Heidegger'in Nietzsche yorumunda sanat ve hakikat ilişkisi
The relationship of art and truth in Heidegger's interpretation of Nietzsche
- Tez No: 660085
- Danışmanlar: PROF. DR. ZEHRAGÜL AŞKIN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mersin Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 198
Özet
Bu çalışma, Heidegger'in Nietzsche yorumunu sanat ve hakikat ilişkisi bağlamında ele almaktadır. Söz konusu yorum, Nietzsche'nin yanlış alımlandığı noktasında ciddi eleştiriler alsa da, hem Heidegger ve Nietzsche uzmanlarının önemli bir başvuru kaynağı hem de metafizik gelenekte aşılamayan sorunları ve söylenmeden bırakılanı dile getirmesi bağlamında güçlü bir felsefi kavrayışının ürünü olarak günümüz felsefe literatüründe önemli bir eser olma özelliğine sahiptir. Heidegger'e göre, Nietzsche'nin felsefesinde her meselenin ilişkili olduğu iki metafizik ilke vardır. Heidegger'in güç istenci ve sonsuz dönüş olarak belirlediği bu iki ilke, Nietzsche'nin sanat ve hakikat arasında kurduğu ilişkinin doğasını anlamak açısından önemlidir. Heidegger, Nietzsche'nin metafizik temelde geliştirdiği sanat ve hakikat anlayışını ve aralarındaki özsel ilişkiyi açığa çıkarmak amacıyla Nietzsche'nin asıl felsefesinin gizlenmiş olduğunu düşündüğü yayımlanmamış yazılarına yönelir. Bu yazılarda, Heidegger'in fark ettiği bazı kilit düşünceler Nietzsche'den geriye kalan enkazdan kurtulmanın yolunu açar. Bu, bir yandan Erken Grek düşüncesinin Varlık anlayışına kadar giden ve böylece Heidegger'in kendi temel ontolojisi ile de yakınlık arz eden; diğer yandan Nietzsche'yi metafizik geleneğin sonlandırıcısı ve yeni bir metafizik düşünmenin mimarı olarak nitelendiren etkileyici ve zorlayıcı bir yoldur. Öyle ki, Heidegger, hem Nietzsche'de Varlık'ın unutulmuşluğunun üstesinden gelebilecek düşüncelerin örtüsünü açar hem de güç istenci metafiziğinin bir yıkım metafiziği olduğunu ve böylece bu unutulmuşluğu körüklediğini iddia eder. Heidegger'in bu değişiklik gösteren yaklaşımı sanat ve hakikat ilişkisi yorumuna da yansır. Nietzsche'yle dostane bir ilişki kurduğu dönemde, sanatın ve hakikatin Varlık'la olan köklü ilişkisini hatırlatan bir düşünür olarak Nietzsche'ye övgüyle yaklaşır. İlerleyen süreçte Nietzsche'nin sanat ve hakikat arasında kurduğu ilişkinin sorunlu bir doğası olduğunu ve bu haliyle Platonculuğun yenilenmiş bir yorumundan başka bir şey sunmadığını iddia eder. Heidegger'e göre, Nietzsche'nin güç istencinin tezahürleri olarak belirlediği sanat ve hakikat kavramları ve bunlar arasında kurmuş olduğu ilişki özsel bir kavrayış sunmanın uzağındadır. Bu uzaklık, hem sanatın insan yaşamı için anlamını hem de insanın Varlık'la olan kökensel bağını tahrip etmektedir.
Özet (Çeviri)
This study discusses Heidegger's interpretation of Nietzsche in the context of the relationship between art and truth. Although the interpretation in question received serious criticism for misconceiving Nietzsche, it is an important work in contemporary philosophical literature for being both an important reference of Heidegger and Nietzsche experts and a product of a powerful philosophical understanding in terms of expressing that which was left unspoken and the problems which could not be overcome in the metaphysical tradition. According to Heidegger, there are two metaphysical principles in Nietzsche's philosophy that every issue is related to. These two principles, identified by Heidegger as the will to power and the eternal recurrence of the same, are important in understanding the nature of the relationship that Nietzsche established between art and truth. In order to reveal Nietzsche's understanding of art and truth, which he developed on a metaphysical basis, and the essential relationship between the two, Heidegger turns to Nietzsche's unpublished writings in which he thinks the original philosophy of the thinker is hidden. Some of the key thoughts that Heidegger noticed in these writings open the way to getting rid of the debris left behind by Nietzsche. This is an impressive and compelling way, which, on the one hand, goes back to the understanding of Being by Early Greek Thinking and thus is also close to Heidegger's own fundamental ontology, on the other hand, characterizes Nietzsche as the terminator of the metaphysical tradition and the architect of new metaphysical thinking. So much so that Heidegger both unveils the thoughts in Nietzsche that can overcome the oblivion of Being and claims that the metaphysics of the will to power is a metaphysics of destruction and thus fuel this oblivion. This varying approach of Heidegger is reflected in his interpretation of the relationship between art and truth. In the period when he established a friendly relationship with Nietzsche, he praised Nietzsche as a thinker who reminded the deep-rooted relationship of art and truth with Being. Later on, he claims that the relationship between art and truth established by Nietzsche has a problematic nature and as such offers nothing more than a renewed interpretation of Platonism. According to Heidegger, the concepts of art and truth that Nietzsche identified as manifestations of the will to power and the relationship between these two concepts are far from presenting an essential understanding. This distance destroys both the meaning of art for human life and the original connection of man with Being.
Benzer Tezler
- Heidegger ve Sartre'da varoluş-öz kavramlarının ilişkisi açısından hümanizm sorunu
Humanism issue in terms of relation of existence-essence notions in the philosophy of Heidegger and Sartre
ERDAL GÜRSUL
- Leo Strauss'da siyaset felsefesinin anlamı
The meaning of political philosophy in Leo Strauss
MUSTAFA MACİT
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
FelsefeTrakya Üniversitesiİnsan ve Toplum Araştırmaları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ SERTAN BEŞER
- Nietzsche ve Heidegger'de Nihilizm sorunu
The problem of Nihilism in Nietzsche and Heidegger
VOLKAN AY