Geri Dön

Disfajisi olan inme hastalarında nöromuskuler elektriksel stimülasyonun yutma fonksiyonlarına etkisi: Tek-kör randomize kontrollü çalışma

The effects of neuromuscular electrical stimulation on swallowing functions in stroke patients with dysphagia: Single blind randomized controlled trial

PDF İndir

  1. Tez No: 683130
  2. Yazar: ELİF TARİHÇİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE YALIMAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: stroke, dysphagia, rehabilitation, neuromuscular electrical stimulation
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

Amaç: Disfajisi olan inme hastalarında nöromusküler elektriksel stimülasyon (NMES) tedavisinin yutma fonksiyonlarına, disfaji ile ilişkili semptomlarının şiddetine, yutma ve sesle ilişkili yaşam kalitesine etkisinin değerlendirilmesi; tedavi sonrası disfaji görüntüleme yöntemlerinden laringostroboskopik değerlendirme ve fiberoptik endoskopik yutma değerlendirmesi (FEYD) bulgularındaki değişimin incelenmesidir. Hastalar ve Yöntem: Prospektif, randomize kontrollü ve tek-kör olarak planlanan çalışmamıza disfajisi olan 34 inme hastası dahil edildi ve hastalar iki gruba randomize edildi. Çalışmamızda kontrol grubuna geleneksel disfaji terapisi (GDT) ardışık 3 hafta süre ile haftada 5 gün, günde 45 dakika uygulandı; çalışma grubuna ardışık 3 hafta süre ile haftada 5 gün, günde 45 dakika GDT ve 45 dakika NMES uygulandı. Tedavi öncesi, tedavi sonrası ve 3. ayda hastalar Fonksiyonel Oral Alım Skalası (FOAS), On Maddeli Yeme Değerlendirme Aracı (EAT-10), Yutma Yaşam Kalitesi Anketi (SWAL-QOL), Sesle İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği (VRQOL) ve Vizüel Analog Skala (VAS) ile değerlendirildi. Hastalara tedavi öncesi ve sonrası larengestroboskopik değerlendirme ile FEYD yapıldı. Bulgular: Her iki grupta tedavi öncesine göre FOAS, EAT-10, SWAL-QOL, VRQOL ve VAS düzeylerinde tedavi sonrası anlamlı iyileşme sağlanmış ve iki grup arasında fark saptanmamıştır ve sağlanan iyileşmeler tedavi sonrası 3. ayda korunmuştur. Tedavi sonrası düşük ve yüksek volüm sıvı ile yapılan FEYD'de kaçak, penetrasyon ve aspirasyon skalası (PAS) ve rezidü düzeylerinde her iki grupta da tedavi öncesine göre anlamlı iyileşme sağlanmış; iki grup arasında fark saptanmamıştır. Tedavi sonrası yarı katı gıda ile yapılan FEYD'de kaçak ve PAS düzeylerinde tedavi öncesine göre GDT-NMES grubunda anlamlı iyileşme sağlanmış; GDT grubunda iyileşme olmamıştır. Tedavi sonrası yarı katı gıda ile yapılan FEYD'de rezidü düzeylerinde tedavi öncesine göre her iki grupta da anlamlı iyileşme sağlanmış ve iki grup arasında fark saptanmamıştır. Tedavi sonrası katı gıda ile yapılan FEYD'de PAS ve rezidü düzeylerinde tedavi öncesine göre her iki grupta da iyileşme olmamıştır; kaçak düzeylerinde ise her iki grupta da tedavi öncesine göre anlamlı iyileşme sağlanmış ve iki grup arasında fark saptanmamıştır. Larengestroboskopik değerlendirme parametrelerinde ve birikim fenomeni değerlendirmesinde her iki grupta da tedavi öncesine göre anlamlı değişim gözlenmemiştir. Sonuç: GDT ve GDT'ye ek olarak NMES uygulaması ile disfajisi olan inme hastalarının yutma fonksiyonlarında, disfaji ile ilişkili semptomlarının şiddetinde, yutma ve sesle ilişkili yaşam kalitesi değerlerinde iyileşme sağlanmış olup tedavi ile elde edilen kazanımların 3. ayda da devam ettiği saptanmıştır. Yarı katı gıdayla meydana gelen kaçak ve PAS düzeyi sadece GDT'ye ek olarak NMES uygulanan grupta anlamlı düzeyde iyileşmiştir. GDT'nin inmeli hastalarda disfaji rehabilitasyonu üzerine etkin olduğu, NMES'nin GDT'ye eklenmesinin yutmanın bazı fonksiyonlarına ek yarar sağlayabileceği gösterilmiştir. Bu konuda, daha fazla hasta sayısı ve daha uzun takip süresi içeren çalışmalara ihtiyaç vardır. Bu konuda yapılacak çalışmalarda çalışmaya dahil edilen gönüllüler, inme ile ilişkili özelliklerine göre özel hasta grupları arasından seçilmelidir; bu sayede NMES'den en fazla yarar gören hasta grubu tespit edilebilecektir. Anahtar kelime: inme, disfaji, rehabilitasyon, nöromusküler elektriksel stimülasyon

Özet (Çeviri)

Objective: To evaluate the effect of neuromuscular electrical stimulation (NMES) treatment on swallowing functions, severity of dysphagia-related symptoms, swallowing and voice- related quality of life in stroke patients with dysphagia, and to examine the changes in dysphagia imaging findings after treatment. Patients and Methods: Thirty-four stroke patients with dysphagia were included in our prospective, randomized, controlled, and single-blind study, and the patients were randomized into two groups. In our study, traditional dysphagia therapy (TDT) was applied to the control group for 3 consecutive weeks, 5 days a week for 45 minutes a day. TDT for 45 minutes a day and 45 minutes of NMES was applied to the study group 5 days a week for 3 consecutive weeks. Before treatment, after treatment, and 3 months after treatment patients were evaluated with the Functional Oral Intake Scale (FOIS), Eating Assessment Tool-10 (EAT-10), Swallowing Quality of Life Questionnaire (SWAL-QOL), Voice-Related Quality of Life (V-RQOL) questionnaire, and Visual Analogue Scale (VAS). Fiberoptic endoscopic evaluation of swallowing (FEES) and laryngestroboscopic evaluation were performed before and after treatment. Results: Significant improvement was achieved after treatment in FOIS, EAT-10, SWAL-QOL, VRQOL and VAS levels in both groups compared to before treatment, and there was no difference between the two groups; in addition, improvements were maintained at 3 months after treatment. Significant improvement was achieved in both groups in terms of leakage, penetration and aspiration scale (PAS) and residue levels in FEES performed with low and high volume fluid after treatment compared to before treatment. There was no difference between the groups in terms of changes in these parameters. Significant improvement was achieved in the level of leakage and PAS in the TDT-NMES group compared to the before treatment levels in FEES performed with semi-solid food after treatment. There was no significant improvement in these parameters in the TDT group. In FEES performed with semi-solid food after the treatment, significant improvement was achieved in both groups compared to the before treatment residue levels. There was no difference between the groups in terms of changes in this parameter. There was no improvement in PAS and residue levels in either group compared to before treatment in FEES performed with solid food after treatment. In FEES performed with solid food after the treatment, significant improvement was achieved in both groups compared to the before treatment leakage levels. There was no difference between the groups in terms of changes in this parameter. There was no significant change in laryngestroboscopic evaluation parameters and build-up phenomenon after treatment in both groups compared to before treatment. Conclusion: With the application of NMES added to TDT and TDT, improvement was achieved in the swallowing functions, the severity of dysphagia-related symptoms, swallowing and voice-related quality of life values, and it was found that the gains obtained with the treatment continued in the 3rd month. The leakage and PAS levels that occurred with semi-solid food improved significantly only in the group that was applied NMES in addition to TDT. It has been shown that TDT is effective on dysphagia rehabilitation in stroke patients, and adding NMES to TDT may contribute to some functions of swallowing. There is a need for clinical studies on this subject that include larger numbers of patients and longer follow-up periods. Volunteers included in studies on this subject should be selected from special patient groups according to their stroke-related characteristics. In this way, the patient group that benefits most from NMES can be determined.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    728460

    İnmeli hastalarda hyoid kaslara uygulanan yüzeyel elektriksel stimülasyonun disfajiye etkisi

    Effect of surface electrical stimulation applied to hyoid muscles in patients with stroke on dysfagia

    ZEYNEP DAMAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERNA ÇELİK

  2. Tez No

    555730

    İnmeye bağlı disfajisi olan hastalarda yutma rehabilitasyonu sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of swallowing rehabilitation results in patients with post-stroke dysphagia

    AYŞE GÜLEÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSelçuk Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLKNUR ALBAYRAK GEZER

  3. Tez No

    272713

    Disfajili hemiplejik hastalarda nöromusküler elektrik stimülasyonu; klinik, radyolojik ve sintigrafik değerlendirme

    Neuromuscular electrical stimulation in dysphagic stroke patients; clinical, radiological and scintigraphic evaluation

    İSMAİL BİNBİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonKocaeli Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MURAT İNANIR

  4. Tez No

    452493

    İnmeli hastalarda yutma disfonksiyonunda elektrik stimülasyonunun etkinliği

    Effects of electrical stimulation on dysphagia in stroke patients

    ELİF TEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonGATA

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSMAİL SAFAZ

  5. Tez No

    680726

    İnme sonrası ortaya çıkan yutma bozukluklarında geleneksel yutma terapileri, nöromusküler elektrik stimülasyonu (NMES) ve transkranial doğru akım uyarım (TDCS) tedavisinin etkililiğinin karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesi

    Comparative evaluation of the effectiveness of conventional swallowing therapies, neuromuscular electrical stimulation (NMES) and transcranial direct current stimulation (TDCS) therapy in post-stroke dysphagia

    SERKAN BENGİSU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Kulak Burun ve BoğazÜsküdar Üniversitesi

    Dil ve Konuşma Terapisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YAKUP KRESPİ

Geri Dön