Geri Dön

The relationship between parental mealtime behavior and child eating behavior

Ebeveyn yemek zamanı davranışları ile çocukların yemek yeme davranışları arasındaki ilişki

  1. Tez No: 583426
  2. Yazar: ELİF ÇEBİ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BAHRİYE ILGIN BAŞARAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Psikoloji, Nutrition and Dietetics, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Yaşar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 112

Özet

Çocuklarda yeme sorunlarının oldukça yaygın olduğu görülmektedir. Çocukların yeme davranışlarının gelişiminde aile yemek zamanının ve ebeveyn modellemesinin rolünü ortaya çıkarmak amacıyla çalışmalar yapılmıştır. Çoğunlukla, anne-baba yemek zamanı davranışlarının, yeme sorunu olan ve yeme sorunu olmayan çocuklar arasında ayrım yapmak için kullanılabileceği önerilmiştir. Ayrıca, yemek zamanı, aile birliği ve etkileşiminde önemli bir rol oynamaktadır. Dolayısıyla, yemek zamanı etkileşim tarzlarını dikkate almak ve bunların çocukların olumlu veya olumsuz yeme davranışları ile ilgili olup olmadığını belirlemek önemlidir. Besleme pratiği, ebeveynlerin yemek sırasında kullandıkları bazı davranışlara verilen genel bir isimdir. Literatürde, ebeveynlerin besleme uygulamalarının genellikle anne-baba tutumları ile ilişkili olduğu bulunmuştur (Hughes, Power, Fisher, Mueller ve Nicklas, 2005). Anne-baba tutumları ile çocukların Vücut Kitle İndeksi (VKİ), meyve ve sebze tüketimi ve daha sağlıklı beslenmeleri arasında önemli bir bağlantı olduğu ileri sürülmüştür (Kremers, Brug, de Vries ve Engels, 2003; Rhee, Lumeng, Appugliese, Kaciroti ve Bradley, 2006; Schmitz et al., 2002). Bu nedenle, ebeveynlerin anne-baba tutumlarına bağlı olarak çocuklarını beslerken kullandıkları yöntemlerin, çocuklarının kendi yeme davranışlarını nasıl şekillendireceği üzerinde derin bir etkisi olacaktır. Buna bağlı olarak, anne-baba tutumları, beslenme ortamı ve çocukların ağırlığı arasındaki ilişkinin incelenmesi önerilmiştir. (Shloim, 2015) Bu çalışmanın amacı, İzmir'deki okul öncesi dönem çocuklarında ebeveynlerin yemek zamanı davranışları, anne-baba tutumları ve çocuklarda yeme davranışı arasındaki ilişkileri incelemektir. Aile birliği ve aile hakkında bir dizi demografik bilgi de dikkate alınacaktır. 102 çocuğun anne ve babalarının (54'ü erkek, 48'i kız çocuk olan ve ortalama yaşın 5,16 olduğu) katılımıyla anne-baba tutumunu, ebeveyn yemek zamanı davranışını, çocuğun yeme davranışını ve aile uyumunu değerlendiren bir dizi özbildirim anketi yapılmıştır. Ebeveyn yemek zamanı davranış (EYZD) ölçeğinin günlük meyve-sebze tüketimi ile atıştırma modeli alt boyutlarında anne ve babaların aldıkları puanlar arasında anlamlı bir fark olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bunun yanında, kilolu ve obez çocukların (VKİ) ölçeğinden aldıkları puanlar ile demokratik ebeveyn tutumu arasında negatif; demokratik ebeveyn tutumu ile EYZD ölçeğinin atıştırma miktarları, olumlu ikna ve atıştırma modeli alt boyutlarından aldıkları puanlar arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Son olarak, EYZD ölçeğinin olumlu ikna alt boyutu puanları ile çocuklarda yeme davranış (ÇYD) ölçeği alt boyutu arasında negatif; sağlıklı aile işleyişi puanları ile ÇYD ölçeği duygusal aşırı yeme alt boyutu puanları arasında negatif bir ilişkiye rastlanmıştır.

Özet (Çeviri)

Eating difficulties are highly prevalent in children. Several studies have been conducted in order to reveal the role of family meal time and the parental modeling in development of eating behaviors in children. It is mostly proposed that family meal time patterns can be used to differentiate families with and without a child with eating difficulties. Besides, family meal times play an important role in establishment of family unity and interactions. So, it is important to consider the interactional patterns in family meal time and determine whether these are related to positive or negative eating behaviors of children. Feeding practice is a general name given to some sorts of behaviors that parents show during mealtime. In literature, it's examined that parents' feeding practices are generally related to their parenting styles (Hughes, Power, Fisher, Mueller, & Nicklas, 2005), and there is an important link between parenting style and children's BMI, fruit and vegetable intake, and healthier eating habits (e.g. Kremers, Brug, de Vries, & Engels, 2003; Rhee, Lumeng, Appugliese, Kaciroti, & Bradley, 2006; Schmitz et al., 2002). Therefore, methods that parents use while feeding their children, according to their general parenting style will have a profound impact on how their children develop their own eating behaviors. It is suggested that understanding the relationship between parenting styles, the food environment, and child's weight gain is important (Shloim, 2015). The aim of this study is to examine the relationships between parental meal time behaviors, parenting styles, and child's eating behaviors at home, examined by the parents of preschool children in İzmir. A range of demographic information about family and family cohesion has also been considered. Parents of 102 children (54 boys, and 48 girls, mean age 5.16), completed a series of self-report questionnaires assessing parenting style, parental mealtime behavior, child's eating behavior, and family cohesion. The results revieled, a significant differences between mothers' and fathers' perception of daily fruit and vegetables and snack modeling of Parent's Mealtime Action Scale (PMAS) scores. Besides, a negative correlation between authoritative parenting and child's BMI of fat and obese children, a positive correlation between authoritative parenting and parents' snack limits, positive persuasion and snack modeling of PMAS scores and child's enjoyment of food of Children's Eating Behavior Questionnaire (CEBQ) scores were found. Finally, a negative correlation between parents' use of positive persuasion of PMAS and child's food fussiness of CEBQ, and a negative correlation between healthy family function and child's emotional over eating of CEBQ scores were found.

Benzer Tezler

  1. Çocuklarda besin neofobisi ile annelerin yemek zamanı davranışları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi.

    Evaluation of the relationship between food neophobia in children and mealtime behaviors of mothers

    ASİYE İREM HATİPOĞLU CEYLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Beslenme ve DiyetetikAcıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NİHAN ÇAKIR BİÇER

  2. Tipik gelişen ve otizm spektrum bozukluğu olan çocukların yeme davranışları ve ebeveynlerin yemek zamanı tutumlarının arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Analysing of the relationship between the eating habits of the children WHO has typical development and autism spectrum disorder with attitudes of the parents at mealtime

    NUR SENA ÖZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Beslenme ve DiyetetikHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bilim Dalı

    PROF. DR. NUR PINAR BAYHAN

  3. Çocuklardaki besin reddi ve seçici yeme davranışlarının ebeveyn yeme tutumu ve ebeveyn stresi ile ilişkisi

    The relationship between food refusal and picky eating behaviors in children and parental eating attitudes and parental stress

    AYSU İLHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Beslenme ve DiyetetikAnkara Medipol Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SİNE YILMAZ

  4. Preschool children's self-regulation, parental feeding styles and emotional eating behaviors: A short-term longitudinal study

    Okul öncesi dönemdeki çocuklarda öz düzenleme, ebeveyn besleme stilleri ve duygusal yeme davranışları: Boylamsal bir çalışma

    MERVE NUR ALTUNDAL

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    PsikolojiÖzyeğin Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM HAKKI ACAR

  5. A qualitative investigation of how fathers become involved in child feeding and develop feeding practices: Personal, familial, and social factors

    Okul öncesi dönemde babaların çocuk besleme pratiklerine ilişkin nitel bir araştırma

    HATİCE ŞULE YASİN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Beslenme ve Diyetetikİstanbul Bilgi Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ANIL ÖZGE ÜSTÜNEL BALCI