Geri Dön

Gelişimsel kalça çıkığı ve displazisi zemininde gelişen koksartrozlu hastalarda total kalça protezi uygulaması sonuçlarımız

Results of total hip arthroplasty in developmental dysplasia of the hip

  1. Tez No: 638578
  2. Yazar: ALİ ÖNER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET AKİF KAYGUSUZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Metin Sabancı Baltalimanı Kemik Hastalıkları Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 137

Özet

S.B. Baltalimanı M.S. Kemik Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde 3. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Şubat 2006 – Kasım 2009 tarihleri arasında GKÇ'ye ikincil kalça osteoartriti tanısıyla 97 hastanın 118 kalçasına total kalça protezi ameliyatı yapıldı. Hastanemizin referans hastanesi konumunda olması ve hastalarımızın çoğunluğunun il sınırları dışında yaşıyor olması nedeniyle kontrollerini bulunduğu yerdeki hastanede yaptırdığı, İstanbul'a gelemeyeceğini ifade etmesi nedeniyle son kontrolü yapılabilen 43 hastanın 51 kalçasının klinik ve radyolojik kontrolleri yapıldı. Hastaların 9'u erkek (%20,93), 34'ü kadın (%79,07) idi. 22 hastada (%51,16) sağ kalça, 13 hastada (%30,23) sol kalça ve 8 hastada (%18,6) bilateral kalçaya TKP cerrahîsi yapıldı. Bilateral TKP cerrahîsi yapılan hastalarda iki ameliyat arasında geçen süre ortalama 12,3 ± 6,83 ay (6,1 ay ile 26,4 ay arasında) idi. Ortalama takip süresi 30,1 ± 14,8 ay, ortanca 34,2 ay, en az 3,7 ay, en fazla 57 ay idi. Radyolojik değerlendirmede Crowe sınıflaması esas alındı. Buna göre 51 kalçanın 27'si (%52,94) Tip 1, 12'si (%23,53) Tip 2, 5'i (%9,8) Tip 3 ve 7'si (%13,73) Tip 4 idi. 51 kalçanın 40'ında (%78,43) gerçek asetabuluma yeterli medializasyon sağlanarak, 2'sinde (%3,92) gerçek asetabuluma yeterli medializasyon olmaksızın, 5'inde (%9,8) yeterli medializasyon ile yüksek yerleşim, 4'ünde (%7,85) yeterli medializasyon olmaksızın yüksekte asetabuler kap yerleşimi sağlandığı tespit edildi. 4 kalçada subtrokanterik kısaltma osteotomisi uygulandı. Medializasyona rağmen asetabuler örtümün %80'inden az olduğu 5 kalçada (%9,8) asetabuluma superolateraline destek için femur başı otogrefti kullanıldı. Kalçaların 18'inde (%35,29) vidasız asetabuler kap kullandık. Diğer 33 kalçada (%64,71) ise ortalama 2,45 ± 1,06 vida, ortanca 2 vida, en az 1 vida, en fazla 6 vida kullandık. Klinik değerlendirmede Harris kalça skoru ve Oxford kalça skoru kullanıldı. Ameliyat öncesi Harris kalça skoru ortalama 30,85 ± 9,49 ve Oxford kalça skoru ortalama 11,24 ± 4,97 iken ameliyat sonrası Harris kalça skoru ortalama 93,23 ± 7,41 ve Oxford skoru ortalama 44,06 ± 4,86 olduğu görüldü. Komplikasyon olarak 2 kalçada asetabuler kapta ve 1 kalçada femoral stemde erken gevşeme tespit edildi. 5 kalçada erken dönemde kalça çıkığı gelişti, 3'ünde kapalı redüksiyon sonrasında tekrarlamazken, birisinde baş uzunluğu artırıldı, diğerinde ise asetabuler kap revizyonu yapıldı. Kalçaların 9'unda (%17,65) femoral stem çakılırken veya kalça redükte edilirken metafizer bölgede fissür veya trokanter majörde kırık oluştu. Son kontrollerde 2 hastada trokanterik bursit tespit edildi. GKÇ'ye ikincil koksartrozda TKP uygulaması idiopatik kalça osteoartritindeki TKP uygulamasına göre daha zor bir cerrahidir. Çıkığın derecesiyle orantılı olarak kemik ve yumuşak doku anatomisinde meydana gelen değişiklikler artroplasti uygulamasını teknik olarak güçleştirmekte ve komplikasyonlara daha açık hale getirmektedir. Buna rağmen, ağrılı bir GKÇ'li koksartrozda ameliyat öncesi iyi planlama ve hazırlık ile TKP uygulaması günümüzde ağrının geçirilmesi ve kısıtlılığın azaltılmasında en iyi cerrahi seçenektir.

Özet (Çeviri)

Between Feb 2006 and November 2009, 118 hips of 97 patients with DDH were operated in 3rd Orthopedics & Traumatology Clinic of Baltalimanı M.S. Research and Training Hospital of Bone Diseases, Istanbul, Turkey. Due to the status of the hospital beign a reference hospital, majority of patient population was from rural areas of the country. Hence, they refused to come for follow-up. Therefore 51 hips of 43 patients were included in the study. 9 patients were male (%20,93), 34 were female (%79,07). 22 (%51,16) right hips, 14 (%30,23) left hip, and 8 (%18,6) bilateral hips were operated. Mean surgery time between hips in bilateral cases was 12,3 months (6,1 to 26,4 months), mean follow-up time was 30,1 ± 14,8 months, median 34,2 months, (3,7 to 57 months). Crowe classification was done radiologically. According to Crowe, 27 hip (%52,94) were Type 1, 12 hips (%23,53) were Type 2, 5 hips (%9,8) were Type 3, and 7 hips (%13,73) were Type 4. 40 acetabuler component (%78,43) were seated into true acetabulum with medialisation, 2 cups (%3,92) into true acetabulum without medialisation, 5 cups (%9,8) into high hip center with medialisation, 4 cups (%7,85) into high hip center with lateralisation. Subtrochanteric shortening osteotomy was done in 4 hips. Femoral head autograft was used in 5 hips (%9,8) with less than %80 covering. Press fit acetabuler components without screws were used in 18 hips (%35,29), and acetabuler component with screws were seated in 33 hips (%64,71). Mean screw number used was 2,45 ± 1,06, median 2 (1 to 6 screws). Harris hip score and Oxford hip score were used for clinical evaluation. Preoperative mean Harris hip score was 30,85 ± 9,49 and mean Oxford hip score was 11,24 ± 4,97. Postoperative mean Harris hip score was 93,23 ± 7,41 and mean Oxford hip score was 44,06 ± 4,86. Complications were as 2 acetabular cup migration and 1 femoral stem migration in early period, dislocation in 5 hips during early postoperative period. 3 were managed with closed reduction, femoral head length was increased in one and acetabuler cup revision was done in the other hip. During placing the femoral stem or reduction of 9 hips (%17,65), fissure in metaphysis or fracture in trochanter major area. Also there were 2 hips with trochanteric bursitis. There was no nevre injury. THA is more complicated in DDH than primary osteoarthritis. Degree of deformation in DDH is proportionate to degree of dislocation. Thus a higher rate of dislocation indicates technically more demanding procedure which is also prone to more complications. Nevertheless, when preoperative planning is done carefully, THA is the best surgery choice in a painful, disabling osteoarthritis of the hip secondary to DDH.

Benzer Tezler

  1. Gelişimsel kalça displazisi semininde gelişen koksarthrozlarda total kalça protezi uygulamalarımız

    Our results about total hip arthroplasty for coxarthrosis secondary to developmental hip displasia

    TOLGA ATAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Ortopedi ve TravmatolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. METİN LÜTFİ BAYDAR

  2. Yüksekte kalça çıkığı zemininde koksartroz gelişen hastalarda kısaltmalı ve kısaltmasız total kalça protezi yapılan hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of clinical and radiological outcome of total hip arthroplasty with or without femoral shortening osteotomy patients WHO was performed in patients with high riding hip dysplasia

    ALİ TEOMAN EVREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT ALTAY

  3. Gelişimsel kalça displazisi nedeniyle total kalça artroplastisi uygulanan hastalarda çıkık risk faktörlerinin araştırılması

    Investigation of dislocation risk factors in patients with total hip arthroplasty due to developmental hip dysplasia

    CEM YETKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TİMUR YILDIRIM

  4. Crowe Tip 3 ve Tip 4 gelişimsel kalça displazisi zemininde gelişen koksartrozlarda total kalça protezi uygulamalarımız

    Our total hip arthroplasty surgeries in Crowe Type III and Type IV coxarthroses following developmantal hip dysplasia

    BÜLENT KÖKSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve TravmatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. T. NEDİM KARAİSMAİLOĞLU

  5. Gelişimsel kalça çıkığı zemininde gelişen sekonder osteoartritlerde total kalça artroplasti sonuçları

    Result of total hip arthroplasty on secondary osteoarthritis due to developmental dislocation of the hip

    HASSAN ALİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BÜLENT ATİLLA