causes high mortalities in the short and long term. Because of that, early diagnosis of SMI is important as for the prognosis of patients. In these cases, breast pain due to diabetic cardioneuropathy is not perceived. 97 diabetic patients, who had no known coronary artery diseases, or no defined rest dyspnea or dyspnea were included in the study. The patients were followed in the Istanbul Training and Research Hospital Diabetes Policlinics. 33 of the patients were male, 64 were female, between the ages 38 and 73. The average age was 53,61±7,86 in the effort group, 57,13±8,09 in the Thallium group. 44 patients, who were arbitrarily chosen, were subjected to EKG (treadmill test), 53 were subjected to thallium myocardial perfusion scintigraphy. The purpose of this study was to assess the efficiency of the two tests in diabetic patients and compare the tests with each other. 4 of the 44 patients subjected to effort tests, and 7 of the 53 patients subjected to thallium scintigraphy revealed positive test results. The patients whose test results were positive, were administered coronary angiography so that SMI was verified. In the coronary angiography, determination of 40% or over constriction in a coronary artery was assumed as a requirement for KAH criteria. 2 of the 4 patients with positive effort test, thallium scintigrapy was positive, and 6 of the 7 patients with positive thallium scintigraphy revealed SMI compliant coronary angiography. After coronary angiography, 1 patient with positive effort test was applied a stent, 1 patient was applied CABG, 1 patient with positive thallium test was recommended a medical treatment. Accordingly, in our study, the SMI frequency determined by non-invasive tests (effort, thallium) was 9.1% in the group subjected to effort test, 13.2% in the group subjected to thallium scintigraphy, and 11.3% considering all patients together. The SMI frequency that could be verified by coronary angiography is 4.5%, 11.3% 90 and 8.2% respectively. Hence, the false positiveness ratio of the effort test is 50.0% while that of the thallium scintigraphy is 14.3%, the positive predictive value of the effort test is 50.0%, and that of the thallium scintigraphy is 85.7% The patients were compared in such classifications as having negative or positive effort tests, the ones found positive or negative through noninvasive tests (effort and thallium group patients together), the ones which are verified to be or not to be SMI by coronary angiography. In none of the compared group, a relation was found between SMI and sex, family history, smoking history, hypertension frequency, age, height, weight, BMI, diabetes period, HbA1c, AKS, Total Cholesterol, triglyceride and creatinine averages (p0,.05). As a result, we could not determine the statistical superiority of the effort test to thallium myocardial perfusion scintigraphy for the purpose of SMI diagnosis. In such a case, the easily available and cost effective ECG test could be considered as a better choice for SMI verification. But from the numerical point of view, we could be able to diagnose more patients with SMI using thallium scintigraphy and found much higher positive predictive value of the thallium test in comparison to the effort test. When the number of patients have been increased, we have very much to believe that thallium scintigraphy could be seen superior to the effort test from statistical point. According to our study, KAH does not have a relation with any factor, but when the number of patients have been increased, we think that, literature compliant findings could be obtained.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    24601

    Tıp I diabetes mellituslu hastalarda sessiz miyokardiyal iskemi araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    AYDIN TÜRKMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

  2. Tez No

    712878

    Diyabetik hastalarda sessiz miyokardiyal iskeminın egzersiz elektrokardiyografisi ile araştırılması

    Research of diabetic patients who have myocardial silent i̇schema with exersiz ECG

    MOHAMMAD TOIB AMERI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Göğüs Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZERRİN YİĞİT

  3. Tez No

    32524

    İnsüline bağımlı olmayan Diabetes Mellitus'lu hastalarda diabetik nöropati tanısında isoproterenol uygulamasının değeri.

    The Value of the administration of isoproterenol in the diagnosis of diabetic neuropathy in patients with Non-Insulin Dependent Diabetes Mellitus (NIDDM).

    EYYÜP KENAN ÖZOK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATA

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET DANACI

  4. Tez No

    142087

    Tip 2 diyabetes mellituslu asemptomatik hastalarda sessiz miyokard iskemisinin tespitinde Tc-99m MIBI miyokard perfüzyon spect'in tanı değeri

    The diagnostic value of Tc-99 m MIBI myocard perfusion spect in the detection of silent myocardial ischemia in the patients with asymptomatic type 2 diabetes mellitus

    COŞKUN AK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Radyoloji ve Nükleer TıpAtatürk Üniversitesi

    Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ALİ ŞAHİN

  5. Tez No

    815032

    Tip 2 diyabetli hastalarda sessiz miyokard iskemisi taraması ve sessiz iskemi saptanan hastalarda kardiyovasküler risk faktörlerinin değerlendirilmesi

    Screening for silent myocardial ischemia in patients with type 2 diabetes and evaluation of cardiovascular risk factors in patients with silent ischemia

    MUHAMMED MASUM CANAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. RAHİME ÖZGÜR

Geri Dön