Geri Dön

Akomodatif ve infantil ezotropya olgularında kalıtım sıklığı ve kalıtım özelliklerinin belirlenmesi ve myozin 13 ağır zincir geni dizi analizinin yapılması

Determination of inheritance frequency and heredity characteristics in accommodative and infantile esotropia cases and performing sequence analysis of myosin 13 heavy chain gene

PDF İndir

  1. Tez No: 661667
  2. Yazar: FATMA ÇORAK EROĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. SİBEL OTO
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Başkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 141

Özet

ÖZETBu çalışma, infantil ET, parsiyel akomodatif ET ve akomodatif ET olgularının ailelerindeki şaşılık sıklığını ve olası kalıtım paternini araştırmak ve farklı kuşaklarda çok sayıda etkilenmiş bireyin bulunduğu ailelerde MYH 13 genindeki olası bir mutasyonun, çeşitli şaşılık tiplerinin patogenezine olabilecek katkısını araştırmak amacıyla gerçekleştirildi. Bu amaçla takipli olan veya yeni tanı konulmuş olan 139 akomodatif ET, 55 parsiyel akomodatif ET ve 21 konjenital ET hastasının aile bireyleri çalışmaya dahil edildi. Ailelerin tümüne yapılan detaylı aile sorgulaması sonucunda aile ağaçları oluşturuldu ve Cyrilic 3 pedigri programı ile yapılan analize göre olası kalıtım paterni belirlendi. Ailelerin 168'inde toplam 518 kişiye tam bir oftalmolojik muayene yapılarak tropya, forya ya da mikrotropya saptanan ve ≥ 3 PD hipermetropi olan aile bireyleri kaydedildi.Yapılan pedigri analizine göre akomodatif ET, parsiyel akomodatif ET ve infantil ET gruplarının tümünde, olguların büyük bölümünün sporadik (%53,2; %63,6; %57,1); kalıtım paterninin belirlenebildiği ailelerin ise sıklıkla poligenik ya da multifaktöryel kalıtım paterni (%20,1; %21,8; %19,1) gösterdiği saptanmıştır. Olgulardaki şaşılık alt tipleri ile kalıtım paternleri arasında anlamlıbir farkbulunmadığı (p= 0.682) saptandı.Probandın ebeveynleri arasındaki akraba evliliği sıklığıakomodatif ETgrubunda %18,1, parsiyelakomodatif ETgrubunda %22,6 ve infantil ETgrubunda %14,3olarak belirlendi. Şaşılık alt tipleri ile akraba evliliğinin sıklığı (p=0.457) ve akraba evliliği varlığı ile kalıtım paterninin tipi (p=0.652) arasında anlamlıbir fark saptanmadı. Aile ağacı analizi sonucunda probandın herhangi bir akrabasında şaşılık görülmeprevelansının akomodatif ET grubunda %59; parsiyel akomodatif ET grubunda %45.5, konjenital ET grubunda %38.1 olduğu ve ezotropya alt tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı (p=0.077)saptandı.Aile öyküsüne göre birinci derece akrabalardakişaşılık prevelansının akomodatif ETgrubunda %58,9; parsiyel akomodatif ET grubunda %45,5, konjenital ET grubunda %42,8 olarak bulundu. Ezotropyaalt tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı.(p=0.07) Aile öyküsüne göre probandın ebeveynlerindeki şaşılık prevelansının akomodatif ET grubunda %35,3; parsiyel akomodatif ET grubunda %20, konjenital ET grubunda %28,6 olduğu; ezotropyaalt tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkbulunmadığı(p=0.113)saptandı. Muayene edilen olgularda probandın annesindeki şaşılık prevelansının akomodatif ET grubunda %25; parsiyel akomodatif ET grubunda %15,4, konjenital ET grubunda %23,1 olduğubelirlendi. Ezotropya alt tipleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.462). Muayene edilen olgularda probandın babasındaki şaşılık prevelansının akomodatif ET grubunda %26,7; parsiyel akomodatif ET grubunda %12,8 olduğu; konjenital ET grubunda ise olguların hiçbirinin babasında şaşılık bulunmadığı saptandı. Akomodatif ET grubundaki oran anlamlı yüksek bulundu (p=0.027). Muayene edilen olgularda kardeşlerde şaşılık görülme prevelansı akomodatif ET, parsiyel akomodatif ET ve konjenital ET grupları için sırasıyla %23,3 (n:27); %15,4 (n: 6) ve %15. 4 (n:2) olarak saptandı. Ezotropya alt tipleri arasında fark anlamlı bulunmadı (p=0.101). Olguların muayene edilmiş olan birinci derece yakınlarındaki ≥ 3PD hipermetropi sıklığının akomodatif ET grubunda %18,1 (n:21), parsiyel akomodatif ET grubunda %%5,2 (n: 2), konjenital ET grubunda ise %7,7 (n:1) olduğu ve ezotorpya alt tipleri arasında anlamlı bir fark bulunmadığı (p=0.113) belirlendi. Aile ağacı çizimlerine göre; olgularınakrabaları arasında %20,5'inde(n: 44) tek, %14.9'unda(n: 32) iki, %10.2'sinde (n: 22) üç,%8.3'ünde (n:18) ≥4 bireyin etkilenmiş olduğu; ezotropya alt tipleri ile şaşılık saptanan aile bireylerinin sayıları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın bulunmadığı (p:0.569) saptandı. Pedigri analizinde, her kuşakta farklı bireylerlerde şaşılık bulunduğu tespit edilen iki aileden seçilen bireylerden DNA izole edilerek MYH 13 geninde 3., 25., 27, 29. ve 30. ekzon lokalizasyonlarında saptanan rs34042358, rs2074877, rs12103825, rs61745304, rs61745305, rs20774873 rs17690195, rs61745306, rs rs62060459, rs117809599 ve rs4791401 referans numaralımutasyonbölgelerindeki tek nükleotid değişiklikleri araştırıldı.Birinci ailedeki 9 bireyin 8'indeMYH13 geninin 25. ekzonunun (rs2074877) yanlış anlamlı mutasyonuna neden olan tek nükleotid değişikliği sonucunda oluşan G/A mutasyonusaptanırken, 1 bireyin bu bölgede mutasyon göstermediği (A/A genotipi), diğer ekzon bölgelerinde ise bireylerin hiçbirinde anlam değişikliğine neden olan bir mutasyon bulunmadığı saptandı. İkinci ailede ise 4 bireyde 25. ekzonda (rs2074877)yanlış anlamlı mutasyonuna neden olan tek nükleotid değişikliği sonucunda oluşan G/A mutasyonusaptanırken,2 bireyin bu bölgede mutasyon göstermediği (A/A genotipi) belirlendi. Ailede sağlıklı olduğu bilinen 2 bireyde ise 29. ekzonda (rs17690195)yanlış anlamlı mutasyonuna neden olan tek nükleotid değişikliği sonucunda oluşan G/A mutasyonusaptanmış, diğer bireylerin ise bu bölgede mutasyon göstermediği (G/G genotipi); diğer ekzon bölgelerinde ise bireylerin hiçbirinde anlam değişikliğine neden olan bir mutasyon bulunmadığı saptandı.MYH13 geninin 25. ekzonunun (rs2074877) yanlış anlamlı mutasyonuna neden olan tek nükleotid değişikliği sonucunda oluşan G/A mutasyonunun, akomodatif ezotropya için özgül olmasa da, ileride yapılacak olan daha geniş popülasyon çalışmaları için referans oluşturabileceği düşünülmüştür.

Özet (Çeviri)

This study aims to investigate the frequency of strabismus in the familiesof infantile ET, partial accomodative ET and accomodative ET cases and the possible genetic pattern and the role of a probable mutation in MYH 13 gene over the pathogenesis of various strabismus types in families with a high number of affected individualsin different generations. For this purpose, the family members of monitored or newly-diagnosed 139 accomodative ET, 55 partial accomodative ET and 21 congenital ET patients were included in the study. As a result of a compherensive family survey carried out in all families, family trees were formed and the possible genetics pattern was determined on the basis of Cyrilic 3 pedigree program. A complete ophthalmologic examination was conducted over 518 people in 168 families and those family members who had tropia, phoria or microtropia and ≥ 3 PD hypermetropiawere recorded. According to the pedigree analysis, it was determined that the majority of the cases were sporadic (53.2%; 63.6%; 57.1%) in all of the accomodative ET, partial accomodative ET and infantile ET groups while poligenic andmultifactorial genetic pattern (20.1%; 21.8%; 19.1%) was mostly demonstrated in families in which a genetic pattern could be identified. No significant difference was found between strabismus subtypes and genetic patterns (p= 0.682). The frequency of consanguineous marriages among parents of proband parents was 18.1% in the accommodative ET group, 22.6% in the partial accommodative ET group and 14.3% in the infantile ET group. No significant differences were observed between strabismus subtypes and frequency of consanguineous marriages and between the presence of consanguineous marriages and genetic pattern type (p=0.652). As a result of the family tree analysis, the prevalence of strabismus in any relative of the proband was found to be 59% in the accomodative ET group; 45.5% in the partial accomodative ET group, 38.1% in the congenital ET group and no meaningful difference was found among esotropia subtypes (p= 0.077). The prevalence of strabismus in primary relatives was found to be 58.9% in the accomodative ET group, 45.5% in the partial accomodative ET group and 42.8% in the congenital ET group.No statistically significant difference was found among esotropia subtypes (p=0.07). It was also found out that the prevalence of strabismus in proband's relatives on the basis of family history was %35,3 in the accomodative ET group; 20% in the partial accomodative ET group, 28.6% in the congenital ET group and no significant difference was found among esotropia subtypes (p=0.113). The prevalence of strabismus in proband's mother was found to be 25% in the accomodative ET group, 15.4% in the partial accomodative group and 23.1% in the congenital ET group in the examined cases. No statistical difference was found among esotropia subtypes (p=0.462).In the examined cases, the prevalence of strabismus in proband's father was found to be 26.7% in the accomodative ET group, 12.8% in the partial accomodative group whereas strabismus was not identified in any of the cases' fathers in the congenital ET group. The rate in the accomodative ET group was found to be significantly high (p=0.027).The prevalance of strabismus in brothers of the examined cases for accomodative ET, partial ET and congenital ET groups were found to be 23.3% (n=27), 15.4% (n=6) and 15.4% (n=2) respectively. No significant differences were observed among the esotropia subtypes (p=0.101).≥ 3PD hypermetropia frequency in the examined cases' first-degree relativeswas found to be 18.1% (n=21) in the accomodative ET group, 5.2% (n=2) in the partial accomodative ET group and 7.7% (n=1) in the congenital ET group while no meaningful difference was found among esotropia subtypes (p=0.113). According to family tree drawings, one individual in 20.5% of the cases' relatives (n=44), two individuals in 14.9% (n=32), three individuals in 10.2% (n=22) and ≥4 individuals in 8.3% of the cases' relatives were affected; no significant difference was found between esotroia subtypes and the number of family members diagnosed with strabismus (p=0.569). In the pedigree analysis, DNA was isolated from individuals selected from two families found to have strabismus in different individuals in each generation, and single nucleotide differences were investigated in the mutation regions with reference numbers rs34042358, rs2074877, rs12103825, rs61745304, rs61745305, rs20774873 rs17690195, rs61745306, rs rs62060459, rs117809599 and rs4791401 identified in 3rd, 25th, 27th, 29th and 30th exon localizations of the MYH 13 gene. G/A mutation stemming from single nucleotide difference causing missense mutation of MYH13 gene's 25th exon was identified in 8 out of 9 individuals in the first family while one individual did not demonstrate mutation in this region (A/A genotype), as for the other exon regions no mutation which resulted in a change of meaningwas found in any of the individuals. In the second family, G/A mutation due to single nucleotide change causing missense mutation was found in the 25th exon (rs2074877) in four individuals whereas two individuals did not demonstrate mutation in this region (A/A genotype). G/A mutation as a result of single nucleotide difference causing missense mutation in the 29th exon (rs17690195)was identified in 2 individuals while other individuals did not demonstrate mutation in this region (G/G genotype); as for the other exon regions, no mutation which resulted in a change of meaningwas found in any of the individuals. It is thought that G/A mutation resulting from single nucleotide change causing missense mutation in MYH13 gene's 25th exon (rs2074877) may serve asa reference for larger population studies to be conducted in the future, though not specific to accomodative esotropia.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    422621

    Akomodatif ezotropya olgularında binoküler görmeyi etkileyen faktörler

    Başlık çevirisi yok

    SEZİN AKÇA BAYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Göz HastalıklarıBaşkent Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİBEL OTO

  2. Tez No

    681767

    Reoperasyon gerektiren horizontal şaşılık olgularında cerrahi sonuçlar

    Surgical Results in Horizontal Strabismus Cases Requiring Reoperation

    YASEMİN FATMA ÇETİNKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Göz HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE FEYZA ÖNDER

  3. Tez No

    568964

    İnfantil ezotropyada tedavi

    Treatment in infantile esotropia

    ÇAĞRI MUTAF

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN ASLI İNAL

    UZMAN OSMAN BULUT OCAK

  4. Tez No

    406933

    Nonrefraktif akomodatif ezotropyalarda uzun dönem takip sonuçları

    Long term follow-up results in nonrefractive accommodative esotropias

    RÖVŞEN NESİROV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Göz HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HUBAN ATİLLA

  5. Tez No

    466447

    Akomodatif ve sikloplejik değişikliklerin oftalmik parametrelere etkilerinin araştırılması

    Investigating the influence of accommodative and cycloplegic changes on ophthalmic parameters

    ALPEREN BAHAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göz HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKHAN PEKEL

Geri Dön