Geri Dön

Ekolojik krizi etik ve ontolojik düzlemde değerlendirmek

Assessing the ecological crisis: Ethical and ontological approach

  1. Tez No: 652895
  2. Yazar: EYLÜL TUĞÇE ALNIAÇIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ AKAY
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Antropoloji, Felsefe, Sosyoloji, Anthropology, Philosophy, Sociology
  6. Anahtar Kelimeler: Ekoloji, Antroposen, Kapitalosen, Etik, Etoloji, Affekt, Öznellik
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Genel Sosyoloji ve Metadoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 197

Özet

Bu çalışmada insanın doğa ile ilişkisi etik ve ontolojik açıdan ele alınmıştır. İlk olarak, insanın doğa üzerindeki tahribatını daha da belirginleştiren Antroposen kavramsallaştırmasının araç ve işlevleri tartışmaya açılmıştır. Zira Antroposen, hem insanın doğaya verdiği zararın doğadan bahsediş tarzlarını belirlediği hem de doğanın neredeyse sadece ekolojik kriz ile beraber düşünülebildiği bir dönemi adlandırır. Bu nedenle bu çalışmada Kapitalosen tartışmalarıyla karşılaştırılarak Antroposenin sunmuş olduğu dönemselleştirmenin kısıtlı kapsamı ortaya konmuştur. Bu minvalde, ekolojik krizin odağına soyut ve evrensel insan türünden ziyade, doğayla kurulan ilişkinin tarihsel süreçlerde takip edilebilen niteliksel dönüşümlerinin yerleştirildiği bir perspektif önerilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde içinde yaşadığımız dünya-ekolojisi, özellikle insan olmayan varlıklarla kurulan ilişkiler üzerinden diğer ekolojiler ile birlikte ele alınmıştır. Bugün ekolojik kriz tartışmalarında, meselenin aciliyetine vurgu yapılırken çoğunlukla gözardı edilen insan olmayan varlıkların, ikincil pozisyonlardan ziyade kurucu nitelikleri öne çıkarılmaya çalışılmıştır. Zira kriz ile mücadele söz konusu olduğunda, insan olmayan varlıkların failliklerinin ve ilişki ağlarının karmaşık yapısının göz ardı edilmesi müdahalelerin beklenilen sonuçlara ulaşamamasında da etkilidir. Son olarak insanın da bu ilişki ağları içinde yer aldığı vurgulanmıştır. Bu sebeple çalışma, doğa-kültür gibi varsayımsal bir ayrım üzerinden kurulan ilişkinin etik sonuçlarına yapılan vurguyla, kriz olarak anılan mevcut koşulları yeniden sorgulamaya davet etmektedir.

Özet (Çeviri)

In this study, the relationship of human with nature is dealt from ethical and ontological angels. First of all, the tools and functions of the anthropocene conceptualization, which further clarifies the damage given to nature in the hands of humans, are discussed. Because the anthropocene refers to a period in which firstly the damage caused by human beings to nature determines the ways of talking about nature and secondly nature can almost only be discussed together with the ecological crisis. For this reason, in this study this conceptualization's limited scope was revealed by comparing the periodization presented by the anthropocene with the discussions of capitalocene. In this respect, a perspective has been proposed in which the focus of the ecological crisis is not the abstract and universal human species, but rather the qualitative transformations of the relationship established with nature that can be followed in historical processes. In the second part of the study, the world-ecology we live in is discussed together with other ecologies, especially through the relationships established with non-human beings. Today, in discussions of the ecological crisis, the founding qualities of non-human beings, which are often ignored while emphasizing the urgency of the issue, are emphasized rather than secondary positions attributed to them. Because, when it comes to combating the crisis, ignoring the complex nature of the agency and networks of non-human beings is effective in preventing the interventions to achieve the expected results. Finally, it was emphasized that human beings are also included in these networks. For this reason, the study invites us to re-question the current conditions known as crisis, with its emphasis on the ethical consequences of the relationship established through a hypothetical distinction such as nature and culture.

Benzer Tezler

  1. Envisioning plural futures through narratives and design

    Anlatılar ve tasarım ekseninde çoklu gelecek tahayyülleri

    ELİF GÖZDE ÖZTOPRAK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. PELİN DURSUN ÇEBİ

  2. Din eğitiminde insan fenomenine teolojik antropolojik yaklaşım

    Theological anthropological approach to human phenomena in religious education

    AYŞE YORULMAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA NACİ KULA

    PROF. DR. MUALLA SELÇUK

  3. Mimari tasarım stüdyosunda işlemsel tasarım ve ekoloji tabanlı bir yaklaşım önerisi

    A proposal for a computational design and ecology based approach to architectural design studio

    DERYA KARADAĞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA ZEYNEP AYGEN

    DOÇ. ÇETİN TÜKER

  4. Doğa-insan ilişkisine dair bir bakış açısı: Vegan/vejetaryen etik tutumunu benimseyen bireyler üzerine fenomenolojik araştırma

    A perspective on nature-human relationship: Phenomenological research on individuals adopting vegan/vegetarian ethical attitude

    VAHİDE YASEMİN ÖZKORUL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    SosyolojiAnkara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYATİ BEŞİRLİ

  5. Evaluation of a LEED certified building through environmental sustainability strategies from an ethical point of view

    LEED sertifikalı bir yapının çevresel sürdürülebilirlik stratejileri kapsamında etik açıdan değerlendirilmesi

    MİNE SAĞLAMCI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    MimarlıkGazi Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSU AKALIN