Geri Dön

Tip 1 diabetes mellitusta adacık hücre antikor (ICA) ölçümünde immünfloresan ve peroksidaz işaretli protein A tekniklerinin karşılaştırılması ve farklı türlerden alınan pankreas örneklerinin ICA tayininde güvenirliğinin değerlendirilmesi

Comparison of immunflourescence and peroxidase-labeled protein A techniques in the determination of islet cell antibody (ICA) in type 1 diabetes mellitus

  1. Tez No: 60045
  2. Yazar: GÜLBU IŞITMANGİL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. M. TEMEL YILMAZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 109

Özet

QZET VI. ÖZET Bu çalışmada indirekt immünfloresan (IF) tekniğin bazı dezavantajları nedeniyle ICA testinde alternatif bir metod olarak peroksidaz-işaretli protein A (POPA) metodunun duyarlılığını ve koyun, kedi ve domuzdan alınmış pankreasları deneyerek ICA'ya karşı insan dışındaki en sensitif dokuyu tespit etmeyi amaçladık. Deneylerimizde IF ve POPA yöntemlerini kullandık. IF teknikte pankreas adacık antijeni, önce test edilecek serum ve ikinci basamakta FITC ile işaretli anti-human IgG antikoru ile inkübe edilir. POPA teknikte ise adacık antijeni ile serum inkübasyonunu izleyerek HRPO işaretli protein A ilave edilir. Gerçekten POPA tekniğinin sensitivitesini % 80, spesifisitesini % 60 ve pozitif prediktif gücünü % 76 tayin ederek, IF tekniğe yakın güvenirlikte bulduk. POPA tekniğinin 0 ve A kan grubu pankreaslarda etkinliği farklı değildi. Koyun pankreasının % 88 sensitivite, % 30 spesifisite ve % 60 pozitif prediktif gücüne sahip olduğunu saptadık. Kedinin sensitivitesi % 81 olarak koyuna yakın olduğu halde domuz pankreası IF teknikle sensitif bulunmadı, ancak spesifikti. Sonuç olarak POPA metodunun, her yaş ve her kan grubundaki pankreas ile kullanılabilmesi, preparatların 5 yıldan daha fazla süreyle tekrar değerlendirilebilmesi, daha ucuz olması, immünfloresan mikroskopa ihtiyaç duymadan ışık mikroskobunun kullanılması gibi nedenlerden dolayı IF tekniğine alternatif olarak kullanılabilecek bir metod olduğu kanaatine varıldı. Ayrıca koyun pankreasının, Tip 1 diyabetli hasta serumlarında ICA tayini için insan pankreasına alternatif bir antijenik substrat olabileceği sonucuna ulaşıldı. 96

Özet (Çeviri)

SÜMMABY VII. SUMMARY In this study we have aimed to determine the sensitivity of peroxidase-labeled protein A (POPA) method because of some disadvantages of indirect immunofluorescence (IF) technique and the most sensitive non-human pancreas between sheep, cat and pig pancreases in the ICA detection. We have used IF and POPA methods in our assays. Pancreas islet antigen is incubated firstly with test serum and in the second step with FITC-labeled anti-human IgG antibody in IF technique. After the incubation of islet antigen and serum, HRPO-labeled protein A is added in POPA technique. Really determining the sensitivity of POPA as 80%, specificity as 60% and positive predictive value as 76%; we have found it as closely reliable as IF technique. The efficiency of POPA technique was not different in 0 and A group pancreases. We have determined that sheep pancreas had 88% sensitivity, 30% specificity and 60% positive predictive value. Cat sensitivity was close to sheep with 81% sensitivity although pig pancreas was not sensitive but specific. As a result, it was considered that POPA method could be used as an alternative method for IF technique because it can be used with human pancreases of all ages and all blood groups; slides can be observed over 5 years, it is cheaper and light microscope is used without requiring fluorescence microscope. Also it has been concluded that sheep pancreas was an alternative antigenic substrate for human pancreas in the ICA detection of Type 1 diabetic patient sera. 97

Benzer Tezler

  1. Mikrokompliman ölçüm tekniğinin standardizasyonu ve otoimmün tip 1 diabette dolaşan immün komplaeks miktarı ile kompleman aktivasyon değerlerinin değişimleri

    Standardization of micro complement method and changing of circulating immun comlex with compleman activation values in autoimmune type 1 diabetes mellitus

    BAYRAM KIRAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Allerji ve İmmünolojiİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. YILMAZ M. TEMEL

  2. Tip 1 Diabetes mellituslu hastalarda otoimmünitenin HbA1c ile ilişkisi

    The relationship of autoimmunity and HbA1c in patients with Type 1 Diabetes mellitus

    DİLVİN ÇELİK ATEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEHAN AKINCI

  3. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi çocuk endokrinoloji bilim dalında izlenen tip-1 diyabet olgularında diyabete özgü otoantikorların retrospektif incelenmesi

    Retrospective investigation of diabetes-specific autoantibodies in type-1 diabetes cases followed in Dokuz Eylül University Faculty of Medicine Hospital, department of pediatric endocrinology

    MUSTAFA MERSİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE BÖBER

  4. Tip 1 ve tip 2 diyabetes mellitus hastalıklarının patogenezinde D vitamini eksikliğinin rolünün araştırılması

    The effect of lack of vitamin D in etiopathogenesis of the type-1 and type-2 patients with diabetes mellitus

    MEHMET TÜRKEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    BiyokimyaDicle Üniversitesi

    Biyokimya ve Klinik Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LEYLA ÇOLPAN

  5. Tip 1 diyabetes mellituslu hastalarda otoimmun hastalıkların değerlendirilmesi

    Evaluation of autoimmune di̇seases in patients with type 1 diabetes mellitus

    ONUR SİVAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. VEYSEL NİJAT BAŞ