Geri Dön

Yıkıcı davranış bozukluğu olan çocuk ve ergenlerin ortam terapisinden faydalanımının değerlendirilmesi

Assessment of improvement from milieu therapy of children and adolescents with disruptive behavior disorders

  1. Tez No: 694892
  2. Yazar: OĞUZHAN ŞİMŞEK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYNUR AKAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psikoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Psychiatry, Psychology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Yıkıcı davranış, Davranım bozukluğu, Karşıt olma karşı gelme bozukluğu, Ortam terapisi, Yataklı servis
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 117

Özet

Amaç: Yıkıcı davranış bozuklukları, çocuk ve ergenlerde psikiyatri başvurularının en sık nedenlerinden biridir. Çocuk ve ergenlerde yıkıcı davranış bozuklukları ailesel, akademik ve toplumsal alanlarda ciddi bozulmalara yol açmaktadır. Bu bozukluklar tedavi edilemediğinde yarattığı sorunlar yetişkin hayatta da artarak devam etmekte, suç davranışlarına ve antisosyal kişilik bozukluklarına sebebiyet vermektedir. Yıkıcı davranış bozukluklarının ortaya çıkardığı bu durum, bu bozuklukların etkin tedavisinin önemini ortaya koymaktadır. Bu çalışmanın amacı, Dokuz Eylül Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları yataklı tedavi biriminde yıkıcı davranış bozukluğu tanısı ile takip edilmiş çocuk ve ergenlerde ortam terapisinden faydalanımın incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklem grubunu Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı yataklı tedavi biriminde DSM-IV veya DMS-V'e göre davranım bozukluğu veya karşıt olma karşı gelme bozukluğu tanısı ile takip edilmiş çocuk ve ergenler oluşturmuştur. Hastaların dosyaları geriye dönük olarak taranarak çalışma için gerekli verilere ulaşılmıştır. Çalışmaya 78 olgu alınmıştır. Olguların servisten yararlanımları Çocuklar İçin Genel Değerlendirme Ölçeği (The Children's Global Assessment Scale-CGAS) ve HoNOSCA-TR Klinik Gidiş Değerlendirme Ölçeği (Health of the Nation Outcome Scales - Children and Adolescents) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Servis tedavisi sonunda olguların ortalama CGAS ölçek puanları 34,19'dan 53,08'e yükselmiş, ortalama HONOSCA-TR ölçek puanları 30'dan 19,94'e inmiştir. İki ölçekteki değişim de anlamlı düzeydedir (p< ,001). Yararlanım 13 yaş ve üzeri olgularda, 13 yaşın altındaki olgulara göre anlamlı düzeyde yüksektir (p= ,046). Yararlanım cinsiyetlere, DEHB eşlik durumuna, ebeveyn eğitim düzeyine göre farklılık göstermemektedir. Bireysel ve ailesel risk puanları yararlanıma anlamlı düzeyde etki etmemektedir. Yatış sırasındaki yüksek HONOSCA-TR puanı HONOSCA-TR değişim puanı ile pozitif yönde, orta düzeyde, istatiksel olarak anlamlı şekilde korelasyona (p< ,001), CGAS değişim puanı ile pozitif yönde, düşük düzeyde, istatiksel olarak anlamlı düzeyde korelasyona sahiptir (p= ,031). Yatış süresi ile CGAS değişim puanları pozitif yönde, orta düzeyde, istatiksel olarak anlamlı korelasyona (p= ,002), HONOSCA-TR değişim puanları pozitif yönde, düşük düzeyde, istatiksel olarak anlamlı korelasyona (p= ,015) sahiptir. Sonuç: Çalışmamızda yıkıcı davranış bozukluğu tanısı ile servise yatışı yapılan çocuk ve ergenlerin ortam terapisinden faydalandıkları bulunmuştur. Literatürde ortam terapisinin çeşitli psikiyatrik bozukluklara etkisini araştıran çalışmalar mevcut olsa da, yıkıcı davranış bozukluklarına etkisini araştıran çalışma sayısı oldukça kısıtlıdır. Çalışmamızın sonuçlarına göre olgular sadece yıkıcı davranış bozuklukları semptomları açısından değil, işlevselliğin birçok alanında ortam terapisinden fayda görmektedir. Bu bulgular, yıkıcı davranış bozukluklarının tedavisinde ortam terapisinin diğer tedavi yöntemlerine bir alternatif olduğunu göstermektedir. Çalışmamızda faydalanımın ebeveynin eğitim düzeyinden ve bireysel ve ailesel risklerden etkilenmediği bulunmuştur. Bu bulgu da ortam terapisinin geniş bir hasta popülasyonuna uygulanabilir olduğunu düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Purpose: Disruptive behavior disorders are one of the most common reasons for psychiatric referrals in children and adolescents. Disruptive behavior disorders in children and adolescents lead to serious impairments in familial, academic and social areas. When these disorders left untreated, the problems they cause continue to increase in adult life, causing criminal behavior and antisocial personality disorders. This situation brought about by destructive behavior disorders reveals the importance of effective treatment of these disorders. The purpose of this study is to examine the use of milieu therapy in children and adolescents who have been followed up with the diagnosis of destructive behavioral disorder in Dokuz Eylül University Child and Adolescent Mental Health and Disorders Department inpatient treatment unit. Material and Method: The sample group of the study consisted of children and adolescents who were followed up with the diagnosis of conduct disorder or oppositional defiant disorder according to DSM-IV or DMS-V in the inpatient treatment unit of the Department of Child and Adolescent Mental Health and Disorders at Dokuz Eylül University Hospital. The necessary data for the study were obtained by scanning the patients' files retrospectively. 78 cases were included in the study. The improvements of the patients from the service were evaluated with The Children's Global Assessment Scale (CGAS) and the HoNOSCA-TR Clinical Outcome Scales (Children and Adolescents). Findings: At the end of treatment, the average CGAS scale scores of the cases increased from 34.19 to 53.08, and the average HONOSCA-TR scale scores decreased from 30 to 19.94. The change in both scales was statistically significant (p

Benzer Tezler

  1. Normal kilolu ile aşırı kilolu/obez olan dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanılı ergenlerin psikiyatrik komorbidite, patolojik internet kullanımı ve internet kullanım paternleri açısından karşılaştırılması

    Comparison of normal weight and overweight/obese adolescents diagnosed with attention deficit and hyperactivity disorder in terms of psychiatric comorbidity, pathological internet use and internet use patterns

    BÜŞRA ÜSTÜNDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İBRAHİM ADAK

  2. Dikkat eksikliği/ hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde aile işlevselliği ve yürütücü işlevlerin aile işlevselliğine olan etkileri

    Family functioning in children and adolescents with attention deficit/ hyperactivity disorder and effects of executive functions on family functioning

    UĞUR SAVCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ EVREN TUFAN

  3. Çocuk mani değerlendirme ölçeği'nin (Child mania rating scale) türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması

    Turkish validity and reliability study of child mania rating scale

    ELİF ECE KARACA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı

    DR. BİNAY KAYAN OCAKOĞLU

  4. Yaygın gelişimsel bozukluklarda komorbid psikopatolojiler ve komorbiditenin aile işlevselliği üzerine etkileri

    Comorbid psychopathology in the pervasive developmental disorders and effects of comorbidity on family functions

    DERYA ERKUŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    PsikiyatriEge Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL ERERMİŞ

  5. Asperger Sendromunda psikiyatrik eş tanılar

    Comorbidity in Asperger Syndrome

    CANAN TANIDIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Psikiyatriİstanbul Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAHİT MOTAVALLI MUKADDES