Geri Dön

The analysis of Turkish foreign policy towards the Palestinian issue in the jdp era within the context of constructivism and post-structuralism

Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Filistin sorununa yönelik Türkiye'nin dış politikasının konstrüktivizm ve post-yapısalcılık çerçevesinde analizi

  1. Tez No: 615883
  2. Yazar: EMAN SULTAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CAFER TAYYAR ARI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 295

Özet

Bu tezde, Türkiye'nin Filistin politikasını analiz etmek için konstrüktivizm ve post-yapısalcılık teorileri kullanılmaktadır. Tezin temel varsayımı, Filistin meselesi hakkındaki söylemin, Türk hükümetlerinin kimliğindeki değişimle ve Türk dış politikasının Ortadoğu'ya yönelik ilkeleriyle bağlantılı olduğu yönündedir. Paylaşılan bilgiyi ve toplumsal ilişkileri üreten ve diğer eylemleri mümkün kılan diskur, aynı zamanda hem yeni kimlikleri hem de mevcut olanları yeniden belirlemektedir. Türkiye Cumhuriyetinin ilk yıllarında, Filistin meselesine ilişkin söylemin zayıf olduğu ve Türk Dış Politikasının hâkim söyleminin Araplarla ilgili olumsuz algılarla dolu olan Batılılaşma etkisinde kaldığı varsayılmaktadır. Ancak, Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde, Türkiye'nin duyarlılıkları ve Orta Doğu'ya bağlılıkları konusunda köklü bir değişim olmuştur. Buna göre, Araplarla ilgili söylem de, Filistin yanlısı söylemin belirgin hale gelmesiyle olumsuzluktan olumluya doğru değişmiştir. Öncelikle, geçmişten günümüze Türk dış politikasının Orta Doğu'ya yönelik kırılma noktaları, Laclau ve Mouffe'nin eşitlik ve farklılık mantığı kullanılarak irdelenecektir. Daha sonra, Adalet ve Kalkınma Partisi dönemi öncesi İsrail ve Filistin meselesi hakkında söylemlerin Batı kimliği ve İslam kimliği olan iki karşıt kimliğin varlığından dolayı çatıştığını göstermek için Laclau ve Mouffe'nin“hakim söylem ve karşıtlığı”teorisi kullanılacak. Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde söylemlerdeki bu karşıtlık, İslam yanlısı ve Orta Doğu kimliğinin hakim hale gelmesiyle (Laclau ve Mouffe buna hegemonik söylem diyor) çözüldü.

Özet (Çeviri)

This thesis uses theories of constructivism and post-structuralism to analyze the Turkish foreign policy towards the Palestinian issue. Main assumption of this thesis is that discourse about the Palestinian issue is linked to the changes of identities of Turkish governments and principles of Turkish foreign policy toward the Middle East. At the same time, the discourse is a factor that assigns new identities and reproduces existing identities, in addition to its function in producing shared knowledge, social relations and making other actions possible. It is assumed that in the early years of the Turkish Republic, the discourse about the Palestinian issue was weak, and the dominant discourse or master signifier of the Turkish foreign policy was Westernization linked with negative perceptions about Arabs. However, there has been a radical shift about Turkey's sensitivities and affiliations to the Middle East during JDP era. Accordingly, the discourse about Arabs started to change from negative to positive, with domination of pro-Palestinian discourse. First, nodal points of Turkish foreign policy towards the Middle East in each era will be examined using Laclau and Mouffe's logic of equivalence and difference, then their theory of hegemon discourse and antagonism will be used to show that before JDP era, discourses about Israel and the Palestinian issue collided due to the existence of two opposing identities which are Western identity and Islamic identity. While in JDP era this antagonism in discourses dissolved through hegemonic interventions of pro-Islamic and Middle Eastern identity.

Benzer Tezler

  1. The relationship between Hamas and Iran after the Syrian uprising

    Suriye ayaklanması sonrasında İran ve Hamas ilişkileri

    KHALED F.M. KRAIZIM

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Siyasal Bilimlerİstanbul Aydın Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÖKHAN DUMAN

  2. القضية الفلسطينية في تحولات السياسة الخارجية التركية في ظل حكم حزب العدالة والتنمية(2002-2021)

    Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarında Türk dış politikasındaki dönüşümlerde Filistin meselesi (2002-2021)

    HAMZA MOLLA UMEYR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Siyasal BilimlerMardin Artuklu Üniversitesi

    Kudüs ve Filistin Çalışmaları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MOHAMAD RASHID

  3. The change of Türkiye's relations with Syria and Israel (2002-2014)

    Türkiye'nin Suriye ve İsrail ile ilişkilerinin değişimi (2002-2014)

    BURAK BINARCI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Uluslararası İlişkilerAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA SITKI BİLGİN

  4. Kamu diplomasisi bağlamında Türk dış politikasında paradigma değişimi ve ulusal basına yansımaları

    Paradigm change in Turkish foreign policy in the context of public diplomacy and its reflections on the national press

    SAMET KAVOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Halkla İlişkilerGazi Üniversitesi

    Halkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLCAN IŞIK

  5. Türkiye'nin Filistin politikası (1979-2009)

    Turkey's Palestine policy (1979-2009)

    ERKAN ERTOSUN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Siyasal BilimlerAnkara Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER KÜRKÇÜOĞLU