Geri Dön

Doksorubisinin rat testis dokusunda meydana getirdiği hasarların belirlenmesi ve çeşitli antioksidanların koruyucu etkileri

Determination of damage caused by doxorubicin and protective effects of various antioxidants in rat testicular tissue

PDF İndir

  1. Tez No: 665263
  2. Yazar: ALİ ERDEM ÖZTÜRK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA NUMAN BUCAK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Dölerme ve Suni Tohumlama Ana Bilim Dalı​
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 109

Özet

Sunulan tez çalışmasında, beşeri hekimlikte kemoterapötik olarak kullanılan doksorubisinin rat testis dokusu üzerine zararlı etkileri ve bu zararlı etkiler üzerine timokinon ve resveratrolün koruyuculuğu araştırıldı. Çalışmada 10 grup yer aldı. Her bir grupta 8 erkek rat olmak üzere toplamda 80 erkek Albino Wistar rat kullanıldı. Çalışma grupları kontrol, 15 mg/kg doksorubisin (D), 5mg/kg timokinon (T5), 20mg/kg timokinon (T20), 5mg/kg resveratrol (R5), 20mg/kg resveratrol (R20), D+T5, D+T20, D+R5 ve D+R20 olarak belirlendi. Kontrol grubuna oral gavaj yöntemiyle gün aşırı serum fizyolojik, D grubuna 10. gün 15 mg/kg dozda intraperitoneal (İP) olarak doksorubisin, timokinon ve resveratrol içeren gruplarda ise antioksidanlar oral gavaj yöntemi ile 21 gün boyunca gün aşırı uygulandı. Yirmibir günün sonunda ratlar anesteziye alınarak servikal dislokasyon yöntemiyle ötenazi edildi. Spermatolojik ve patolojik parametrelerin ölçülmesi için örnekler alındı. Yapılan ölçümler sonucunda motilite değerleri karşılaştırıldığında kontrol grubunda motilite %65,83 çıkarken, doksorubisin uygulanan grupta bu oran %37,5'a kadar düşüş gösterdi (p0,05), D+R5 (%54,16) ve D+R20 (%61,66) grupları doksorubisin grubundan daha iyi sonuçlar vermeyi başardı. Epididimal spermatozoa yoğunluğu göz önüne alındığında doksorubisin grubu (66,66x106) kontrol grubuna (181,66x106) oranla spermatozoa yoğunluğunu önemli ölçüde azalttı. Kombine uygulamalarda ise tüm gruplar doksorubisin grubuna oranla daha iyi sonuçlar vererek spermatozoa yoğunluğunun düşmesini önledi. Anormal spermatozoa oranları değerlendirildiğinde, doksorubisin uygulaması anormal spermatozoa oranını (%5,16) diğer gruplara göre önemli derecede artırdı. D+T5 (%2,5), D+T20 (%2,16) ve D+R5 (%1,41) grupları doksorubisin grubuna oranla anormal spermatozoon oranlarını düşürmeyi başardı. Doksorubisin uygulaması (%50,58) spermatozoa membran bütünlüğünde önemli oranda hasar oluşturdu. Kombine uygulamalar, spermatozoon membranında oluşan hasarı kontrol grubu seviyesine getirmede başarısız olmakla birlikte, doksorubisin'in oluşturduğu hasarı önemli ölçüde azalttı. Mitokondrial aktivite sonuçları değerlendirildiğinde, doksorubisin grubu (%46,66), diğer gruplara göre önemli oranda düşüşe neden oldu. D+R5 (%74,1) ve D+R20 (%78,61) gruplarında oluşan hasar doksorubisin grubuna oranla düzeldi. Doksorubisin (%76,05) uygulaması akrozomal bütünlüğünü kontrol grubuna (%86,41) oranla önemli oranda düşürdü (p0,05) Relatif testis ağırlıkları değerlendirildiğinde, doksorubisin içeren grup (%0,3672) kontrol grubuna (%0,4371) göre önemli oranda düşüşe neden oldu. D+T5 (%0,4559), D+T20 (%0,4972), D+R5 (%0,4497) ve D+R20 (0,4845 g) doksorubisinin neden olduğu testis ağırlık kaybını önlemeyi başardı. Doksorubisin uygulanan hayvanlarda testis germinatif hücre katman kalınlığı (32,9 µm), kontrol (59,91 µm) grubuna göre oldukça düşük çıktı. Kombine gruplarda ise en başarılı sonucu D+R5 grubu (58,85 µm) verdi. Tubulus seminiferus kontortus çapları dikkate alındığında, kontrol grubunun ortalama tubulus çapı 308,6 µm iken, doksorubisin uygulanan grupta ortalama 232,33 µm olarak ölçüldü. D+T5 ve D+T20 uygulamaları, doksorubisinin hasar verici etkisine karşı bir miktar koruma sağlasa da tubulus çapı değeri kontrol grubuna yaklaşamadı. D+R5 (292,59 µm) ve D+R20 (292,55 µm) grupları tubulus çapı bakımından doksorubisinin hasarını engelleyici etki göstererek kontrol grubunun ortalamasına oldukça yaklaştırdı (p0,05). Kontrol grubunda Bax değeri 4,19 olarak gözlenirken, doksorubisin grubunda (12,37) oldukça yüksek çıktı. Doksorubisin ile kombine gruplarda Bax miktarı doksorubisin grubundan daha düşük çıksa da en iyi sonucu 5,75 ile D+T5 grubu verdi. Bcl-2 sonuçları değerlendirildiğinde, doksorubisin grubunun Bcl-2 değeri (2,86) diğer tüm gruplara oranla önemli ölçüde düşük çıktı. Kontrol grubunda bu değer 17,25 çıkarken, D+T5 (18,57), D+T20 (16,36) ve D+R20 (18,98) kontrol grubuyla benzer ve D grubundan daha yüksek Bcl-2 skorları verdi (p

Özet (Çeviri)

In the presented thesis, harmful effects of doxorubicin on rat testicular tissue were determined and the protectiveness of thymoquinone and resveratrol have been studied. A total of 80 male Albino Wistar rats, including 10 groups and 8 male rats in each group, were used in the study. Experimental groups were designed as; control, 15 mg/kg doxorubicin (D), 5mg/kg thymoquinone (T5), 20mg/kg thymoquinone (T20), 5mg/kg resveratrol (R5), 20mg/kg resveratrol (R20), D+T5, D+T20, D+R5 and D+R20. Physiological Saline was administered to the control group every other day by oral gavage. On the doxorubicin group, 15 mg/kg doxorubicin injected intraperitoneally on 10th day of 21 day period and same procedures has been applied with control group then administrated by oral gavage every other day for 21 days. At the end of the 21th day, rats euthanised by cervical dislocation method. After the euthanise, samples collected for spermatologic and pathologic measurements. When the motility values were compared, while the motility was 65.83% in the control group, this rate decreased to 37.5% in the doxorubicin applied groups (p0,05), but the D+R5 (54.16%) and D+R20 (61.66%) groups were better than the doxorubicin group. Considering the concentration of epididymal spermatozoa, the doxorubicin group (66.66x106) significantly reduced the spermatozoa concentration compared to the control group (181.66x106). In combined applications, all groups provided better results when compared to the doxorubicin group and preventing the decrease in spermatozoa concentration. When the abnormal spermatozoa rates were evaluated, doxorubicin administration significantly increased the rate of abnormal spermatozoa (5.16%) compared to the other groups. Among the combined groups, D+T5 (2,5%), D+T20 (2,16%) and D+R5 (1,41%) groups were able to reduce the abnormal spermatozoon rates when compared to the doxorubicin group. In terms of spermatozoon membrane integrity, doxorubicin administration (50.58%) caused significant damage to membrane integrity. Although the combined applications failed to bring the damage to the spermatozoon membrane to the level of the control group, it significantly reduced the damage caused by doxorubicin. When the mitochondrial activity results were evaluated, the doxorubicin group (46.66%) caused a significant decrease compared to the other groups. Damages on the D+R5 (74.1%) and D+R20 (78.61%) groups were ameliorated according to the doxorubicine group. In acrosomal integrity, administration of doxorubicin (76.05%) significantly reduced acrosomal integrity compared to the control group (86.41%, p0,05). When the relative testicular weights were evaluated, the group containing doxorubicin (0.3672%) caused a significant decrease compared to the control group (0.4371%), D+T5 (0.4559%), D+T20 (0.4972%), D+R5 (0.4497%) and D+R20 (0.4845 g) prevented testicular weight loss caused by doxorubicin. Germinative cell layer thickness in animals treated with doxorubicine (32.9 µm) decreased considerably compared to the control (59.91 µm). In the combined groups, D+R5 (58.85 µm) gave the most successful result. When tubulus seminiferus contortus diameters were taken into consideration, it was noted that while the avarege tubulus diameter of control was 308.6 µm, it was measured as 232.33 µm in doxorubicine group. Although D+T5 and D+T20 groups provided some protection against the damaging effect of doxorubicin, their tubulus diameters could not come close to the control. D + R5 (292.59 µm) and D+R20 (292.55 µm) groups preventing the damaging effect of doxorubicin in terms of tubular diameter and brought it closer to the average value of the control (p0,05). While Bax was 4.19 in the control, this value was 12.37 in the doxorubicin group. Although the amount of Bax in the groups combined with doxorubicin was lower than the doxorubicin group, the D + T5 group (5.75) gave the best result. When the Bcl-2 results were evaluated, the Bcl-2 value of the doxorubicin group (2.86) was significantly lower than all other groups. While this value was 17.25 in the control group, D + T5 (18.57), D + T20 (16.36) and D + R20 (18.98) gave similar results to that of control (p>0,05) and gave higher Bcl-2 scores than doxorubicin (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    753118

    Doksorubisinin karaciğerde meydana getirdiği hasarın ve bu hasara karşı propolisin olası koruyucu etkisinin moleküler düzeyde incelenmesi

    Investigation of doxorubicin-induced damage on liver and the possible protective effect of propolis against this damage at molecular level

    NURŞEN ORAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyofizikDüzce Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLGÜN ÇAKMAK ARSLAN

  2. Tez No

    341942

    Sıçanlarda doksorubisin ile oluşturulmuş deneysel testis hasarı üzerine resveratrolün etkileri

    Effects of resveratrol on testicular damage experimentally created with doxorubicin in rats

    SİBEL TÜREDİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Histoloji ve EmbriyolojiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ESİN YULUĞ

  3. Tez No

    347811

    Erişkin erkek sıçanlarda doksorubisin ile oluşturulan testis hasarı üzerine L-karnitinin etkisi

    Effects of L-carnitine on testicular toxicity induced by doxorubicin in adult male rats

    EBRU MUTLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Histoloji ve EmbriyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. VAROL ŞAHİNTÜRK

  4. Tez No

    513319

    Doksorubisin ile oluşturulmuş kalp iskemi modelinde vinpocetinin koruyucu ve tedavi edici etkisinin araştırılması

    Investigation of the protective and therapeutic effect of vinposetine in doxorubicin-i̇nduced heart ischemia model

    ABDULLAH ERCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    İlk ve Acil Yardımİnönü Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET EDİZ SARIHAN

  5. Tez No

    905942

    Dapagliflozin ve trimetazidin'in tip 1 diyabetli sıçanlarda doksorubusine bağlı kardiyak disfonksyon üzerine endoplazmik retikulum stresi yoluyla kardiyoprotektif etkileri

    Cardioprotective effects of dapagliflozin and trimetazidine on doxorubusin-induced cardiac dysfunction in rats with type 1 diabetes through endoplasmic reticulum stress

    MUHAMMED MÜRSEL ÖĞÜTVEREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ŞATIROĞLU

Geri Dön