The problem of mental causation in John Searle's theory of consciousness
John Searle'ün bilinç teorisinde zihinsel nedensellik problemi
- Tez No: 660369
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ELGİN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Felsefe Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 213
Özet
John Searle Zihnin Yeniden Keşfi (1992) isimli kitabında Biyolojik Doğalcılık olarak adlandırdığı yenilikçi ve etkili bir zihin teorisi geliştirdi. Etkilidir çünkü bilinç ile ilgili problemlere özel bir önem ya da statü atfetmeyerek onları bilimin diğer alanlarında, özellikle özel bilimlerde, karşımıza çıkabilecek ve çözümü mümkün problemler olarak ele alma eğilimindedir. Yenilikçidir çünkü bilincin öznel ve niteliksel karakterini koruyarak bilimsel dünya görüşümüz içine nasıl yerleştirebileceğimize dair önerilerde bulunur. Bu avantajları Biyolojik Doğalcılık'ı sorgulamaya değer bir zihin teorisi haline getirir. Searle'ün temelde iki iddiası vardır: İlki, öznellik ve niteliksellik gibi indirgenemez özelliklere sahip olan bilince, beyin süreçleri neden olur. İkincisi, bilinçli durumlar nedensel olarak etkilidir. Bu iddialar Searle'ü zihinsel nedensellik problemiyle karşı karşıya bırakır. Zihinsel nedensellik problemi, fiziksel süreçlere indirgenemeyen bilincin, fizik yasalarını ihlal etmeden, fiziksel dünya ile nasıl etkileşime girdiğini açıklamaktaki güçlüktür. Bu tez, Searle'ün zihinsel nedensellik problemine, indirgemeci olmayan bir çerçevede sunduğu çözümün sorgulanmasıyla ilgilidir. Nihai amacım Searle'ün eksiksiz bir zihinsel nedensellik açıklaması sunduğunu iddia etmek değildir, onun açıklamasının hangi koşullar altında doğru kabul edilebileceğini göstermektir. Birinci bölümde Biyolojik Doğalcılığı detaylı olarak tanıttıktan sonra, onun materyalist ve dualist teorilerden hangi yönleriyle farklılaştığını tartışacağım. Bu bölümde genel amacım üçüncü ve dördüncü bölümdeki tartışmalara zemin hazırlamak adına Searle'ün zihin felsefesindeki pozisyonunu netleştirmektir. İkinci bölümde Searle'ün“beynin bilince neden olduğunu bir gerçek olarak biliyoruz”iddiasını sorgulayacağım. Aslında bir gerçek olarak bildiğimiz tek şey beyin durumları ve bilinç durumları arasında bir tür korelasyon olduğudur. İki durum arasındaki korelasyon nedensellik için gereklidir ama yeterli değildir. Searle beyin süreçlerinin bilinçle bağlantılı olmaktan ziyade ona neden olduğuna dair kesin bir delil sunmaz. Ayrıca bu iddiasını nasıl test edilebileceğimize dair herhangi bir yöntem de önermez. Bu bölümde Searle'ün nedensellikle ilgili iddiasını test etmek için en uygun modelin Woodward (2003) tarafından geliştirilen müdahaleci nedensellik modeli olduğunu iddia edeceğim. Sonuç olarak, müdahaleci nedensellik modelini kullansak bile beyin ve bilinç arasındaki ilişkinin nedensellik olarak yorumlanamayacağını göstereceğim. Üçüncü bölümde Searle'ün“zihinsel durumlar nedensel olarak etkilidir”iddiasını sorgulayacağım. J. Kim tarafından geliştirilen dışlama argümanı yalnızca fiziksel durumların nedensel olarak etkili olduğunu ve zihinsel nedenlerin dışlanması gerektiğini öne sürer. Aksi takdirde etki birden fazla neden (zihnsel ve fiziksel neden) tarafından belirlenmiş sayılır ki bu da indirgemeci olmayan fizikalistleri üstbelirlenim problemiyle karşı karşıya bırakır. Bu bölümün temel meselesi, Searle'ün dışlama problemine önerdiği çözümü değerlendirmektir. Searle'ün, beyin ve bilinç arasındaki ilişkiyi nedensel olarak kabul ettiği sürece üstbelirlenim sorunundan kurtulamayacağını, dolayısıyla dışlama problemine yönelik bir çözümünün de olmadığını göstereceğim. Spesifik olarak iddiam şudur: Beyin ve bilinç arasındaki ilişkiyi nedensel değil, bir tür bağlılık ilişkisi olarak ele aldığımızda, hem Searle'ün dışlama problemine önerdiği çözüm kabul edilebilir, hem de bu çözüm uyumculuk (Bennett 2003, 2008) ve müdahalecilik (Woodward 2003, Shapiro & Sober 2007) gibi güncel stratejilerle desteklenebilir.
Özet (Çeviri)
John Searle has developed an innovative and influential theory of mind that he calls“Biological Naturalism”in his book The Rediscovery of the Mind (1992). It is influential because Searle deals with problems on consciousness in a similar way as philosophers or scientists deal with problems on higher-level properties in other scientific fields, especially in the special sciences. He does not attribute a special status to them since he regards these problems as tractable. It is innovative because Searle offers a suggestion for how we can place consciousness in the scientific world by saving its subjective and qualitative character. Such advantages make Biological Naturalism a theory of mind that is worth investigating. Searle has two main claims: First, consciousness having irreducible properties such as subjectivity and qualitativity is caused by brain processes. Second, conscious states are causally efficacious. Searle faces the problem of mental causation due to these claims. The problem of mental causation is the difficulty in explaining how consciousness, which cannot be reduced to physical processes, interacts with the physical world without violating the laws of physics. This dissertation focuses on the examination of Searle's solution to the problem of mental causation within the non-reductionist framework. My ultimate aim is not to claim that he offers a complete account of mental causation, but rather to show under what conditions his account can be considered correct. In the first chapter, after introducing Biological Naturalism, I will discuss in what ways it differs from materialist and dualist theories. My aim in this chapter is to clarify Searle's position in the philosophy of mind to provide a basis for the discussions in the second and third chapters. In chapter 2, I will discuss Searle's claim“we know as a fact that the brain processes cause consciousness”. What we know as a fact is that there is a correlation between the brain states and conscious states. Correlation between two events is necessary for causation, but not sufficient. Searle cannot provide direct evidence of why brain processes cause consciousness aside from being correlated to it. Furthermore, he cannot offer a method to test his claim. In this section, I will argue that the most appropriate model to test Searle's causal claim is the interventionist model of causation developed by Woodward. Lastly, I will show that even if we use the interventionist model of causation, we cannot interpret the relation between brain and consciousness as causation. In chapter 3, my aim is to examine Searle's claim“mental states are causally efficacious”. However, the exclusion argument developed by J. Kim suggests that mental causes are excluded because underlying physical causes do all causal work. Otherwise, the effect is overdetermined by more than one cause, then non-reductionist physicalists have to overcome the overdetermination problem. The key issue of this chapter is to evaluate Searle's solution to the exclusion problem. I will show that Searle cannot get rid of the overdetermination problem as long as he regards the relation between brain and consciousness as causal, so he has no solution for the exclusion problem. My specific claim is: If we hold the supervenience relation between the brain and consciousness as non-casual, not only the solution proposed by Searle can be accepted but also this solution can be supported with current strategies such as compatibilism (Bennett 2003, 2008) and interventionism (Woodward 2003, Shapiro & Sober 2007).
Benzer Tezler
- Çağdaş zihin felsefesinde bilinç problemi: Bir panpsişizm savunusu
Problem of consciousness in the contemporary philosophy of mind: A defense of panpsychism
FERHAT ONUR
- Zihin-beden problemi bağlamında plasebo etkisi ve zihinsel nedensellik
Placebo effect and mental causation in the context of mind-body problem
RESUL AHMET KARAGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
FelsefeAnkara Sosyal Bilimler ÜniversitesiFelsefe Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ÇEVİK
- Implicit definition as unifying logic of mental representation
Zihinsel temsillerin bütünleştirici mantığı olarak örtük tanımlama
NEZİHE MÜGE KUYUMCUOĞLU TÜTÜNCÜOĞLU
- Okasyonalizm savunucularının zihinsel arka plan analizi: Gazzâlî ve Malebranche'da nedensellik
An analysis on the mental background of occassioalists: Causation in al-ghazâlî and Malebranche
METİN AKAR
