Çocuk humerus suprakondiler tip II-III kırıklarında lateral iki adet K-teli tespitine medialden çapraz bir adet K-teli eklenmesi sonuçları değiştirir mi? geriye dönük karşılaştırmalı çalışma
Does adding a K-wire medially crossed to lateral two k-wires fixation in children with humerus supracondylar type II-III fractures change the results? retrospective comparative study
- Tez No: 838123
- Danışmanlar: PROF. DR. CEMİL ERTÜRK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
Amaç: Çocuk suprakondiler humerus kırıklarında (ÇSHK) kapalı yöntemle redüksiyon ve perkütan yapılan pinleme işlemi altın standart olarak kabul görmüş olsa da en uygun Kirshner teli (K- teli) tespit konfigürasyon metodu hakkında ortak kanaat oluşturulamadığından tartışmalar sürmektedir. Kırığı redükte ettikten sonra, istenen dizilimi stabilize etmek için; K- teli ile tespit sağlanmaktadır. Sık yapılan uygulamalardan biri de lateralden iki adet K-teli tespitidir. Buna karşın, tespitte yetersiz kalabileceği düşüncesinden dolayı çekinceler bulunmaktadır. Bu çekincelerden ötürü lateral iki adet K-teli tespitine medialden bir adet K- teli eklenmesi de yeni uygulanan yöntemlerden birisidir. Bunun yanında, her iki uygulamanın karşılaştırıldığı çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışmada, uyguladığımız her iki yöntemin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılmasını amaçladık. Hastalar ve yöntem: Hastanemiz acil ortopedi polikliniğine Şubat 2016- Şubat 2021 tarihleri arasında getirilen ve Gartland tip II-III tanısı alarak cerrahi tedavi uygulanan, 3-12 yaş arası hastalar çalışmaya dahil edildi. Açık kırık ve çoklu kırık ile başvuran hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Çalışmamızda, iki farklı cerrahi yöntemle tedavi uygulanan 238 hastadan tarafımıza düzenli kontrolleri bulunan ve dahil edilme kriterlerini karşılayan 202 hasta geriye dönük karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Hastalar iki gruba ayrıldı; Grup 1 hastalar lateral iki adet K-teline ek olarak medialden mini insizyon sonrası bir adet K-teli ile tespit edilenler, Grup 2 hastalar ise konvansiyonel olarak lateral iki adet K teli ile tespit edilenlerden oluşturuldu. Çalışmaya dahil ettiğimiz hastaların, hastane sisteminden epikriz notları, süreç içerisinde çekilen grafileri incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet dağılımı, kırık tipi, ameliyattan önce veya sonra herhangi bir nörovasküler yaralanma olup olmadığı ve ameliyatın hangi metod ile yapıldığına bakıldı. Her iki teknikte amacımıza ulaşmak için; fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarının yanında, komplikasyonları da değerlendirdik. Sistemimizde kayıtlı olan ve hastanın son kontrollerdeki radyografik görüntülerde; Baumann açısı, humeroulnar açı, medial epikondiler epifizer açı ile diafizometafizer açı ölçümleri yapıldı. Bununla birlikte Flynn skorlaması, deformite durumu, etkilenen ekstremitenin; nörolojik ve fonksiyonel muayenesine bakıldı. Bulgular: Grup 1' de fonksiyonel değerlendirmede kullandığımız taşıma açısı kaybı ve dirsek hareket açıklığı kaybının daha az olduğu (p0.05). Ulnar sinir hasarında, anlamlı fark izlenmedi. (p>0.05). Sonuç: Bu retrospektif karşılaştırmalı çalışmamızda önemli veriler elde edilmiştir. Medialden ek pinleme uyguladıklarımızda, fonksiyonel değerlendirmede kullandığımız taşıma açısı kaybı ve dirsek hareket açıklığı kaybının daha az olduğu verisine ulaşılmıştır. Yine medialden ek pinleme uyguladıklarımızda radyolojik olarak hafif düzeyde de olsa daha üstün olabileceği kanaatine varılmıştır. Medialden uygulanan K-teli tespitlerinde her ne kadar ulnar sinir yaralama riski olsa da medialden yapılacak mini insizyon ile bunun önüne geçilebileceğini savunmaktayız. Sonuçta, lateral iki K-teli tespitine ek olarak medialden bir adet çapraz K-teli tespiti uygulanan pediatrik suprakondiler humerus kırıklarının en az lateral iki K-teli kadar stabilite sağladığını; fonksiyonel ve radyolojik olarak da etkin ve güvenli olduğu kanaatindeyiz.
Özet (Çeviri)
Introduction: Closed reduction and percutaneous pinning (CRPP) is currently the gold standard treatment in pediatric supracondyle humeral fractures. However, the optimum pin configuration is a topic of debate in the literature.The ultimate goal with K-wire fixation is stabilization of the optimum alignment obtained with closed reduction, while minimizing the neurovascular injury. Fixation with two K-wires is the most common treatment principal. However, some authors are concerned about the fixation method using two K-wires placed laterally and there are controversies about an additional third K-wire to improve stability of the fixation. Consequently, an idea of addition of a third K-wire from medial side is being debated by scientific authorities. Thus in our research, we aimed to study radiologic and functional results of adding a third K-wire from medial side in comparison to the traditional 2 K-wire fixation from lateral side. Patients and Methods: In our study, we included pediatric humerus supracondylar fracture patients who were admitted to orthopedic surgery emergency department between February 2016 and February 2021. The patients who sustained Gartland type II and III injuries and who were between 2 years and 12 years of age were included in the study while patients with open fractures and additional injures were excluded. Of the 238 patients that were treated with one of the two treatment methods, 202 met the criteria of inclusion to our study and these patients were studied retrospectively. The patients were divided in to two groups. Group 1 included the patients who were treated with two lateral parallel K-wires whereas group 2 included the patients who were treated with two lateral parallel and a medial K-wire. Patients' documents, history and radiologic data were examined and evaluated. Important parameters were evaluated such as; age, gender, additional injury, neurovascular condition, fracture type and method of treatment. We evaluated functional, radiologic and neurologic outcomes associated both methods, as well as the complications. Preoperative, postoperative and follow up radiographs were evaluated. Parameters such as; Baumann angle, methapysio diaphysial angle, valgus-varus angles and epicondylar-ephyphysial angles were calculated. In addition to this; assesment of Flynn scores, neurologic and functional examination were made. Results: In Group 1, it was observed that the loss of carrying angle and loss of elbow range of motion that we used in functional evaluation were less (p0.05). There was no significant difference in ulnar nerve damage. (p>0.05). Conclusion: Important data have been obtained in this retrospective comparative study. When we applied additional pinning from the medial, it was found that the loss of October and the loss of elbow range of motion, which we used in functional evaluation, were less. Again, when we applied additional pinning from the medial, it was concluded that it might be superior radiologically, albeit at a slight level. October. Although there is a risk of ulnar nerve injury in K-wire detections applied medially, we maintain that this can be prevented with a mini-incision to be made medially. After all, we believe that pediatric supracondylar humerus fractures, in addition to lateral two-K-wire detection, one cross-K-wire detection from the medial, provide at least as much stability as lateral two-K October fractures; it is also functionally and radiologically effective and safe.
Benzer Tezler
- Gartland evre II-III pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında posterior ve çapraz pinleme ile sadece çapraz pinleme yöntemlerinin radyolojik ve klinik sonuçlarının karşılaştırılması-prospektif randomize kontrollü çalışma
Comparison of radiological and clinical results between posterior and cross-pinning and cross-pinning alone in gartland stage II-III pediatric supracondylar humerus fractures - a prospective randomized controlled trial
SAKHI AHMAD FAZLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Ortopedi ve TravmatolojiAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT YEŞİL
- Çocuk suprakondiler humerus kırıklarında lateral ve medial girişimin karşılaştırılması
Comparison of lateral and medial approach in children supracondylar humerus fractures
AFŞAR TİMUÇİN ÖZKUT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
UZMAN ABDULLAH EREN
- Çocuk suprakondiler humerus kırıklarının açık redüksiyon internal fiksasyon ve kapalı redüksiyon perkütan pinleme sonrası klinik sonuçlarının karşılaştırılması
Comparison of clinical results of closed reduction - percutaneous pinning and open reduction-internal fixation in pediatric patients with supracondylar humeral fractures
MUSTAFA KEMAL YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Ortopedi ve TravmatolojiGaziantep ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN GÜNHAN KARAKURUM
- Pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında kapalı perkütan pinleme metodlarıyla opere edilen hastalarda klinik ve radyolojik sonuçlarımız
Our clinical and radiological results in patients operated with closed percutane pining methods in pediatric supracondilar humerus fractures
SADDAM Y.M. MALI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Ortopedi ve TravmatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA ABDULLAH ÖZDEMİR
- Çocuk humerus suprakondiler kırıklarında kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme ile tedavi edilen hastaların radyolojik ve klinik sonuçları
Radiological and clinical outcomes of pediatric patients with A supracondylar humerus fracture surgically treated with closed reduction and percutaneous pinning
OĞUZHAN MUSLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Ortopedi ve TravmatolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DAVUT KESKİN