Geri Dön

Investigation of the pathogenic basis of NEK1-linked amyotrophic lateral sclerosis and discovery of a potential treatment that prevents protein aggregation through targeted destruction

NEK1 bağlantılı amyotrofik lateral sklerozun patojenik temelinin araştırılması ve hedefli yıkım yoluyla protein kümelenmesini önleyen potansiyel bir tedavinin keşfi

  1. Tez No: 603039
  2. Yazar: HARUN ÖZTÜRK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ALİ RİZA UMUT ŞAHİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Moleküler Tıp, Nöroloji, Molecular Medicine, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Amyotrofik lateral skleroz (ALS) hastalarda motor nöronların kaybıyla karakterize edilen bir nörodejeneratif hastalıktır. 30'dan fazla genin ALS patogenezi ile ilişkili olduğu rapor edilmiştir. Yakın geçmişte, araştırmacılar erken DNA hasar yanıtı ve hücre döngüsü kontrolününde içinde olduğu süreçlerde görev yapan bir kinaz olan NEK1 üzerinde yeni mutasyonlar tanımladı. Ancak NEK1 mutantlarının nasıl ALS'ye yol açtığı bilinmemektedir. Bu çalışmamızda, ALS hastalarında yaygın olan bir NEK1 varyantı tNEK1'in hücre içi lokalizasyonunun bozulduğunu ve çekirdek içerisinde hapsolduğunu ortaya çıkardık. Bu durum tNEK1'in iki adet nükleer dışa gönderim sinyalini kaybetmesinden kaynaklanmaktadır. tNEK1 dramatik bir şekilde çözünürlüğünü kaybetmekte, birçok ALS vakasında yaygın olarak görülen hücre içi protein agregatları (kümelenmeleri) oluşturmaktadır. tNEK1, Promyelositik Lösemi (PML) Nükleer Cisimlerinde (NC) toplanmaktadır. PML NC'ler içlerine giren proteinler üzerinde Ubikitin benzeri modifikasyonlar gerçekleştirir ve protein yıkımını tetiklerler. Bu bağlamda, tNEK1'in de şiddetli bir biçimde SUMO (küçük ubikitin benzeri modifiye edici) denilen bir modifikasyona uğradığını gösterdik. İnterferon alfa (IFN) gibi PML NC formasyonu ve aktivitesini arttıran ilaçların tNEK1'in PML NC'lere çağrılmasını ve agregat oluşturmaya fırsat bulamadan proteazomda yok edilmesini sağladığını gösterdik. Sonuç olarak, çalışmamızda bir NEK1 mutantının ALS'ye nasıl yol açabileceğine ışık tuttuk ve IFN'i tNEK1 bağlantılı ALS vakalarında potansiyel bir tedavi olarak belirledik.

Özet (Çeviri)

Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is a debilitating neurodegenerative disease with dismal prognosis, characterized by motor neuron loss in the patients. More than 30 genes have been reported to be involved in ALS pathogenesis. Most recently, researchers identified novel mutations on NEK1, a kinase that functions in several processes including cell cycle control and early DNA damage response. However, how mutant NEK1 drives ALS pathogenesis is hitherto unknown. Here we reveal that a NEK1 variant commonly found in ALS patients, truncated NEK1 (tNEK1), displays altered subcellular localization and is trapped in the nucleus due to the loss of two nuclear export signals in the mutant form. We show that tNEK1 displays massive loss of solubility, forming dramatic intracellular aggregates, a phenomenon commonly seen in most ALS cases. Nuclear tNEK1 is recruited in Promyelocytic Leukemia (PML) Nuclear Bodies (NBs) which act as catalytic chambers that promote Ubiquitin-like modifications and initiate protein degradation; consistent with this, we found that tNEK1 undergoes massive modification by Small Ubiquitin-Like Modifier (SUMO). Drugs that enhance PML NB biogenesis and function, such as interferon alpha (IFN), promote tNEK1 recruitment in PML NB, its post-translational modifications and subsequent destruction by the proteasome, likely before it gets a chance to aggregate. In conclusion, in our study we shed light on how a NEK1 mutant might drive ALS pathogenesis, and identify IFN as a potential treatment for tNEK1-linked ALS cases.

Benzer Tezler

  1. Retinitis pigmentoza ve bipolar bozukluk arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Investigation of the relationship between retinitis pigmentosa and bipolar disorder

    AYŞEN PEHLİVAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    GenetikAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SALİHA HANDAN YILDIZ

  2. İdiyopatik jeneralize epilepsi tanısı alan olguların yeni nesil dizileme yöntemi ile genetik etiyolojisinin araştırılması

    The investigation of the genetic etiology in idiopathic generalized epileptic disorders by next generation sequencing technique

    ENGİN ATLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    GenetikTrakya Üniversitesi

    Biyoteknoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN GÜRKAN

  3. Diyafragma gelişim defektlerinden sorumlu genlerin yeni nesil dizileme teknolojileri ile araştırılması

    Investigation of genes responsible for diaphragmatic developmental defects with next generation sequencing technologies

    SOMAYYEH HEIDARGHOLIZADEH

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİRSEN KARAMAN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇAĞRI GÜLEÇ

  4. The regulatory mechanisms of matrix metalloproteinases and tissue inhibitors of metalloproteinases in human eosinophils

    Matriks metalloproteinaz enzimlerinin ve doku inhibitörlerinin insan eozinofil hücrelerinde regülasyon mekanizmalarının incelenmesi

    ECE OYLUMLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Allerji ve İmmünolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEREN ÇIRACI

  5. Probiyotik özellikteki lactobacillus ve bifidobacterium kökenleri ile patojen bakteriler arasındaki etkileşimin araştırılması

    Investigation of the interaction between probiotic lactobacillus and bifidobacterium strains and pathogenic bacteria

    BERNA GÜVENÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    MikrobiyolojiEge Üniversitesi

    Farmasötik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAFAK ERMERTCAN