Ozon ve 1,25 (OH)2 vitamin d'nin doksorubisin ile oluşturulan toksik miyokardit modeli üzerine etkilerinin araştırılması
Research of the effects of ozone and 1,25 (OH)2 vitamin d on doxorubicin-induced toxic myocarditis model
- Tez No: 644490
- Danışmanlar: PROF. DR. DOLUNAY GÜRSES
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 117
Özet
Doksorubisin (DOX), özellikle hematolojik maligniteler ve solid tümörler gibi neoplazilerin tedavisinde uzun yıllardır kullanılan antrasiklin türevi kemoterapötik ajanlar olup klinik kullanımı toksik miyokardit gibi ciddi kardiyak yan etkiler nedeniyle kısıtlanmaktadır. Ozon ve D vitamini, deneysel çalışmalarda antioksidan etkileri gösterilmiş medikal ajanlardır. Çalışmamızda, patogenezinde oksidan stresin rol oynadığı doksorubisin ilişkili toksik miyokardit modeli üzerinde ozon ve D vitamininin etkilerini araştırmayı amaçladık. Bu amaçla; 285-350 gram ağırlığındaki 40 adet erkek Wistar Albino cinsi rat, her grupta sekiz adet rat olacak şekilde beş gruba ayrıldı. Gruplar; DOX, kontrol, ozon, D vitamini ve ozon+D vitamini şeklindeydi. Kontrol grubu haricindeki tüm gruplara, deneyin 8. gününde, 15 mg/kg tek doz doksorubisin intraperitoneal (IP) olarak uygulanarak toksik miyokardit modeli oluşturuldu. Deneyin 1-7. ve 9-11. günlerinde; kontrol grubuna 5 ml/kg dozunda serum fizyolojik, ozon grubuna 0,7-1 mg/kg, 60 μg/ml konsantrasyonda ozon, D vitamini grubuna 0.2 µg/kg/gün dozunda 1,25 (OH)2 D vitamini, Ozon+D vitamini grubuna ise her iki tedavi IP olarak uygulandı. Deneyin 11. günündeki son enjeksiyonlar sonrasında, ratlar anestezi altında ekokardiyografi ile değerlendirildi. Aynı gün intrakardiyak kan örnekleri alınarak sakrifikasyon gerçekleştirildi. Ratların başlangıçtaki ilk vücut ağırlıkları ve sakrifikasyon öncesi son vücut ağırlıkları ölçüldü. Alınan kan örneklerinde; Troponin T, NT-Pro BNP, MDA, TOS, SOD, GSH-Px, TAS, TNF-α ve IL-10 düzeyleri ELİSA yöntemiyle değerlendirildi. Sakrifikasyon sonrası ratların kalbi çıkarıldı, kalp ağırlıkları ölçüldü. Çıkarılan kalp dokuları; Hemotoksilen-Eozin, TUNEL ve kaspaz-3 ile boyanarak histopatolojik olarak değerlendirildi. İlk ve son vücut ağırlıkları açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı (p>0,05). Doksorubisin uygulanan grupların kilo verdiği, kontrol grubunun kilo aldığı görüldü. DOX grubunda ilk ve son vücut ağırlıkları arasındaki fark en fazla olmakla birlikte; kalp ağırlığı ve kalp ağırlığı/son vücut ağırlığı oranı kontrol, ozon ve/veya D vitamini tedavileri verilen gruplara göre daha azdı (p0,05). Histopatolojik olarak DOX grubunda; Billingham dejenarasyon skoru, apopitotik indeks ve H-skorunda artış izlendi (p=0,000). Ozon, D vitamini ve kombine tedavileri verilen gruplarda bu artışın gerilediği görüldü (p>0,05). Sonuçlarımız, ozon ve D vitamininin doksorubisin ilişkili kardiyotoksisite üzerine kardiyoprotektif etki göstererek faydalı olabileceğini desteklemektedir.
Özet (Çeviri)
Doxorubicin (DOX) is an anthracycline-derived chemotherapeutic agent that which has been used especially in the treatment of neoplasms such as hematological malignancies and solid tumors for many years. Its clinical use is limited due to serious cardiac side effects such as toxic myocarditis. Ozone and vitamin D are medical agents with antioxidant effects in experimental studies. In our study, we aimed to investigate the effects of ozone and vitamin D on the DOX-induced toxic myocarditis model, where oxidative stress plays a role in its pathogenesis. For this purpose, forty male Wistar Albino rats (285-350 g) were divided into five groups (n=8 per group). Groups were in the form of DOX, control, ozone, vitamin D, and ozone + vitamin D. On the 8 th day of the experiment, a toxic myocarditis model was created by administering 15 mg/kg single dose of doxorubicin intraperitoneally (IP) to all groups except the control group. On the 1-7 th and 9-11 th days of the experiment, we apply; 5 ml/kg of saline in the control group, 0.7-1 mg/kg dose at 60 μg/ml concentration of ozone in the ozone group, 0.2 µg/kg dose of 1,25 (OH)2 vitamin D for the vitamin D group, and both treatments were applied to ozon+vitamin D group. After the last injections on the 11 th day of the experiment, the rats were evaluated under anesthesia with echocardiography. On the same day, intracardiac blood samples were taken and sacrification was performed. The initial body weights of rats and their final body weights before sacrification were measured. Troponin T, NT-Pro BNP, MDA, TOS, SOD, GSH-Px, TAS, TNF-α, and IL-10 levels were performed by the ELISA method in the blood samples taken. After sacrification, the hearts of the rats were removed and their heart weights were measured. Removed heart tissues were dyed with Hematoxylin-Eosin, TUNEL and caspase-3 for histopathological evaluation. There was no difference between the groups in terms of first and last body weights (p>0.05). It was observed that, the groups that treated with doxorubicin lost weight and the control group gained weight. Although the difference between the first and last body weights in the DOX group is the greatest; heart weight and heart weight to final body weight ratio were less than the control group, ozone and/or vitamin D treatments group (p0.05). Histopathologically, in the DOX group; Billingham degeneration score, apoptotic index and H-score increased (p=0.000). This increase was observed to decrease in the groups given ozone, vitamin D and combined therapies (p>0.05). Our results support that ozone and vitamin D could be beneficial by showing cardioprotective effect on doxorubicin-induced cardiotoxicity.
Benzer Tezler
- Deri endüstrisi arıtılmış atıksularındaki KOİ'nin ozon oksidasyonu ile giderimi
COD removal in biological treatment effluent of tannery wastewater by ozone oxidation
ZAİM BERKER YELMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2001
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OLCAY TÜNAY
- Endosülfanın sulardan ozon oksidasyonu ile giderilmesi
Removal of endosulfan from waters by ozone oxidation
MUSTAFA SAİT YAZGAN
- Penisilin formülasyonu atıksularının O3 ve O3/H2O2 prosesleri ile arıtılabilirliği
Treatability of penicillin formulation wastewater by O3 and O3/H2O2 processes
ALİ EFE ÇAĞLAYAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İDİL ARSLAN ALATON
- Zararlı atıkların ozon ile oksidasyonu
Başlık çevirisi yok
TUBA TURAN ERTAŞ
Doktora
Türkçe
1997
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAN TANILLI
- Klor dioksitin dezenfeksiyon amaçlı kullanımında yan ürün oluşumunun araştırılması : İstanbul Ömerli ve Büyükçekmece ham suları
Investigation of by product formation by using chlorine dioxide for the purpose of disinfection : Istanbul Omerli and Büyükçekmece raw water
SEVAL GAYE KARADAĞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İSMAİL TORÖZ