Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlisi hekimlerin kardiyopulmoner resusitasyon konusundaki yaklaşımları
The approaches of physicians on cardiopulmonary resuscitation in A university hospital
- Tez No: 641400
- Danışmanlar: DOÇ. DR. FEYZİ ÇELİK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dicle Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Araştırma Görevlisi Hekimlerin Kardiyopulmoner Resusitasyon Konusundaki Yaklaşımları Giriş ve Amaç: Kardiyopulmoner arrest, solunumun ve dolaşımın ani olarak durmasıdır. Resusitasyon spontan kalp atımı, solunum ve beyin fonksiyonlarının geri kazandırılması çabasıdır. Resusitasyonun başarılı olmasındaki temel etken; olay yerine ne kadar hızlı ulaşılabildiği ve ne kadar etkili kardiyopulmoner resusitasyon (KPR) yapılabildiğidir. Bu araştırma, bir üniversite hastanesindeki doktorların kardiyak arrest durumunu tanıma, KPR'e yaklaşımlarını bilgilerini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapan Dahili, Cerrahi ve Temel tıp bilimlerindeki 60 araştırma görevlisi doktora uygulandı. Anket formu; doktorların demografik özellikleri ile KPR hakkındaki genel bilgilerine yönelik 20 sorudan oluşmaktadır. Çalışma öncesinde araştırma hakkında katılımcı doktorlara bilgi verildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 60 doktorun 17'si (%28,3) kadın, 43'ü (%71,7) erkek idi. Çalışmaya katılan doktorların asistanlık sürelerinin; 0-1 yıl 13 kişi (%21,7), 1-2 yıl 13 kişi (%21,7), 2-3 yıl 12 kişi (%20), 3-4 yıl 16 kişi (%26,7) ve 4yıl ve üstü 6 kişi (%10) olduğu izlendi. Çalışmaya katılanlara daha önce KPR yapıp yapmadıkları sorulduğunda; %86,7'si evet ,%3,3'ü hayır ve %10'u izledim yanıtını verdiler. Çalışmaya katılanlara daha önce KPR kursu alıp almadıkları veya hizmet içi eğitim alıp almadıkları sorulduğunda; %60'i evet ,%40'ı hayır yanıtını verdiler. Katılımcılara yeni KPR kursu olması durumunda veya hizmet içi eğitimin verilmesi durumunda katılıp katılmayacakları sorusuna; %91,7'i evet ,%8,3'ü hayır cevabını verdi. Katılımcılara 2015 yılı ERC kılavuzundan haberdar olup olmadıkları sorulduğunda; %55'i evet ,%45'i hayır yanıtını verdiler. Çalışmaya katılan daha önce KPR eğitimi alanların KPR yapıp yapmadıkları araştırıldı. 60 katılımcının 33'ü (%55) hem KPR eğitimi almış hem de KPR yapmışlardı. Buna karşılık katılanların %31,7 mezuniyet sonrası KPR eğitimi almadan KPR yapmışlardı. Kardiyopulmoner resusitasyon yapan katılımcıların 48'i (%80) tekrar KPR kursuna veya hizmet içi KPR eğitimine katılmak istediklerini bildirdiler. Katılımcıların 4'ü (%6,7) KPR yaptığı halde yeni eğitim almak istemediklerini belirttiler. Sonuç: Ankete katılan doktorların KPR'a ilişkin bilgi eksikliklerinin bulunduğunu ve bu eksikliklerin giderilebilecek düzeyde olduğu kanaatine vardık. Bu eksikliklerin başlıcaları; arrestle sık karşılaşmayan hekimlerin konu ile ilgili bilgilerinin zaman içinde azalması ve güncelliğini yitirmesi ile hizmet içi eğitimlerin yeterince sık ve ciddiyet içinde yapılamaması gösterilebilir. Sonuç olarak eğitim birimleri KPR eğitimlerini düzenli periyotlarla ve iş akışını engellemeyecek şekilde planlamasının doğru olacağı kanaatindeyiz.
Özet (Çeviri)
The Approaches of Physicians on Cardiopulmonary Resuscitation in a University Hospital Introduction: Cardiopulmonary arrest is a sudden stop of breathing and circulation. Resuscitation is an effort to restore spontaneous heartbeat, respiratory and brain functions. The main factor in the success of resuscitation; how fast it can be reached to the scene and how effective cardiopulmonary resuscitation (CPR) can be done. This research was planned to recognize the cardiac arrest status of doctors in a university hospital, and to evaluate their knowledge of their approach to CPR. Materials and Methods: This study was applied to the 60 research assistants from the Internal, Surgical and Basic Medical Sciences at Dicle University Medical Faculty. Survey form; It consists of 20 questions about the demographic characteristics of doctors and general information about CPR.Before the study, the participating doctors were informed about the research. Results: Of the 60 doctors included in the study, 17 (28.3%) were women and 43 (71.7%) were men.The assistantship period of the doctors participating in the study; 0-1 year 13 people (21.7%), 1-2 years 13 people (21.7%), 2-3 years 12 people (20%), 3-4 years 16 people (26.7%) and It was observed that there were 6 people (10%) over 4 years. When the participants of the study were asked whether they had done CPR before; 86.7% replied yes, 3.3% no and 10% I watched. When the participants of the study were asked whether they had received a CPR course or received in-service training; 60% replied yes, 40% replied no. To the question of whether the participants will attend in the event of a new CPR course or in-service training;91.7% answered yes, 8.3% answered no. When the participants were asked whether they were aware of the 2015 ERC guideline; 55% answered yes, 45% replied no. It was investigated whether those who had previously received CPR training or not had CPR. 33 (55%) of the 60 participants both received CPR training and did CPR. On the other hand, 31.7% of the participants did KPR without graduation training. 48 of the participants (80%) who underwent cardiopulmonary resuscitation stated that they want to attend the KPR course or in-service KPR training again.4 of the participants (6.7%) stated that they did not want to receive new training even though they performed CPR. Result: We concluded that the doctors who participated in the questionnaire had insufficient information regarding the CPR and that these deficiencies were at a level to be corrected. The main of these deficiencies are; It may be shown that in-service trainings cannot be carried out frequently and seriously due to the fact that the knowledge of the physicians who do not encounter arrest frequently, decreases and becomes outdated. As a result, we believe that it would be right to plan the training units in the CPR trainings regularly and without hindering the work flow.
Benzer Tezler
- Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlisi hekimlerin meslek hastalıkları hakkındaki bilgi ve tutumlarının incelenmesi
Examining knowledge and attitude of occupational diseases among resident physicians in A university hospital
MELİH GAFFAR GÖZÜKARA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Halk SağlığıGazi ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA NECMİ İLHAN
- Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlisi doktorlarda beslenme alışkanlıkları, diyet uygulama ve takviye kullanma durumunun incelenmesi
An investigation of the nutritional habits, dietary practices and supplement use of research assistant doctors working in a university hospital
IŞIL ARIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Aile HekimliğiSağlık BakanlığıAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HABİBE İNCİ
DR. ÖĞR. ÜYESİ BURCU KORKUT
- Bir üniversite hastanesinde çalışan hekimlerin defansif tıp uygulama durumları, nedenleri ve sonuçları; karma araştırma
Defense medicine practice status, reasons and results of physicians working in A university hospital; mixed research
SAİD AKTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Halk SağlığıHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZAN SAVAŞ
- Bir üniversite hastanesine başvuran hasta ve yakınları ile araştırma görevlilerinin hasta hakları konusundaki bilgi, tutum ve yararlanma durumlarının değerlendirilmesi
The evaluation of knowledge, attitude and utilization of patient rights of the patients and their relatives who applied to a univesity hospital and the residents
ZEHRA ÖZLEM KURTCEBE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Halk SağlığıGazi ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEFER AYCAN
- Bir üniversite hastanesinde araştırma görevlisi olarak çalışan hekimlerin mesleki değer algısı ile sağlıkta şiddete maruziyet durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi
Examining the relationship between the perception of professional value of physicians working as research assistants in a university hospital and their exposure to violence in health
IRAZ AY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiNecmettin Erbakan ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE KÜÇÜKCERAN
PROF. DR. NAZAN KARAOĞLU