Türk film çalışmalarında yeni yönelimler: Ekoeleştiri, ekosinema ve ekolojik bir metin olarak film
New trends in Turkish film studies: Ecocriticism, ecocinema, and film as an ecological text
- Tez No: 680307
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ CANAN ULUYAĞCI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Çevre, Doğa, Ekoeleştiri, Ekosinema, Türk sineması, Environment, Nature, Ecocriticism, Ecocinema, Turkish cinema
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Anadolu Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 222
Özet
'Eko' ön ekli iletişim, medya, kültür, yazın ve film çalışmaları, ABD'de 1900'lerin ikinci yarısından sonra ortaya çıkmış, günümüzde ise tüm dünyaya yayılmıştır. Günden güne görünürlük kazanan ekolojik sorunların, insanın yanı sıra insandışı yaşamı tehdit etmesi, Batı düşününde kültür ile doğa ikiliğinin sorgulanmasına yol açmış, doğanın ve insandışının metinlerde, söylemlerde, kültürel inşalarda ve gerçekte büyük ölçüde göz ardı edildiğine yönelik bir farkındalık yaratmıştır. 20. yüzyılın son on yılında kurumsallaşmaya başlayan ekoeleştiri, yazın çalışmalarını önemli ölçüde etkilemiş, 21. yüzyıl itibarıyla başlayan ekosinema tartışmalarına da katkı sunmuştur. Ekosinema, ilkin birtakım avangart filmlere ve ekobelgesellere odaklanırken, ilerleyen yıllarda ise her filmin ekoeleştirel bir açıdan incelenebileceği görüşü egemen olmuş, ardıl olarak sinema aracının kendisi de ekolojik açıdan sorgulanmaya başlamış ve sonuç olarak, ekosinema tartışmalarının kapsamı genişlemiştir. Çoğulcu ekosinema anlayışını benimseyen bu çalışma, 2000 sonrası Türk sinemasında görünürlüğü artan çevreyi, çevre sorunlarını ve ilişkili diğer eşitsizlikleri film metinlerinde irdelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, 1990'lı yılların ikinci yarısından sonra yeni bir dönemece giren Türk sineması üzerine yürütülen çalışmaların eksik bir bileşeni olarak görülen çevre, ekoeleştiri ve ekosinemada ortaya çıkan yaklaşımlara dayanarak örnekleme alınan Yurt (2011), Balık (2014) ve Buğday (2017) filmleri üzerinden tartışmaya açılmıştır. Film incelemelerinde metin çözümleme yönteminden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgular, örnekleme alınan filmlerin ilgili sorunlara yoğun olarak yer verdiğini gösterirken, ekoeleştiri ve ekosinema yaklaşımlarının Türk film çalışmalarında yaygınlaşması gerektiğini de imlemektedir.
Özet (Çeviri)
Environmental or ecological communication, media, cultural, literary and film studies all emerged in the USA after mid-1900s, and today, they have spread worldwide. That various ecological problems have become apparent and threatened both human and nonhuman lives has heated the debate over the so-called nature/culture duality in Western thought, and created an awareness that nature and the nonhuman have considerably been ignored in texts, discourses, cultural constructions and reality. Established in the last decade of the twentieth century, ecocriticism has not only deeply affected the literary studies, but contributed to the ecocinema initiatives that were embarked upon at the very beginning of the twenty-first century. While ecocinema initially focused on a number of avant-garde films and eco-documentaries, an ensuing view that any film can be examined from an ecocritical perspective has received broad acceptance, followed by another that cinema itself both implicates and has a bearing on ecology, as a result of which the scope of ecocinema has dramatically been expanded. This study, which adopts the pluralist understandings of ecocinema, aims to examine the environment, environmental problems and other related inequalities in contemporary Turkish films. Following the emergent approaches to ecocriticism and ecocinema, I analyse environment, the missing component in recent studies on contemporary Turkish cinema which has taken a new turn since mid-1990s, in Home (2011), Fish (2014) and Grain (2017). The findings obtained from the textual analyses of the films show that not only is environment an essential constituent of the films, but they also address a myriad of ecological problems and concerns. In conclusion, it is recommended that ecocriticism and ecocinema be widely employed as critical and pedagogical tools for Turkish film studies.
Benzer Tezler
- Başlangıcından günümüze Türk sinemasına genel bir bakış ve yabancılaşma
A survey of Turkish cinema from beganning till today and alienation
TÜRKŞAN KARATEKİN
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Sahne ve Görüntü SanatlarıMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Sanat Dalı
PROF. SAMİ ŞEKEROĞLU
- Construction of national identity through cinematic narrative: Turkish national cinema a Deleuzian analysis
Ulusal kimliğin sinema anlatısı ile inşası: Türk sineması Deleuzien bir analiz
BİLGİN YÜCEBAŞ
Yüksek Lisans
İngilizce
2011
Sahne ve Görüntü SanatlarıYeditepe ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYLA KANBUR
- Türk sinemasındaki tiyatro kökeli oyuncu ve yönetmenler ve sinemamıza etkileri
Turkish actor and directors orginated from theatre and their effected on Turkish cinema
SÜLEYMAN METİN ARSLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Bilim Dalı
PROF. ASIYE KORKMAZ
- Çalışma belleği ve negatif değerlikli duyguların EEG tabanlı kestirim sistemi
EEG based working memory and negative emotional valence estimation system
BORA CEBECİ
Doktora
Türkçe
2021
Biyomühendislikİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaBiyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYDIN AKAN
- Yeni Türk sinemasında zihinselliğin objektivasyonu
Objectivation of spirituality cinema in the new Turkish
SARPER BÜTEV
Doktora
Türkçe
2019
Radyo-TelevizyonGazi ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF. SERDAR ÖZTÜRK