Geri Dön

Tip III çocuk humerus suprakondiler kırıklarında lateral 3 k-teli tespiti ile çapraz K-teli kadar etkili ve güvenli mi? Prospektif, randomize, karşılaştırmalı çalışma

Is lateral 3 k-wire fixation as effective and safe as cross k-wire fixation in type III children's humerus supracondylar fractures? A prospective, randomized, comparative study

  1. Tez No: 687837
  2. Yazar: SEYİT ALİ GÜÇLÜ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CEMİL ERTÜRK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Amaç: Çocuk humerus suprakondiler kırıklarında (ÇHSK) kapalı redüksiyon ve perkütan çivileme en yaygın ve kabul görmüş bir yöntem olmasına karşın, ideal K- teli tespit konfügrasyonu ile ilgili tartışmalar devam etmektedir. K-teli tespitindeki amaç, kırığı stabilize etmek, dizilimi sağlayıp redüksiyonu devam ettirmek ve nörovasküler yaralanma riskini en aza indirmektir. Biyomekanik çalışmalarda çapraz K-teli tespitinin en güvenli olduğu belirtilsede, klinik pratikte medialden uygulanan K-teli tespitine bağlı olarak artmış ulnar sinir yaralanma riskine dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, lateralden diverjan K-telleriyle tespit yöntemlerine başvurulmuştur. Lateral iki adet K-telinin de zayıf tespit yöntemi olduğu, bu nedenle lateralden üç tel daha etkili olabileceği görüşü ortaya çıkmıştır. Bunun yanında ÇHSK'da çapraz K- teli ile üçlü diverjan lateral tespitinin karşılaştırıldığı çalışmalar oldukça kısıtlıdır. Bu nedenle çalışmamızda lateral üç K-telinin en az çapraz K-teli kadar etkin ve güvenli olduğunu incelemek için prospektif randomize karşılaştırmalı bir çalışma yapmayı amaçladık. Hastalar ve yöntem: Hastanemiz acil ortopedi polikliniğine getirilen ve ÇHSK tanısı konulan hastalar iki farklı cerrahi yöntemle tedavi edilecek şekilde prospektif, randomize ve karşılaştırmalı bir çalışma planlandı. 2-12 yaş arası suprakondiler humerus kırığı tanısı sahip 120 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrılarak, Grup 1 hastalar lateral üçlü K teli ile, Grup 2 hastalar ise çapraz K-teli ile tespit edildi. Her iki tekniğin cerrahi süre, skopi sayısı ve süresi, radyolojik, fonksiyonel ve nörolojik sonuçlarını karşılaştırıldı. Radyolojik incelemelerde humeroulnar açı, Baumann açısı, diafizometafizer açı, medial epikondiler epifizer açıları ölçüldü. Bunun yanında, Flynn skorlaması, varus-valgus deformite görünümü, etkilenen ekstremitenin nörolojik muayenesi ile fonksiyonel ve klinik bulgularımızı değerlendirdik. Bulgular: Demografik veriler her iki grupta birbirine benzerdi (p>0.05). Gartland sınıflamasına göre her iki grupta tip 3a fazlaydı (p0.05). Buna karşın, komplikasyon olarak Grup 2 de ulnar sinir arazı daha fazla olmasının yanında Grup 1 de ise K-teli migrasyonu, spur görünümü fazla idi (p

Özet (Çeviri)

Introduction: Although closed reduction and percutaneous nailing are the most common and accepted methods in pediatric supracondylar fractures of the humerus, debates continue regarding the ideal K-wire fixation configuration. The purpose of K-wire fixation is to stabilize the fracture, maintain alignment and maintain reduction, and minimize the risk of neurovascular injury. Although it has been stated in biomechanical studies that crossed K-wire fixation is the safest, in clinical practice, attention has been drawn to the increased risk of ulnar nerve injury due to medial K-wire fixation. Therefore, fixation methods with lateral divergent K-wires were used. It has emerged that two lateral K-wires are also a weak fixation method, therefore, three wires from the lateral may be more effective. In addition, studies comparing crossed K-wire and triple divergent lateral fixation in pediatric humeral supracondylar fractures are very limited. Therefore, in our study, we aimed to conduct a prospective randomized comparative study to examine that three lateral K- wires are at least as effective and safe as cross-over K-wires. Patients and methods: A prospective, randomized and comparative study was planned in which patients who were brought to the emergency orthopedics outpatient clinic of our hospital and diagnosed with a pediatric humerus supracondylar fracture were treated with two different surgical methods. 120 patients aged 2-12 years with a diagnosis of supracondylar humerus fracture were included in the study. The patients were divided into two groups, Group 1 patients were fixed with three lateral K-wires, and Group 2 patients were fixed with diagonal K-wires. Surgical time, number and duration of fluoroscopy, radiological, functional and neurological results of both techniques were compared. In radiological examinations, humeroulnar angle, Baumann angle, diaphysometaphyseal angle, medial epicondylar epiphyseal angles were measured. In addition, we evaluated our functional and clinical findings with Flynn scoring, varus-valgus deformity appearance, neurological examination of the affected extremity. Results: Demographic data were similar in both groups (p>0.05). Type 3a was higher in both groups according to Gartland classification (p0.05). On the other hand, as a complication, ulnar nerve palsy was more common in Group 2, and K- wire migration and spur appearance were higher in Group 1 (p

Benzer Tezler

  1. Çocuk humerus suprakondiler tip II-III kırıklarında lateral iki adet K-teli tespitine medialden çapraz bir adet K-teli eklenmesi sonuçları değiştirir mi? geriye dönük karşılaştırmalı çalışma

    Does adding a K-wire medially crossed to lateral two k-wires fixation in children with humerus supracondylar type II-III fractures change the results? retrospective comparative study

    YUNUS ELMAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİL ERTÜRK

  2. Çocuk humerus suprakondiler kırıklarında kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme ile tedavi edilen hastaların radyolojik ve klinik sonuçları

    Radiological and clinical outcomes of pediatric patients with A supracondylar humerus fracture surgically treated with closed reduction and percutaneous pinning

    OĞUZHAN MUSLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Ortopedi ve TravmatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DAVUT KESKİN

  3. Gartland evre II-III pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında posterior ve çapraz pinleme ile sadece çapraz pinleme yöntemlerinin radyolojik ve klinik sonuçlarının karşılaştırılması-prospektif randomize kontrollü çalışma

    Comparison of radiological and clinical results between posterior and cross-pinning and cross-pinning alone in gartland stage II-III pediatric supracondylar humerus fractures - a prospective randomized controlled trial

    SAKHI AHMAD FAZLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve TravmatolojiAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT YEŞİL

  4. Çocuk displase suprakondiler humerus kırıklarında uyguladığımız cerrahi tedavi sonuçları

    The results of the surgical treatment of displaced subracondylar humeral fractures in children

    ERGİN ETKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Ortopedi ve TravmatolojiGATA

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET KIRAL

    YRD. DOÇ. DR. İBRAHİM AKMAZ

  5. Çocuk suprakondiler humerus kırıkları cerrahi tedavisi orta-uzun dönem sonuçlarımız

    The results of surgical treatment of the supracondylar humerus fractures in children

    ALİ KEMAL TONAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve Travmatolojiİnönü Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜNTEKİN GÜNER