Geri Dön

Diyabetik hastalarda aşil tendon özelliklerinin plantar yara açılma riski üzerine etkisi

Impact of achilles tendon properties on plantar ulceration risk in patients with diabetes

  1. Tez No: 655289
  2. Yazar: FİKRİYE SİNEM İNCE
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ELİF AYDIN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 99

Özet

Amaç: Çalışmamızın amacı; diyabetik nöropatisi olan ve olmayan diyabetli hastalarda aşil tendonundaki kalınlık artışını ve bu kalınlık artışının ayağın plantar basınç dağılımı üzerine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya en az 5 yıldır diyabet tanısı ile takipli olan 18-60 yaş arasındaki 54 gönüllü hasta ile yaş ve cinsiyet ile uygun olarak eşleştirilen 20 sağlıklı gönüllü dahil edildi.Tüm katılımcıların demografik verileri (yaş, cinsiyet) kaydedildi. Hastaların diyabet süresi ve hastenemiz sisteminde kayıtlı olan glikolize hemoglobin (HbA1c) değerleri kaydedildi. Tüm katılımcıların boyu ve vücut ağırlığı ölçülerek "Beden Kitle İndeksi (BKİ), [Ağırlık(kg)/Boyun Karesi(m²)] formülü ile hesaplandı. Semmes- Weinstein 5.07 (10 gram) monofilaman testi ( SWMT ) ile periferik nöropati varlığı araştırıldı. Nöropati açısından değerlendirilen diyabetik hastalar yaş, cinsiyet ve demografik özellikler açısından benzer olacak şekilde 2 gruba ayrıldı. Tüm katılımcılar diyabetik nöropatili hastalar (DN), nöropatisi olmayan diyabetli hastalar (D) ve sağlıklı olgu (Kontrol) olarak 3 grupta değerlendirildi. Nothingham Sağlık Profili (NSP) , 4 Soru Nöropatik Ağrı Anketi (DN4), modifiye Charlson Komorbidite İndeksi (mCKİ) ile hastalar değerlendirildi. Tüm katılımcıların zamanlı kalk yürü testi ile fonksiyonel durumları değerlendirildi. Bu değerlendirmelerin ardından ultrasonografi ile her iki aşil tendonunun medial ve distalden olmak üzere 2 farklı noktadan kalınlık ölçümü yapıldı . Çalışmaya katılan tüm katılımcıların basınç platformu (RS Scan) üzerinde yürümesi istendi ve ayak taban basınçları ölçülerek kaydedildi. Daha sonra elde edilen veriler istatiksel analiz için toplandı. Bulgular: Çalışmamızda her iki ayakta; distal ve median noktalarından yaptığımız ölçümlerde aşil tendon kalınlıklarının, diyabetik hastalarda kontrol grubuna göre belirgin olarak daha fazla olduğu saptanmıştır. Yaptığımız subgrup analizlerde diyabetik nöropatili hastaların aşil tendon kalınlığının, nöropatisi olmayan diyabetik hastalar ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak artmış olduğunu saptanmıştır. Ayrıca diyabetik nöropatili hastaların; Notthingham Sağlık Profili 2 (NSP 2), modifiye Charlson Komorbidite İndeksi (mCKİ) skorlarının ve Zamanlı Kalk Yürü Testi sürelerinin istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha büyük olduğu bulunmuştur. Pedobarografik değerlendirmede diyabetik nöropatisi olmayan diyabetli hastaların sağ medial ve lateral topuk basıncının ; diyabetik nöropatili hastalar ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Aşil tendon kalınlığı ve ayak plantar basıncı arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Sonuç: Diyabetik nöropatili hastalarda, diğer gruplara göre aşil tendon kalınlığı anlamlı olarak daha kalın saptandı. Bu yapılan birçok çalışmayı desteklemekte ve diyabetteki glisemik yükün aşil tendon yapısında değişiklik yaparak kalınlaşmasına neden olduğunu göstermektedir. Aşil tendonu yapısının ve diyabetle birlikte olan değişiklerin yapılacak çalışmalarla değerlendirilmesi diyabetik nöropatili hastaların erkenden belirlenmesi ve ayak ülserinin gelişmesini önlemede etkili olabilir. Aşil tendon yapısı ile plantar basınçlar arasında bir ilişki saptayamamış olmakla beraber bu konuda yapılacak daha detaylı çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimler: Aşil tendonu, diyabetik ayak, diyabetik nöropati, pedobarografi,

Özet (Çeviri)

Background: The aim of this study is to address the thickness increase in the Achilles tendon of diabetic patients with and without diabetic neuropathy. We evaluated the effect of this increase in thickness on the plantar pressure distribution of the foot. Materials And Methods: In this study, 54 volunteer patients aged between 18 and 60 years old with a diagnosis of diabetes for at least 5 years were included. 20 healthy volunteers, whose ages and genders were comparable with the diabetes patients, were also included in this study. Demographic data (age and gender) of all the participants were recorded. The patients' diabetes durations and glycolyzed hemoglobin (HbA1c) values available in our hospital recording system were also noted. The height and mass of all the participants were measured and“Body Mass Index (BMI)”values were calculated using the formula of [Mass (kg) / Square of Height (m2)]. The presence of peripheral neuropathy was investigated by the Semmes-Weinstein 5.07 (10 gram) monofilament test (SWMT). Diabetic patients evaluated in terms of neuropathy were divided into two groups, similar in age, gender and demographic characteristics. All participants of the study were handled in 3 groups as diabetic patients without diabetic neuropathy, diabetic patients with diabetic neuropathy and healthy control group. Patients were evaluated using the Nothingham Health Profile, 4 Question Neuropathic Pain Questionnaire (DN4), modified Charlson Comorbidity Index methods( mCCI ). Functional statuses of all participants were evaluated via the Timed Up and Go test (TUG). After these evaluations, the thickness of both Achilles tendons from two different points, median and distal, was measured by ultrasonography. Patients were walked on the pressure platform (RS Scan) and the pressure applied by the soles of the patients on the platform was measured. Then, the data were collected for statistical analysis. Results: In our study, the measurements of the distal and median points of both sides showed that Achilles tendon thicknesses were significantly higher in diabetic patients than in the control group. In our subgroup analysis, the Achilles tendon thickness of patients with diabetic neuropathy was found to be significantly higher than that of diabetic patients without neuropathy and the control group. In addition, compared to other groups, it was found that the Nottingham Health Profile 2 (NSP 2) results, the modified Charlson Comorbidity Index (mCCI) scores and the Timed Up and Go test (TUG) times were significantly higher in the patient group with diabetic neuropathy. Pedobarographic analyses showed that diabetic patients without diabetic neuropathy had significantly higher right medial and lateral heel pressure than the patients with diabetic neuropathy and the control group. Lack of statistically significant relationship between Achilles tendon thickness and foot plantar pressure was detected. Conclusion: Achilles tendon thickness was found to be significantly higher in the patient group with diabetic neuropathy compared to the other groups. This result supports many previous studies and shows that the glycemic load in diabetes causes the Achilles tendon to thicken by creating a change in the structure of the Achilles tendon. Studies that examine the structure of Achilles tendon and the changes that may occur with diabetes can be effective in early diagnosis of patients with diabetic neuropathy and prevention of foot ulcers. Although no significant relationship was detected between the Achilles tendon structure and plantar pressure, it can be said that more detailed studies on this subject are needed.

Benzer Tezler

  1. Diyabetes mellituslu hastalarda diyabetik ayak gelişme riski ile ilişkili faktörlerin araştırılması

    Investigation of the factors related to the risk of diabetic foot development in patients with diabetes mellitus

    DUYGU ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EBRU KARACA UMAY

  2. Mobil telefon kullanımına bağlı oluşan 900-1800 mhz radyo frekans dalgalarının meydana getirdiği elektromanyetik alanın iliak kanat kemik mineral yoğunluğuna etkisi

    The effect of electromagnetic fields on bone mineral density of iliac bone produced by 900-1800 mhz radio frequency waves dependent on cellular phone usage

    BEŞİR ANDAÇ AKSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Ortopedi ve TravmatolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NEVRES HÜRRİYET AYDOĞAN

  3. Kager yağ yastıkçığı, plantar yağ ve kas tabakalarının kalınlığı diyabetik ayak gelişimini öngörmede etkili midir?

    Is the thickness of kager fat pad, plantar fat and muscle layers effective in predicting diabetic foot development?

    TUĞÇE AKDOĞANLAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAYYİBE SALER

  4. Diyabetli hastalarda aşil tendonunda oluşandeğişikliklerin biyomekanik olarak değerlendirilmesi

    Biomechanical assessment of the changes developed atachilles tendon in patients with diabetes

    FATİH VATANSEVER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiErciyes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET GÜNEY

  5. Epidermal growth faktör (EGF) ve EGF yüklenmiş polikaprolakton skafoldun tendon defekt iyileşmesine etkileri

    Effects of epidermal growth factor (EGF) and EGF-loaded polycaprolactone scaffolds on tendon defect healing

    İSMAİL AYKUT KOÇYİĞİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GAZİ HURİ