Bazı bal arısı ırklarında tımar davranışı ile ilgili aday genlerin RT-PCR yöntemiyle kantitasyonu
Quantitation of some candidate genes related to grooming behaviour by using RT-PCR in some honey bee races
- Tez No: 571948
- Danışmanlar: PROF. DR. KEMAL KARABAĞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoteknoloji, Ziraat, Biotechnology, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 92
Özet
Koloni Çökme Bozukluğu (CCD) olarak adlandırılan küresel bal arısı koloni kayıplarının bir numaralı sorumlusu ektoparazitik akar olan Varroa destructor gösterilmektedir. Bal arılarının karşı karşıya olduğu bu sorun yakın zamanda dünyanın ekolojik dengesini de bozabilecek bir tehdit olarak değerlendirilmektedir. Uzun zamandır Varroa'ya karşı organik asitler, insan sağlığını da tehdit eden kimyasallar, esansiyel yağlar ve mekanik yöntemler kullanılmaktadır. Ancak, tüm bu uygulamalara rağmen istenilen sonuçlar elde edilememiştir. Yapılan araştırmalar, bazı bal arısı kolonilerinin diğerlerine göre belli hastalık veya zararlılara karşı daha yüksek düzeyde direnç veya duyarlılık gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Genetik temele dayanan direnç mekanizmalarından biri de tımar davranışıdır. Gerçekleştirilen tez çalışmasında, Türkiye'de yaygın olarak kullanılan bal arısı ırklarından; Anadolu (Apis mellifera anatoliaca), Kafkas (Apis mellifera caucasica), Karniyol (Apis mellifera carnica), İtalyan (Apis mellifera ligustica) ve Suriye (Apis mellifera syriaca) ırkları materyal olarak seçilmiştir. Bu bal arısı ırklarını temsilen 20 adet işçi arının Varroa destructor'a karşı tımar davranışı tepkilerinin in vitro koşullarda belirlenmesi amaçlanmıştır. Buna göre, literatürde bal arılarında tımar davranışı ile ilişkili olduğu bildirilen 3 aday genin (Nöroksin-1, Ataksin-3 ve Atlastin) ifade miktarları araştırılmıştır. Seçilen aday genlere özgün primer çiftleri ve SYBR Green floresan boya kullanılarak gerçekleştirilen RT-qPCR (Ters Transkripsiyon-kantitatif Polimeraz Zincir Tepkimesi) yöntemiyle moleküler düzeyde tımar davranışı belirlenmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; fenotipik olarak 5 bal arısı ırkı arasında tımar davranışı bakımından istatistiksel bir fark bulunamamıştır. Tımar davranışı ile ilgili aday genler olan Nöroksin-1, Ataksin-3 ve Atlastin genlerinin ifade seviyeleri, ırklar arasında anlamlı farklılıklar göstermiştir. Fakat tımar davranışının ilgili aday genlerin ifade seviyesi ile ilişkisi olmadığı saptanmıştır. Gen seviyesinde tımar davranışının bal arısı ırkları arasında ilk kez karşılaştırıldığı bu çalışmanın sonuçlarına göre tımar davranışı ile ilgili daha fazla moleküler çalışmaya ihtiyaç duyulduğu görülmektedir.
Özet (Çeviri)
Varroa destructor is the number one responsible for global honey bee losses called colony collapse disorder. This problem faced by honey bees has recently been accepted as a threat that could disrupt the ecological balance of the world. Organic acids, chemicals that threaten human health, essential oils and mechanical methods have been used against Varroa for a long time. However, despite all these applications, the desired results could not be obtained. Research has shown that some honey bee colonies exhibit higher resistance or sensitivity to certain diseases or pests than others. One of the resistance mechanisms based on a genetic basis is grooming behavior. In this thesis study, twenty worker bees were selected as material from the widely used honey bee races in Turkey; Anatolia (Apis mellifera anatoliaca), Caucasian (Apis mellifera caucasica), Carniol (Apis mellifera carnica), Italian (Apis mellifera ligustica) and Syria (Apis mellifera syriaca). The aim of this study was to determine expression amounts of three candidate genes (Neuroxin-1, Ataxin-3, and Atlastin) which were reported to be related to grooming behavior in honey bees. The responses of candidate genes of the 20 individuals with and without grooming behavior from five honey bee races were tested against Varroa destructor in laboratory conditions. Grooming behavior was determined at molecular level by RT-qPCR (Reverse Transcription-quantitative Polymerase Chain Reaction) method which using primer pairs specific to selected candidate genes and SYBR Green fluorescent dye. According to the results of this study; phenotypically, no statistical difference was found between the five honey bee races in terms of grooming behavior. Expressions of Neuroxin-1, Ataxin-3 and Atlastin candidate genes related to grooming behavior showed significant differences between the races. However, it has been found that grooming behavior is not related to expression level of the candidate genes in this. Grooming behavior was compared for the first time at gene level in honey bee races. So, as there are many unanswered questions it is seen that more molecular studies related to grooming behavior are needed.
Benzer Tezler
- Prevalence of pathogens and other associated microorganisms in turkish honey bee subspecies and differential responses to nosema ceranae infection
Türkiye' deki arı ırklarında patojen ve ilgili mikroorganizmaların yaygınlığı ve nosema ceranae enfeksiyonuna karşı gösterdiklerı farklı tepkiler
CANSU ÖZGE TOZKAR
Doktora
İngilizce
2015
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYKUT KENCE
DOÇ. DR. MERAL KENCE
- Türkiye bal arılarının mtDNA ve bazı morfolojik özellikleri bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma
A comparative investigation of honeybees of Turkey by means of mtDNA and some morphological traits
MERAL KEKEÇOĞLU
- Van ili bazı bal arısı (Apis mellifera L.)populasyonlarının filogenetik yapılarının moleküler tekniklerle belirlenmesi
Determination of phylogenetic structures of some honey bee (Apis mellifera L.) populations in van province by molecular technics
FEYZA ALEV ÇETİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
GenetikSiirt ÜniversitesiZootekni Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. NAZİRE MİKAİL
YRD. DOÇ. DR. HASAN KOYUN
- Bayes ve bazı ikili kümeleme algoritmalarının zootekni verilerinde kullanımı
Usage of bayesian and some biclustering algorithms in animal science data
LÜTFİ BAYYURT
Doktora
Türkçe
2022
BiyoistatistikOndokuz Mayıs ÜniversitesiZootekni Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN ÖNDER
- Kafkas (Apis mellifera caucasica G.), Karadeniz (Apis mellifera L.), Kafkas x Karadeniz bal arısı kolonilerinde genetik çeşitliliğin ve hijyenik davranış ile bağlantılı bazı SNP'lerin tespit edilmesi
Determination of the genetic diversity and snps which associated with hiygenic behaviour in caucasian (Apis mellifera Caucasica g.), Black Sea (Apis mellifera L.) and Caucasian x Black Sea hybrid honey bee populations
FATİH BİLGİ
Doktora
Türkçe
2023
BiyoteknolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiTarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. LEVENT MERCAN