Geri Dön

Tek taraflı renal agenezili çocukların klinik sonuçlarının değerlendirilmesi

Evaluation of clinical outcomes in children with unilateral renal agenesis

  1. Tez No: 579274
  2. Yazar: MERVE YÖNDEM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SEBAHAT TÜLPAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 41

Özet

Giriş ve Amaç: Böbrek ve üriner sistemin konjenital anomalileri (CAKUT: congenital anomalies of the kidney and urinary tract) tüm dünyada son dönem böbrek yetmezliğinde pediatrik vakaların önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Tek taraflı (unilateral) renal agenezi bir CAKUT çeşididir. Çalışmamızda unilateral renal agenezi tanısı ile takip edilen hastaların prognozunun incelenmesi ve ek görüntüleme yöntemlerinin gerekli olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Nefroloji polikliniğinde 01.01.2014 ve 01.01.2019 tarihleri arasında unilateral renal agenezi tanısı ile takip edilen hastaların demografik verileri, laboratuvar bulguları, görüntüleme sonuçları ve klinik seyri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Unilateral renal agenezi tanısı olan 100 hastanın %61'i (n=61) erkekti. Olguların %52'sinde (n=52) sağ renal agenezi mevcuttu. Olguların %25'i (n=22) prenatal tanı almıştı. Hastaların %18,1'inde (n=13) idrar yolu enfeksiyonu öyküsü vardı. Olguların son takip yaşı ortalama 7,1 yıl (±4,63) saptandı. Vakaların %74,7'sinin (n=71) mevcut böbrek boyutunda kompansatuar hipertrofi olduğu gözlendi. Vakaların %67'sine (n=67) dimerkaptosüksinik asid (DMSA) görüntülemesi yapılmıştı. Vakaların %89,6'sinde (n=60) DMSA normal idi, sadece bir hastada skar vardı. Hastaların %23'ünde eşlik eden CAKUT vardı, en sık ek üriner anomali VUR idi. Olguların %21,2'sinde diğer sistem anomalileri gözlendi. Sekiz hastada (%8) üriner ve üriner dışı anomali birlikteydi. Olguların %8'inde (n=8) renal hasar saptandı. Renal hasar başlama yaş ortancası 4,65 yıl (1 ay- 15,4 yıl) idi. Bu olguların üçünde (%37,5) hipertansiyon, dördünde (%50) proteinüri, hepsinde (%100) eGFR

Özet (Çeviri)

Introduction and Objective: Congenital anomalies of the kidney and urinary tract (CAKUT) constitutes a significant proportion of pediatric cases in end-stage renal disease worlwide. Unilateral renal agenesis (URA) is a kind of CAKUT. In our study, we aimed to investigate the prognosis of patients followed up with unilateral renal agenesis diagnosis and to determine whether additional imaging methods are necessary. Materials and Methods: In our study; demographic data, laboratory findings, imaging results and clinical course of patients with unilateral renal agenesis were reviewed retrospectively between January 2014 and January 2019 at University of Health Sciences Bakırköy Dr. Sadi Konuk Educational and Research Hospital pediatric nephrology outpatient clinics. Results: Sixty one percent of patients (n=61/100) diagnosed as unilateral renal agenesis were male. Fifty two percent of the subjects were right sided renal agenesis. URA was detected prenatally 25% of the patients (n=22). Urinary tract infection occured in 18,1% (n=13) of subjects. The mean follow up age of the cases was 7,1±4,63 year. Compensatory hypertrophy of the existing kidney size was seen 74,7% of the subjects. Dimercaptosuccinic acid (DMSA) scan was performed in 67% (n=67) of the subjects. DMSA was normal 89,6% (n=60) of these subjects, only one patient had scar. Additional CAKUT detected 23% of the patients, the most common was VUR. The other system anomalies detected in 21,2% of the subjects. Eight (8%) patient had both CAKUT and extra-renal anomalies. Renal injruy detected in 8% (n=8) of the subjects. The median renal injury onset time was 4,65 year (1 month- 15,4 year). Three of them had hypertension (37,5%), proteinuria observed in four of them (50%), all of them had a eGFR

Benzer Tezler

  1. Tek böbrekli çocuk hastalarda böbrek fonksiyonları ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of kidney functions and related factors in children with solitary functioning kidney

    RABİA GÜNDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ELİF ÇOMAK

  2. Büyümeyi etkileyecek ek faktör ve ek üriner anomali olmayan, sağlıklı ve tek böbreği bulunan çocuklarda somatik ve böbrek büyümesinin değerlendirilmesi: Retrospektif kohort çalışma

    Evaluation of somatic and kidney growth in healthy chidren with single ki̇ney who do not have additional urinary and additional factor anomaly affecting growth: Retrospective kohort study

    EBRU TOPALAKCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERKİN SERDAROĞLU

  3. Tek taraflı fonksiyon gören böbreği olan çocuklarda böbrek hasarlanmasının erken tespiti

    Early determination of renal injury in children with solitary functioning kidney

    ÖZGÜL GÖRÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    NefrolojiÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSUN KARABAY BAYAZIT

  4. Soliter böbrekli ve tek taraflı küçük böbrekli hastalarda arteriyel kan basıncı monitörizasyonu ve arteriyel sertlikle böbrek fonksiyonlarının ilişkisi

    Arterial blood pressure monitoring and the relationship between arterial stiffness and renal function in patients with solitary kidney and unilateral small kidney

    RAZİYE YAZICI

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    NefrolojiSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. LÜTFULLAH ALTINTEPE