Turkey's foreign policy-making towards İsrael in the post cold war: A structural realist explanation
Soğuk savaş dönemi sonrası Türkiye'nin İsrail dış politikası: Yapısal realist bir yaklaşım
- Tez No: 570144
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İREM AŞKAR KARAKIR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 92
Özet
İsrail ile 1949 yılında ilk diplomatik ilişkilerin kurulmasından sonra geçen 40 yılda Türkiye İsrail ile ilişkilerini Soğuk Savaş nedeniyle temel seviyede tutmuştur. Genel olarak, iki ülke de Amerika yönlendirmesindeki Orta Doğu ülkeleri olmaları nedeniyle benzer bir profile sahip olmuşlardır. Ancak, 1990'lı yıllarda Amerika'nın da desteği ile ikili ilişkilerde yakınlaşma meydana gelmiştir. Hatta; bölgede Türkiye'ye karşı gelişen tehditler, Türkiye'yi güçlü bir devlet ile ilişkilerini geliştirmeye sevk etmiş ve o dönemde Türkiye için söz konusu devlet İsrail olmuştur. 1990'lı yılların aksine, 2000'li yıllarda Türkiye-İsrail ilişkileri ciddi bir biçimde değişikliğe uğramıştır. Bu değişimin temel nedeni ise İsrail'in Lübnan'a ve Hamas'ın kontrolü altında olan Gazze Şeridi'ne saldırıları ve AKP hükümetinin bu saldırılara karşı sert bir tutum sergilemesidir. Bu tezin amacı, Türkiye'nin Soğuk Savaş sonrası İsrail'e yönelik dış politikasının yapısal realizm açısından değerlendirilmesidir. 1990'lı yıllardaki askeri yakınlaşma ve 2000'li yıllarda ikili ilişkilerde yaşanan gerginlikler bu teori ile açıklanabilmektedir çünkü bölgesel tehditlerin hem İsrail için hem de Türkiye için tehlike yaratması 1990'lı yıllarda iki ülkeyi bu anlamda yaklaştırsa da, 2000'li yılların başında izlediği dış politikanın da etkisiyle dış tehdit algısının Türkiye açısından azaltılması, Türkiye'nin İsrail ile olan askeri işbirliği ihtiyacında belirgin bir azalmaya yol açmıştır.
Özet (Çeviri)
In the four decades following the establishment of first diplomatic relations with Israel in 1949, Turkey had a low-contact relationship with Israel based on moderate cooperation within the framework of the Cold War. Roughly, the two states shared a common position of being members of the United States-led Western bloc in the Middle East. However, in the 1990s considerable improvement in bilateral relations occurred with the encouragement of the United States. In fact, rising regional security challenges arising from unfriendly policies of Turkey's neighbors had led Turkey to enter into a strong strategic relationship with Israel. In contrast to the 1990s, the 2000s have witnessed a critical transformation in bilateral relations as relations deteriorated due to a number of developments, most of which have been related with Israeli attacks on south Lebanon and the Gaza Strip under Hamas control, and the JDP governments' intense criticisms of these attacks. This thesis aims to analyze Turkey's relations with Israel in the post-Cold War period through the perspective of structural realism. It is argued that both the close military alliance between the two states in the 1990s and tensions in bilateral relations in the 2000s can be explained by a structural realist approach. Shared sense of common regional security challenges encouraged rapprochement between Turkey and Israel, whereas reduced sense of external enemies in the early 2000s has noticeably reduced Turkey's need for military alliance with Israel.
Benzer Tezler
- Batı faktörünün etkisinde Türkiye-İsrail ilişkilerinin politikası
Başlık çevirisi yok
RECEP ÖZTÜRK
Doktora
Türkçe
2004
Uluslararası İlişkilerGazi ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN METİN ÖZTÜRK
- Dünya ekonomisindeki işbirliği çabaları ve KEİB Projesi örneği
Cooperation initiatives in the world economy and the example of BSECR Project
KAZIM UĞUR KIZILASLAN
- Soğuk Savaş sonrası Türkiye-İsrail ilişkileri
Turkey-Israel relations after the Cold War
CANSU BARAKÇİN
- The analysis of Turkish foreign policy towards the Palestinian issue in the jdp era within the context of constructivism and post-structuralism
Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Filistin sorununa yönelik Türkiye'nin dış politikasının konstrüktivizm ve post-yapısalcılık çerçevesinde analizi
EMAN SULTAN
Doktora
İngilizce
2020
Uluslararası İlişkilerBursa Uludağ ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CAFER TAYYAR ARI
- Interregional Relations: Perspectives on the Summit of South American-Arab Countries 'New' patterns of engagement
Bölgelerarasi ilişkiler: Güney Amerika - Arap Ülkeleri zirvesindeki 'Yeni' angajman yapısı perspektifleri
MARSHA MARİE HALL
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiOrtadoğu Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELİHA BENLİ ALTUNIŞIK
DOÇ. DR. DERYA GÖÇER AKDER