Geri Dön

Kronik kalp yetmezliği olan hastalarda uzun süreli nutrisyonel destek uygulamalarının biyokimyasal parametreler, morbidite ve mortalite üzerine etkilerinin araştırılması

Investigation of the effects of long-term nutritional supplementation on biochemical parameters, morbidity and mortality in patients with chronic heart failure

  1. Tez No: 615044
  2. Yazar: BUKET ÖZYAPRAK
  3. Danışmanlar: DR. AYŞE BAYSAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: nutrisyon, kalp yetmezliği, kardiyovaskuler cerrahi, enteral beslenme, parenteral beslenme, nutritional, heart failure, cardiovascular surgery, enteral nutrition, parenteral nutrition
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğt. Ve Arş. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 99

Özet

Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı; kardiyovaskuler cerrahi sonrası ve kronik kalp yetmezliği tanısı olan, yoğun bakımda bir haftadan uzun süre ile enteral veya enteral ile birlikte parenteral beslenen hastalarda morbitide ve mortalite üzerine etkili faktörleri araştırarak biyokimyasal izlem parametrelerindeki değişimlerin incelenmesi ve değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışma Kartal Koşuyolu Yüksek İhtsas Eğitim ve Araştırma Hastanesinde kardiyovaskuler cerrahi operasyonu geçiren kalp yetmezliği tanılı hastalar üzerinde yapıldı. Yaşları 43 ile 76 arasında değişmekte olan 60 hasta ileriye dönük bir çalışma planı içinde incelendi. Hemodinamik açıdan stabilitesi sağlanan yoğun bakım ünitesindeki nutrisyonel destek tedavisi alan kronik kalp yetmezliği hastaları enteral beslenme veya enteral ile birlikte parenteral uygulanmalarına göre rastgele olarak 30'ar kişilik iki gruba ayrıldı. Her iki gruptaki hastaların toplam gerekli enerji miktarı hastanın klinik durumuna da bağlı olarak Schofield formülüne göre hesaplandı.Grup 1'deki hastalara 1 litresinde 40 gr protein , 58 gr yağ, 123 gr karbonhidrat içeriği olan Biosorb standart enteral solüsyon (Numil gıda ürünleri Sanayi); Grup 2'deki hastalara Biosorb standart enteral solüsyon ile birlikte 1 litresinde 33 gr protein, 39 gr yağ, 97 gr karbonhidrat olan Kabiven parenteral solüsyon (Fresenius Kabi) kullanıldı. Hastalarda kanda glukoz, total kolesterol,trigliserid, total protein, albumin, alanin aminotransferaz (ALT), aspartat aminotransferaz (AST), laktat dehidrojenaz (LDH), alkalen fosfataz (ALP), direkt bilirübin, indirekt bilirübin, gamma glutamil transferaz (GGT) ile üre, kreatinin,kan üre azotu belirlenip 1.gün, 7. gün, 14. günde çift körleme yöntemi ile değerlendirildi. İnotrop kullanımı, intraaortik balon pompa kullanımı, ekstübasyon süresi, antibiyotik kullanımı ve sepsis gelişimi olup olmaması, yoğun bakımda ve hastanede kalış süresi, mortalite ve yan etkiler kaydedildi. Bulgular. Hastaların 29'u kadın (% 47) ve 31'i erkek (% 53) olup ortalama yaş 62,40±10,65 idi. Gruplar demografik veriler yönünden karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı saptandı. Enteral beslenme ile enteral ve parenteral beslenme birlikte alan hastalarda yoğun bakımda yatan kalp yetmezliği hastalarında günlük kalori alımları arasında da anlamlı bir fark saptanmadı. Her iki grubun kan glukoz düzeyi karşılaştırıldığında 1., 7. ve 14. günlerde farklılık saptanmadı. Grup içi karşılaştırmada ise enteral ve parenteral beslenmenin birlikte uygulandığı hasta grubunda 7. ve 14. günlerdeki kan glukoz düzeyleri 1. güne göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde yükseldi (p=0,01). Kanda kolesterol ve trigliserid seviyeleri incelendiğinde, her iki grup karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmaz iken, grup içi karşılaştırmada, her iki grupta da kolesterol ve trigliserid değerlerinin 1. ve 7. günler ile 1. ve 14. günler arasında istatistiksel anlamlı olarak yükseldiği görüldü (p0,05). Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmada elde edilen en önemli bulgu; yoğun bakımda izlenen ve kalp yetmezliği tanısı olan hastalarda enteral beslenme ile enteral ve parenteral birlikte beslenen hasta grupları karşılaştırıldığında kombine beslenme uygulamasının hastaların biyokimyasal parametreleri üzerinde farklı etki yapmadığıdır. Yoğun bakıma kabul edilen kalp yetmezliği hastalarında geç kalmadan beslenme desteğine başlanması önemlidir. Hastalarda komplikasyon riskinin artmaması ve yatış süresinin uzamaması için ihtiyacı olan kalori hedefine ulaşılmalıdır. Erken enteral beslenme kalp yetmezliği olan hastalarda ilk basamak tedavi olmalıdır ama hedefe ulaşılamıyor ise enteral ve parenteral beslenme birlikte başlanmalıdır.

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: The purpose of this study is investigating and evaluating changes in biochemical monitoring parameters by examining the factors affecting morbidity and mortality in chronic heart failure patients who received enteral nutrition either alone or along with parenteral nutrition for more than a week in the intensive care unit following cardiovascular surgery. Material and Method: The study was performed on patients diagnosed with heart failure who underwent cardiovascular surgery in Kartal Koşuyolu Yuksek İhtisas Training and Research Hospital. Sixty patients aged between 43 and 76 years were examined prospectively. Chronic heart failure patients receiving nutritional support in the intensive care unit, who were hemodynamically stable, were randomly divided into two groups of 30 people according to whether they were fed enterally or both enterally and parenterally. The total required energy amount of the patients in both groups were calculated according to the Schofield formula depending on the clinical condition of the patient. Group 1 patients received Biosorb standard enteral solution with 40 g protein, 58 g fat, 123 g carbohydrate content per liter and Group 2 patients were administered Kabiven parenteral solution (Fresenius Kabi) with 33 grams of protein, 39 grams of fat and 97 grams of carbohydrate per liter along with the Biosorb enteral solution. Blood glucose, total cholesterol, triglyceride, total protein, albumin, alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), lactate dehydrogenase (LDH), alkaline phosphatase (ALP), direct bilirubin, indirect bilirubin, gamma glutamyl transferase (GGT),urea, creatinine, blood urea nitrogen levels were determined and evaluated with the double-blind method on Day 1, Day 7, and Day 14. Use of inotropic agents and intra-aortic balloon pump, extubation time, antibiotic use and development of sepsis, duration of intensive care and hospital stay, mortality and side effects were recorded. Results:The mean age of the patients, including 29 females (47%) and 31 males (53%), was 62.40 ± 10.65 years. There was no statistically significant difference between the groups in terms of demographic data, daily calorie intake, or blood glucose levels on Days 1, 7 and 14. Intra-group comparisons showed that the blood glucose levels on Days 7 and 14 were significantly higher than that on Day 1 in the both enterally and parenterally-fed group(p=0,01). While cholesterol and triglyceride levels of both groups were similar, they were found to significantly increase on Days 7 and 14 compared to Day 1 in both groups (p 0.05). Discussion and Conclusion: The most important finding obtained in this study is that compared to enteral feeding alone, combined feeding including both enteral and parenteral feedingexerts no significant effect on the biochemical parameters in chronic heart failure patients followed in the intensive care unit. In heart failure patients admitted to intensive care, it is important to start nutritional support before it is late. The calorie target should be reached to prevent complications and not prolong hospitalization. Early enteral nutrition should be the first-line treatment in patients with heart failure, but if the target cannot be achieved, enteral and parenteral nutrition should be initiated together.

Benzer Tezler

  1. Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature

    Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu

    NADİR ULU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ROBERT HENK HENNING

  2. Kalp yetmezliği olan köpeklerde kullanılan farklı tedavilerin serum eser element düzeylerine etkisi

    The effects of different treatments on serum trace element levels in dogs with heart failure

    BENGÜ BİLGİÇ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ERMAN OR

  3. Diyalize giren son dönem böbrek yetmezlikli hastalarda serum ürik asit seviyesi ile koroner kalsiyum skoru arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between serum uric acid level and coronary calcium score in patients with last stage renal failure entering dialysis

    FATİH DEMİRCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    İç HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. REFİK DEMİRTUNÇ

  4. Göğüs hastalıkları yoğun bakım ünitesinde takip edilen akut solunum yetmezliği olan hastalarda yüksek akımlı nazal kanül oksijen tedavisi uygulamaları

    High flow nasal cannula oxygen therapy applications in patients with acute respiratory failure followed in the chest diseases intensive care unit

    DUYGU ECER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göğüs HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYDIN ÇİLEDAĞ