Anestezistler ve diğer hekimlerin zor hava yolunu öngörebilme yetenekleri ve zor hava yoluna yaklaşımlarının karşılaştırılması
Comparison of anesthesiologists' and non-anesthesiologists physicians'ability to predict difficult airway and approaches to difficult airway
- Tez No: 692078
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖZGÜR CANBAY
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Hava yolu yönetimi, zor hava yolu, Airway management, difficult airway
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 142
Özet
Spontan solunumun devam ettirilemediği durumlarda hayatın devamı için yardımcı araçlar ve teknikler ile hava yolunun devamı ve solunumun sağlanması gerekmektedir. Böyle bir durumda hangi alanda çalışıyor olursa olsun her hekimin hava yolunu sağlaması hayati öneme sahiptir. Biz de bu çalışmada temel olarak anestezistler ile diğer hekimler arasında zor hava yolunu öngörebilme ve acil hava yolu yönetimi gerektiren durumlarda doğru müdahale edebilme becerileri arasında farklılık olup olmadığını araştırmayı amaçladık. İkincil amacımız ise bu farklılığı etkileyen parametreleri tespit etmekti. Etik kurul onayı alındıktan sonra, Türkiye'nin çeşitli hastanelerinde Dahili, Cerrahi, Yoğun Bakım, Acil Servis, Aile Sağlık Merkezi ve Temel Bilimlerde halen çalışmakta olan doktorlara 1 Temmuz 2019 - 1 Haziran 2020 tarihleri arasında internet üzerinden anket formları ulaştırıldı. Anket formu hava yolu yönetim stratejileri, hava yolu araçları, zor hava belirteçleri, zor hava yoluna yaklaşım, entübasyonu kolaylaştırıcı ve aspirasyonu engelleyici yöntemler, end-tidal karbondioksit kullanımı ve zor hava yolu algoritmaları ile ilgili sorular içermekteydi. Çalışmamız sonucunda beklendiği üzere anestezistlerin diğer hekimlere kıyasla daha fazla hava yolu uyguladığı görüldü. Diğer branş hekimlerinin sadece %26'sı yılda 35'ten fazla hava yolu yönetimi yapmaktaydı. Hava yolu yönetimi genelde KPR ve solunum sıkıntısı durumlarında yapılmaktaydı. Diğer branş hekimlerinin, hava yolu eğitiminin tıp fakültesinde alınan eğitimle sınırlı olduğu görüldü. Anestezist dışı hekimlerin %60,5'i hava yolu tanımını bilememiş, çoğunluğu zor hava yolu tanımına sadece zor entübasyonu katmış, zor maske ventilasyonunu zor hava yolu olarak tanımlamamıştır. Anestezistlerin beklendiği üzere diğer hekimlere kıyasla zor hava yolu belirteçlerini tanıma ve zor hava yolunu öngörme becerileri daha iyi olarak saptandı. Branştan bağımsız olarak hekimlerin çoğunluğu erken yardım çağıracağın ve üçten fazla deneme yapmayacağını belirrti. Zor hava yolu ile karşılaşıldığında anestezist olmayan hekimlerin LMA ve videolaringoskop kullanım oranı anestezistlere kıyasla düşük bulundu. Anestezist olmayan hekimlerin Sağlık Bakanlığı'na bağlı düzenlemelere göre kliniklerinde bulunması beklenen hava yolu araçlarına bile yok demesi, hekimlerin bu araçları tanımaması ya da yerlerini bilmemesi olarak yorumlanmıştır. Anestezist olmayan hekimlerin entübasyonu kolaylaştırıcı ve aspirasyonu engelleyici yöntemleri ve entübasyon teyiti ve diğer alanlarda etCO2'i kullanma oranı anestezistlere kıyasla daha azdı. Anestezist olmayan hekimlerin zor hava yolu algoritmaları konusundaki farkındalıkları da daha düşüktü. Genel olarak, tüm hekimler tarafından en çok başvurulan algoritma Türk Anesteziyoloji ve Reanimasyon Derneği'nin zor hava yolu algoritması idi. Hava yolu yönetimi her hekimin iyi bilmesi gereken bir müdahaledir. Temel hava yolu becerilerinin yanlış ya da eksik uygulanması durumunda hayatı tehdit edici sonuçlarla karşılaşılabilir. Çalışmamızdan yola çıkarak hekimlere hava yolu yönetimi ve zor hava yolunun tanınması hakkında devamlılık gösteren hem teorik hem pratik eğitimler sağlanması, LMA, videolaringoskop ve etCO2 kullanımının yaygınlaştırılması ve ulusal zor hava yolu algoritmalarının güncellenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Özet (Çeviri)
It is necessary to maintain the patency of the airway and provide adequate ventilation in cases where spontaneous breathing cannot be maintained. In such a situation, it is vital for every physician to provide an airway, regardless of the specialty they work in. In this study, we basically aimed to investigate whether there is a difference between anesthetists and other physicians in their ability to predict difficult airway and to intervene correctly in cases requiring emergency airway management. The secondary output was to determine the parameters affecting this difference. After obtaining the approval of the ethics committee, the questionnaire forms were sent by e-mail to the doctors still working in Internal Medicine, Surgery, Intensive Care, Emergency Service, Family Health Center and Basic Sciences in various hospitals of Turkey between 1 July 2019 and 1 June 2020. The questionnaire included questions about airway management strategies, airway management devices, markers of difficult airway, approach to difficult airway, methods to facilitate intubation and prevent aspiration, use of end-tidal carbon dioxide, and difficult airway algorithms. It was observed that anesthetists were performing more airway management procedures than other physicians, as expected. Only 26% of other physicians were performing more than 35 airway management procedures per year. Airway management was generally performed in cases of CPR and respiratory distress. The airway management education of other physicians were found to be limited to the training in medical school. A total of 60.5% of non-anesthetist physicians did not know the definition of airway, most of them included only difficult intubation to the definition of difficult airway, and did not define difficult mask ventilation as part of difficult airway. As expected, anesthetists were found to be better able to recognize difficult airway markers and predict difficult airway compared to other physicians. vii Regardless of the specialty, the majority of physicians called for early help and made no more than three attempts. When faced with a difficult airway, the rate of use of LMA and videolaryngoscopy by non-anesthesiologists was found to be lower compared to anesthesiologists. Many of non-anesthesiologist physicians stated that they do not have basic airway management devices in their clinics, which are expected to be present according to the legal regulations of Ministry of Health. This situation was interpreted as the physicians' ignorance of these devices or their locations. It has been determined that non-anesthesiologists use methods that facilitate intubation and prevent aspiration and etCO2 monitoring less than anesthesiologists. The awareness of difficult airway algorithms was also less in non-anesthesiologists. The difficult airway management algorithm of Turkish Society of Anesthesiology and Reanimation was the most commonly used one. Airway management is an intervention that every physician should know well. Incorrect or insufficient application of basic airway skills can lead to life threatening consequences. Based on the results of our study; we concluded that both theoretical and practical training should be provided to physicians about airway management and difficult airway, physicians should be encouraged to use LMAs, videoryngoscopes and etCO2 more, and national difficult airway algorithms should be updated.
Benzer Tezler
- Türkiye'de anesteziyoloji ve reanimasyon kliniklerinde görev yapan hekimlerin 'zor havayolu' konusundaki bilgi, beceri ve uygulamalarının değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
GİZEM ÖZDEM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Anestezi ve ReanimasyonMersin ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURCAN DORUK
- Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesinde çalışan cerrahi bölüm doktorlarının lokal anestezikler ve toksisitesi hakkındaki bilgileri
Information on local anesthetics and toxicity of doctors in surgical department of Karadeniz Technical University Medical Faculty Hospital
SİBEL BURAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Anestezi ve ReanimasyonKaradeniz Teknik ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DAVUT DOHMAN
DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ AKDOĞAN
- Jinekolojik laparotomilerde postoperatif analjezi uygulamalarında hasta memnuniyetinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
BAŞAK ERBEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
Anestezi ve ReanimasyonEskişehir Osmangazi ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SACİT GÜLEÇ
- Göğüs kalp ve damar cerrahisi yoğun bakım birimlerinin örgütsel ve yönetsel etkinlik koşulları
Başlık çevirisi yok
SÜHEYLA SANCAR
Yüksek Lisans
Türkçe
1993
Hastanelerİstanbul ÜniversitesiHastane ve Sağlık Kuruluşlarında Yönetim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FULYA SARVAN
- Ameliyat öncesi asa skoru ve yoğun bakım ihtiyacının belirlenmesinde anestezistler arasındaki farklılığın belirlenmesi
Assessment of inter-rater discrepancy of preoperative asa scores and intensive care admission predictions
CEMAL YAŞAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE PERVİN SUTAŞ BOZKURT