Yenidoğanda sepsis ve kolestaz ilişkisi
The relationship between sepsis and cholestasis in newborn
- Tez No: 638512
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SADIK YURTTUTAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 91
Özet
Amaç: Bu çalışmada üçüncü düzey yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenen infantlarda kolestaz sıklığı, süresi ve risk faktörlerinin ortaya konulması, neonatal sepsis tanısı alan olguların kolestaz sıklığı yönüyle sepsis tanısı almayan olgular ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bunun yanında kolestaz gelişen infantların izleminde saptanan prematüre komorbiditelerinin sıklığının (nekrotizan enterokolit (NEK), bronkopulmoner displazi (BPD), prematüre retinopatisi (ROP) gibi) kolestaz gelişmeyen infantlar ile karşılaştırılması da hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde Ocak 2014- Haziran 2017 tarihleri arasında yatarak tedavi gören yenidoğanlar dahil edilmiştir. Hastaların retrospektif olarak dosyaları taranarak, demografik ve klinik özellikleri detaylandırılmıştır. Hastaların doğum haftaları, doğum ağırlıkları, erken neonatal klinik tabloları ile, yoğun bakım yatışları süresince aldığı tanılar ve uygulanan tedaviler kaydedilmiştir. Hastalar neonatal sepsis, kolestaz tanılarına göre gruplandırılmıştır. Bu vakaların ayırıcı tanı yaklaşımları, uygulanan tedaviler detaylandırılmıştır. Sepis, kolestaz tanıları temelli gruplandırılan hastalar prematüre komorbiditeleri (nekrotizan enterokolit, bronkopulmoner displazi, prematüre retinopatisi) ve mortaliteleri karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya toplam 686 vaka dahil edildi. Hastaların 271'inde (%39,5) klinik ya da kültür pozitif sepsis mevcuttu. Sepsisli olguların 112'sinin (%41,3) kültür pozitifliği olup, etken olan mikroorganizmalara göre dağılımına bakıldığında; 63'ünde (%56,3) gram pozitif bakteriler, 43'ünde (%38,4) gram negatif bakteriler, 6'sında (%5,4) mantar üremesi olduğu tespit edildi. Çalışmamızdaki vakaların 95'inde (%13,8) kolestaz mevcuttu. Klinik sepsisi olan hastaların 75'inde (%27,7) kolestaz görüldü. Kültür pozitif sepsisi olanların 40'ında (%35,7) kolestaz saptandı. Kültür sonuçlarında gram pozitif bakteri üreyen 22 (%34,9), gram negatif bakteri üreyen 16 (%37,2), mantar üreyen 2 (%33,3) hastada kolestaz görüldü. Kolestaz gelişen hastaların total parenteral beslenme alma süreleri, kolestaz gelişmeyen hastalara oranla daha yüksek bulundu (Ort 6,00 gün vs 0,00 gün). Kolestazı olan hastaların 15'i (%15,8) neonatal hipotiroidi tanısı aldı. Otuziki hafta altında doğan kolestazlı hastalarda; 4'ünde (%9,75) nekrotizan enterokolit, 21'inde (%51,2) bronkopulmoner displazi ve 27'sinde (%65,8) ROP mevcuttu. Kolestazlı hastaların 71'i (%74,7) taburcu olurken, 24'ü (%25,3) hastanede öldü. Sonuç: Gestasyonel doğum yaşının düşük olması, düşük doğum ağırlığı, NEK, TORCH grubu enfeksiyonları, neonatal hipotiroidi, uzun süreli TPN verilmesi, hastalarda kolestaz görülme sıklığını artırmaktadır. Sepsis, kolestaz açısından önemli bir risk faktörüdür. Hem klinik sepsiste hem de kültür pozitif sepsiste kolestaz görülme sıklığı artmaktadır (p
Özet (Çeviri)
Aim: In this study, it was aimed to reveal the frequency, duration and risk factors of cholestasis in infants followed up in the third-level neonatal intensive care unit, and to compare the cases diagnosed with neonatal sepsis with those not diagnosed with sepsis in terms of cholestasis frequency. In addition, it was aimed to compare the frequency of premature comorbidities (necrotizing enterocolitis (NEK), bronchopulmonary dysplasia (BPD), and premature retinopathy (ROP)) in infants who did not develop cholestasis.. Materials and Methods: Newborns who received inpatient treatment in the Neonatal Intensive Care Unit of Pediatric Health and Diseases Department of Kahramanmaraş Sütçü İmam University Health Practice and Research Hospital between January 2014 and June 2017 were included in our study. The demographic and clinical features of the patients were detailed by scanning the files retrospectively. The weeks of birth, birth weights, early neonatal clinical pictures, and the diagnoses and treatments applied during the intensive care hospitalizations were recorded. The patients were grouped according to the diagnosis of neonatal sepsis and cholestasis. The differential diagnosis approaches and treatments of these cases are detailed. Patients grouped on the basis of sepis and cholestasis diagnoses were compared with premature comorbidities (necrotizing enterocolitis, bronchopulmonary dysplasia, premature retinopathy) and mortality. Results: A A total of 686 cases were included in the study. Clinical or culture positive sepsis was present in 271 (39,5%) of the patients. Considering the distribution of 112 (41,3%) of the cases with sepsis according to the microorganisms that are active; It was detected that 63 (56,3%) gram positive bacteria, 43 (38,4%) gram negative bacteria, 6 (5,4%) fungal growth. Cholestasis was present in 95 (13,8%) of the cases in our study. Cholestasis was seen in 75 (27,7%) of patients with clinical sepsis. Cholestasis was detected in 40 (35,7%) of those with culture positive sepsis. In culture results, cholestasis was observed in 22 (34,9%) gram-positive bacteria, 16 (37,2%) gram-negative bacteria, and 2 (33,3%) fungal growths. Total parenteral feeding times of patients who developed cholestasis were higher than those who did not develop cholestasis (Mean 6.00 days vs 0.00 days). Neonatal hypothyroidism was present in 15 (15,8%) of patients with cholestasis. In patients with cholestasis born under 32 weeks; There were necrotizing enterocolitis in 4 (9,75%), bronchopulmonary dysplasia in 21 (51,2%) and ROP in 27 (65,8%). While 71 (74,7%) of patients with cholestasis were discharged, 24 (25,3%) died in the hospital. Conclusion: Low gestational delivery age, low birth weight, NEK, TORCH group infections, neonatal hypothyroidism, long-term TPN administration increase the incidence of cholestasis in patients. Sepsis is an important risk factor for cholestasis. The incidence of cholestasis increases both in clinical sepsis and in culture positive sepsis (p
Benzer Tezler
- 2012-2017 yılları arasında hastanemize başvuran ve kolestaz tanısı almış bebek vakaların retrospektif olarak incelenmesi
Retrospective investigation of infant cases having cholestasis recognized by our hospital between 2012-2017
NURULLAH YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. SALİHA ŞENEL
- Yenidoğan döneminde direkt hiperbilirubinemi saptanan olguların değerlendirilmesi
Evaluation of patients with conjugated hyperbilirubinemia in neonatal period
TUBA IRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
BiyokimyaSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM BEKEM SOYLU
- Hastanemizde İzlenen Neonatal Kolestaz Olgularının Değerlendirilmesi
Evaluation of neonatal cholestasis cases in our hospital
MUSTAFA YASİR AKYILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEVİM ÜNAL
- Neonatal kolestaz ile izlenen olguların takip ve tedavi sürecinin retrospektif incelenmesi
Retrospective analysis of cases with neonatal cholestasis: management and treatment process
GÜLMELEK DURANOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURDAN DİNLEN FETTAH
- Yenidoğan cerrahisi servisinde karşılaşılan parenteral beslenme ile ilişkili karaciğer hasarı
Parenteral nutrition associated liver injury in the neonatal surgery unit
BURAK ARDIÇLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Çocuk CerrahisiHacettepe ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM KARNAK