Geri Dön

Tip 2 diyabetik hastalarda transient elastografi ile değerlendirilen karaciğer fibrozisi, ileri fibrozis sıklığı ve karaciğer fibrozisi ile ilişkili parametreler

Liver fibrosis evaluated by transient elastography in patients with type 2 diabetic patients, frequency of advanced fibrosis and parameters associated with liver fibrosis

  1. Tez No: 597090
  2. Yazar: TUĞBA ÇELEBİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ULUS SALİH AKARCA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Tip 2 DM, NAYKH, NASH, Transient Elastografi, Tip 2 DM, NAFLD, NASH, Transient Elastography
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 61

Özet

Giriş ve Amaç: Tip-2 diyabetes mellitus (tip 2 DM) tanılı hastalar non alkolik yağlı karaciğer hastalığı (NAYKH) açısından yüksek risk altındadır. NAYKH, basit karaciğer yağlanmasından NASH (non-alkolik steatohepatit) ve siroza uzanan geniş bir tanımlamadır. Bu nedenle diyabetik hastaların karaciğer fibrozis durumlarının değerlendirilmesi çok önemlidir. Karaciğer fibrozisini değerlendirmede altın standart yöntem karaciğer biyopsisidir ancak invaziv bir yöntemdir. Karaciğerin sertliğini ölçen Transient Elastografi (TE) kolay uygulanması nedeniyle karaciğer fibrozisini değerlendirmede çok kullanılan bir test olmuştur. Bu çalışmada tip 2 diyabetik hastalarda transient elastografi ile değerlendirilen fibrozis düzeyleri ve fibrozis düzeyleri ile ilişkili parametrelerin neler olduğunun araştırılması amaçlandı. Gereç-Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Kliniği, Endokrinoloji Polikliniğinde takip edilen 68'i kadın (% 58.1), 49'u erkek (% 41.9) toplam 117 tip 2 diyabet tanılı hasta çalışmaya alındı. Hastalar belirlediğimiz biyokimyasal parametreler, boy, kilo, bel çevresi, üst abdomen ultrason (USG) ve TE ile değerlendirildi. En az 3 ay sonra olacak şekilde kontrol değerler görüldü. Bulgular: Hastalar çalışmaya alındıklarında değerlendirmeye alınan bütün değişkenlerin TE ile ölçülen karaciğer katılığı (kPa) ile ilişkisi araştırılmıştır. Fibroziste azalma veya çoğalma olmasıyla ilişkili olabilecek değişimlere bakıldığında ALP (alkalen fosfataz), AKŞ (açlık kan şekeri), HbA1c (glikozillenmiş hemoglobin) değişimleri ilişkili bulunmuştur. Çoklu lojistik regresyon analizinde karaciğer sertleşmesindeki düzelme ile ilişkili tek değişkenin HbA1c düzeyindeki azalma olduğu bulunmuştur. Sonuç: Önce ve sonra ölçülen bütün parametreler çoklu lojistik regresyon analizine konduğunda karaciğer sertleşmesindeki düzelme ile ilişkili tek değişkenin HbA1c (glikozillenmiş hemoglobin) düzeyindeki azalma olduğu görülmüştür.

Özet (Çeviri)

Background & Aims: Patients with diabetes mellitus (type 2 DM) are at high risk for non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD). NAFLD is a broad definition ranging from simple fatty liver and NASH to cirrhosis. Therefore, evaluation of liver fibrosis status of diabetic patients is very important. Liver biopsy is a gold standard method for evaluating liver fibrosis, but it is an invasive method. Transient Elastography (TE), which measures the liver stiffness, has been a widely used test to evaluate liver fibrosis. The aim of this study was to investigate the parameters associated with fibrosis levels and fibrosis levels evaluated by transient elastography in Type 2 diabetic patients. Material and Method: A total of 117 patients, 68 women(% 58.1) and 49 men (% 41.9) with type 2 diabetes were included in the study. The patients were evaluated with biochemical parameters, height, weight, waist circumference, upper abdomen ultrasound (USG) ve TE. Control values were observed at least 3 months later. Results: When the patients were included in the study, the relationship of all variables evaluated with the fibroscan-measured liver stiffness (kPa) was investigated. When changes in fibrosis were observed, changes in ALP(alkaline phosphatase), FPG(fasting plasma glukocose), HbA1c (glycated hemoglobin) were found to be related. Multiple logistic regression analysis showed that HbA1c was the only variable associated with improvement in liver stiffness. Conclusion: Before and after all parameters were measured by multiple logistic regression analysis, the only variable associated with improvement in liver stiffness was HbA1c.

Benzer Tezler

  1. Obez, prediyabetik ve diyabetik hastalarda nonalkolik yağlı karaciğer hastalığının şiddetinin metabolik parametreler ile ilişkisi

    The relationship of the severity of nonal-colic fatty liver disease and metabolic parameters in obese, prediabetic and diabetic patients

    ABDULVAHAP HOHLUOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıFırat Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM HALİL BAHÇECİOĞLU

  2. Tip 2 diyabetli hastalarda karaciğer sertliğinin ve yağlanmasının fibroscan ile saptanması

    Screening for hepatic fibrosis and steatosis in patients with TYPE 2 diabetes by fibroscan

    MERYEM DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YUSUF YILMAZ

  3. Tip 2 DM hastalarında karaciğer fibrozisi ve diyabetik retinopati ilişkisi

    The relationship between liver fibrosis and diabetic retinopathy in type 2 DM patients

    SELİN ÇINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDA SANCAK NURDAN